با صدور کیفرخواست پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی متهمان ردیف اول و دوم آن با اتهام محاربه و افساد فی‌الارض مواجه شدند.
به گزارش اعتمادآنلاین، آرمین متهم ردیف اول این پرونده در گفت‌و‌گو با روزنامه «اعتماد» درباره سرقت‌های سریالی بانک‌ها و انگیزه‌اش توضیح داده:
به خاطر بدهی از بانک سپه شعبه مرکزی قائمشهر ۷۰۰ میلیون تومان سرقت کردیم. بعدها به فکر سرقت از صندوق‌های امانات بانک تجارت افتادیم اما چون در خزانه باز نشد کار را رها کردیم.
او درباره جزئیات سرقت از بانک ملی شعبه دانشگاه می‌گوید: ساعت ۲ شب در پارکینگ بانک را به سمت داخل هل دادیم؛ در سنگین بود و قفل آن شکست و وارد محوطه پارکینگ شدیم.
تا زمانی که جلوی در صندوق امانات برسیم هیچ دری قفل نبود و نیاز به تخریب نداشت. صندوق‌های امانات بانک ملی را با ضربه چکش باز کردیم.
کارمان که تمام شد به اتاق مانیتورینگ رفتیم و تمام هاردها را خارج کردیم.
ساعت ۶ صبح کارمان تمام شده بود. خیابان انقلاب را به خاطر نماز جمعه بسته بودند. خوابیدیم تا ۲ ظهر.
مشکل من با ۳۰ میلیارد تومان حل می‌شد. ۲۰ میلیارد هم برای پسرخاله‌ام کنار گذاشتم. مابقی اموال را مخفی کردم که وقتی از ترکیه برگشتم، بین نیازمندان تقسیم کنم.
در سرقت بانک سپه به ۷۰۰ میلیون تومان دست نزدیم و فقط بین خانواده‌های فقیر تقسیم کردیم، اما بعد که ما را دستگیر کردند، ۷۰۰ میلیون از جیب خودمان به عنوان رد مال پرداخت کردیم.
دو اشتباه باعث شد پلیس رد ما را بزند و کل ماجرای سرقت از بانک ملی با بخشش اموال از سوی پسرخاله‌ام و صحبت‌های من با دوستم تمام شد.
ترکیه بودیم که بازپرس پرونده تماس گرفت و گفت؛ پدر، برادر همسر و برادرانت را بازداشت کردند و شما هم باید به ایران برگردید. اصلا خودمان قصد ماندن نداشتیم!
اموال را در پارکینگ سر باز شماره دو فرودگاه امام داخل ماشینی که از دوستم قرض گرفته، گذاشته بودم. همان موقع که از ایران با من تماس گرفتند، جای اموال را گفتم.
سازمان حقوق بشر به ما گفت؛ شما نباید به ایران برگردید، اما نمی‌توانستیم. عزیزان‌مان در ایران بازداشت بودند و وجدانم قبول نمی‌کرد ترکیه بمانم.
اشتباه کردم، اما اتهام عادلانه نیست. ما نه به کسی آسیب زدیم و نه شلوغ کاری کردیم. منِ آرمین؛ فقط بدهکار بودم!
تدوین: بهنام افشاری
دیدگاه تان را بنویسید