اقلیتی که امروز حاکم است می‌خواهد انتخابات حداقلی باشد؛ می‌گویند حکومت دست ما افتاده و باید نگه داریم

حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم در دیدار با جمعی از علما و روحانیون که روز چهارشنبه گذشته (۲۹ آذر) برگزار شد، گفت: قرار ما از اول انقلاب، رضای مردم و گسترش اخلاق و معنویت بود. قرار ما این بود که مردم در صحنه باشند.

به گزارش سایت حسن روحانی بخش هایی از اظهارات ایشان را در ادامه می خوانید:

 

• چنانکه معیار امیرالمومنین(ع) هم نگاه و رضایت مردم در حکومت بود و به مالک اشتر فرمود همانطور که تو به حکومت‌های قبل نگاه می‌کردی، حالا که به مصر می‌روی مردم به حکومت تو نگاه می‌کنند. امیرالمومنین(ع) نمی‌گوید حکومت قبل از اسلام، حکومت کفر بوده، بلکه از نظر آن حضرت مردم حکومت را یک جریان می‌بینند و با قبل به خوبی مقایسه می‌کنند.
• این تصور که اگر اقلیتی حاکم شود با آن می‌توانیم کشور و نظام و اسلام را حفظ کنیم، نتیجه نامطلوب خود را نشان داده است. اقلیتی که امروز حاکم است می‌خواهد انتخابات حداقلی باشد تا رأی آن‌ها تضمین شود.
• می‌گویند حکومت دست ما افتاده و باید نگه داریم، اگر در انتخابات مردم نیایند هم به ما ارتباطی ندارد؛ مشارکت ۲۰ یا ۳۰ درصد باشد هم از نظر آن‌ها پذیرفته است اما این خیانت به نظام است. ممکن است به نفع یک حزب و جناح باشد اما آیا به نفع اسلام و ایران است؟ در انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه ۸۸ درصد واجدان شرایط پای صندوق رأی رفتند، حالا چطور ما بخواهیم انتخاباتی برگزار کنیم که مشارکت آن ۳۰ یا ۳۵ درصد باشد؟
• گاهی مشارکت نکردن و رأی ندادن در انتخابات به معنای نوعی رأی دادن است؛ رأی دادن به همان نامزدی که او را برای کسب آن مسئولیت صالح نمی‌دانیم. چون در انتخابات مشارکت نمی‌کنیم، عملاً شرایط را برای انتخاب غیراصلح مهیا می‌کنیم. ممکن است بگویند انتخابات حق است نه تکلیف. اما این حقی است که در مقاطعی سریع تبدیل به تکلیف می‌شود.
• اگر به این حق عمل نکردیم و شرایطی ایجاد شد که برای نظام و اسلام و مردم خطرآفرین شد، برای ما تبدیل به تکلیف می‌شود. اگرچه شرایط سخت و راضی کردن مردم برای آمدن پای صندوق مشکل است اما باید برای جلب مشارکت مردم تلاش کنیم و کاری کنیم آن‌هایی که پای صندوق می‌آیند، بتوانند به جای رأی سفید، حداقل به چند نفر رأی بدهند و مانند انتخابات ۱۴۰۰ با میزان کم‌سابقه رأی سفید مواجه نشویم.
• من با دوستان زیادی گفت‌وگو کردم تا در انتخابات مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کنند یا در انتخابات مجلس خبرگان ثبت‌نام کنند، خیلی‌ها حاضر نشدند. تردید آن‌ها این بود که نمی‌دانیم شورای نگهبان چه می‌کند و آیا مردم پای صندوق می‌آیند یا نه؟
• من به آن‌ها گفتم شورای نگهبان هر کاری می‌خواهد بکند، ما باید به وظیفه خودمان عمل کنیم. ما که نباید کشور و نظام را رها کنیم. اگر با کنار کشیدن خودمان خدای‌ناکرده این نظام صدمه جبران‌ناپذیر ببیند، چه پاسخی داریم؟ اگر ما کنار بکشیم آیا مردم امیدوار می‌شوند یا ناامید می‌شوند؟
• آنچه من احساس می‌کنم با ثبت‌نام امثال بنده عده‌ای ولو نه چندان زیاد امیدوار شدند و گفتند شاید شورای نگهبان فضای بهتری ایجاد کند و متولیان انتخابات شاید به توصیه مقام معظم رهبری درباره رقابتی کردن انتخابات عمل کنند. اگر در انتخابات شرکت نکنیم و انتخابات حداقلی برگزار شود، اقلیت حاکم پایش قرص‌تر می‌شود؛ علاوه بر آن در انتخابات بعد هم با همین شرایط و تردیدها روبه‌رو خواهیم شد؛ اقلیتی وجود دارد که تمایل به حضور اکثریت در پای صندوق رأی ندارد.
• علیرغم آنکه دولت فعلی با مشکلات دولت‌های یازدهم و دوازدهم مواجه نیست، ولی شرایط زندگی مردم به مراتب بدتر شده است. به‌هرحال ما با مشکلاتی مواجه بودیم که برخی از آن‌ها در طول قرن اخیر سابقه نداشت و شاید تا دهه‌های بعد هم با آن مواجه نشویم.
• دولت ما با سه معضل کرونا و داعش و ترامپ مواجه بود. در کرونا دنیا با پدیده غریبی مواجه شد که علاوه بر ضایعه‌های فاجعه‌بار انسانی، اقتصاد بین‌الملل هم درگیر شرایط خاصی شد و برای ما که در جنگ اقتصادی تمام‌عیار آمریکا بودیم مشکلات ویژه‌ای ایجاد کرد.
• در سه ماهه اول سال ۹۹ هیچ صادرات و وارداتی در کشور اتفاق نمی‌افتاد و به خاطر کرونا همه مرزها بسته بود و برای اولین بار در تاریخ در بهار ۹۹ قیمت هر بشکه نفت به منهای سه دلار رسید. به خاطر جنگ اقتصادی درآمد ارزی از صادرات نفت و گاز در سال ۹۹ حدود ۷ میلیارد دلار بود؛ پیش از جنگ اقتصادی سالانه حدود ۴۵ میلیارد دلار درآمد داشتیم.
• معضل دیگر داعش بود که حداقل سه کشور را به طور کامل درگیر کرده بود، سوریه، عراق و لبنان و با وجود اینکه مبارزه با آن برعهده ارتش آن کشور و با کمک سپاه قدس و نیروهای فداکار بود اما تأمین بخش بزرگی از بودجه آن با دولت بود. علاوه بر آن با پدیده‌ای به نام ترامپ مواجه شدیم که یکجانبه از برجام خارج شد و البته می‌خواست ما را تحریک کند تا از برجام خارج شویم و بار مسئولیت آن به دوش ما بیفتد. اما جنگ اقتصادی ترامپ مشکلات اقتصادی فراوانی را بوجود آورد.
• این سه مشکل، مشکلات ویژه دوران ما بود که امروز وجود ندارد و ممکن است در آینده هم نباشد. از طرف دیگر همه قوا و صداوسیما و تریبون‌ها و نهادها هم با دولت فعلی هماهنگ هستند درحالی که ما چنین شرایطی نداشتیم.
• علیرغم همه آن فشارها در دولت‌های یازدهم و دوازدهم تا حد ممکن رضایت مردم جلب شد، البته نه به طور کامل اما با توجه به معضلات و پیچیدگی‌ها توانستیم از شرایط بسیار سخت عبور کنیم. مجموعه تورم ۷ ساله ۹۲ تا ۹۸، ۱۴۲.۵ درصد بود و حقوق کارکنان را هم در این دوره ۱۴۲ درصد افزایش دادیم و نگذاشتیم فشار چندانی به آن‌ها وارد شود. علاوه بر آنکه از آبان ۹۸ یارانه جدیدی را برای ۶۰ میلیون نفر مقرر کردیم.
• هیچ راهی برای اصلاح اشکالات جز مشارکت مردم و رجوع به پای صندوق رأی وجود ندارد، اگرچه ممکن است از نظر حقوقی و قانونی با مشارکت حداقلی هم بتوان نهادها را تشکیل داد، اما افکار عمومی جهان چه می‌گوید؟ امام(ره) در تصمیم‌گیری‌ها به قضاوت و وجدان و افکار عمومی جهان هم توجه می‌فرمود. ما هم باید به آن توجه کنیم.