کامبیز نوروزی:
تنها اثر مجازات شلاق، رنج و ارعاب و کینه است؛ چرا بر بقای آن اصرار دارید؟
کامبیز نوروزی نوشت: برخی بر این تصور دیرینند که ارتکاب جرم یک عمل گناهکارانه شخصی است. با تحمیل رنج بدنی بر مجرم او دیگر راه خطا نمی‌رود و از ترس تحمل دوباره چنین دردی دیگر سراغی از جرم نمی‌گیرد. رنج و ارعاب و کینه تنها تاثیر شلاق تعزیری‌اند.
کامبیز نوروزی در یادداشتی برای روزنامه اعتماد از لزوم حذف مجازات شلاق نوشت.
به گزارش اعتماد، او نوشت: در تعزیرات که تعیین جرم و مجازات تماما دراختیار قانونگذار است و به سهولت و بدون مانع شرعی می‌توان مجازات‌های دیگری تعیین کرد، چرا باید مجازاتی به نام شلاق تعزیری در قوانین کیفری ایران وجود داشته باشد و بر بقای آن اصرار داشت؟
او اضافه کرد: در مجازاتی مانند شلاق تعزیری تنها اثری که وجود دارد تحمیل رنج و درد و تحقیری بسیار سنگین و دشوار است. در این نوع کیفر نه آموزشی وجود دارد و نه تربیتی. برخی بر این تصور دیرینند که ارتکاب جرم یک عمل گناهکارانه شخصی است. با تحمیل رنج بدنی بر مجرم او دیگر راه خطا نمی‌رود و از ترس تحمل دوباره چنین دردی دیگر سراغی از جرم نمی‌گیرد. رنج و ارعاب و کینه تنها تاثیر شلاق تعزیری‌اند.
شلاق تعزیری که قابل تغییره و قانونگذار میتونه تجدید نظر کنه.
حتی شلاق حدی هم به نظرم به دلیل آنکه موجب وهن دینه باید توسط فقیهان دین اجتهاد بشه و با مجازات دیگه جایگزین بشه. مگه سنگسار و قطع دست سارق و قوانین مربوط به کنیز با آنکه در قران هم آمده، اکنون پیاده میشه؟
بار کردن قوانین مجازات هزار و چهارصد سال پیش و عدم درک شرایط جامعه در زمان حال بسیار زیانباره و موجب دین گریزی بیشتر جوانان میشه.