واکنش زیدآبدی به اظهارات اخیر پناهیان درباره سازشکاری؛ اگر واقعاً می‌خواهند و می‌توانند جنگ کنند، چرا دست روی دست گذاشته‌اند؟!

احمد زیدآبادی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

شیخ علیرضا پناهیان: "جریان سازش‌کار می‌گوید حالا که با یک مذاکره می‌شود کار را حل کرد، چرا باید صدمه ببینیم و بچه‌ها و خانواده‌ها کشته شوند. این جریان همیشه طرف صلح، سلامت و عافیت را می‌گیرد. این‌ها حرف‌های درشت می‌زنند، نه درست. هیچوقت نمی‌گذارند که به نتیجه برسید که الان زمان مقاومت و جنگ است."

الان دقیقاً کدام جریان سازشکار پای محکمی در قدرت رسمی دارد که مانع "مقاومت" و "جنگ" این افراد می‌شود؟ همۀ امور دست خود این افراد است. اگر واقعاً می‌خواهند و می‌توانند جنگ کنند، چرا دست روی دست گذاشته‌اند؟ و اگر نمی‌خواهند و نمی‌توانند دیگر چرا تقصیر آن را به گردن جریان سازشکار می‌اندازند؟ درست به همین است که انذار و هشدار افرادی مانند آقای ظریف نسبت به وقوع جنگی که تصمیم و اراده‌ای برای ورود به آن وجود ندارد، نه فقط بی‌دلیل است بلکه به همفکران آقای پناهیان این بهانه را می‌دهد که به هواداران آتشین‌مزاج خود اعلام کنند: "ما که می‌خواستیم اما این سازشکاران نگذاشتند!" 

این وضعیت مرا به یاد یکی از همولایتی‌های دعواگری می‌اندازد که نقلش بماند برای بعد...