انتقاد شدید از شیوه حکمرانی در نظان جمهوری اسلامی؛ حقوق مردم کفاف زندگی را نمیدهد اما مسئولان حقوقهای نجومی دارند
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: حقوقهای کارمندان و کارگران کفاف هزینهها را نمیدهند ولی مسئولین و مدیران ارشد علاوه بر حقوقهای نجومی از امتیازات فراوان و تسهیلات گوناگون هم برخوردارند. مردم وقتی این تبعیضها را میبینند، چگونه میتوانند امید و اعتماد داشته باشند؟
روزنامه جمهوری اسلامی به شدت از شیوه حکمرانی در نظام جمهوری اسلامی انتقاد کرده است.
به گزارش جمهوری اسلامی، بخشهای مهم این مطلب را در ادامه میخوانید:
- در کشور ما بسیاری از عملکردهای مسئولین رسمی موجب سلب اعتماد مردم میشود و بررسیهای منصفانه، بیطرفانه و بیغرضانه نشان میدهند هرچه زمان بیشتر میگذرد، امید و اعتماد مردم به حکمرانی کمتر میشود.
- در کشوری که ثروتهای کمنظیری مانند نفت، گاز، معادن گرانقیمت و امکانات ثروتآفرین فراوان دارد، توسل به مالیات و افزودن به هزینههای زندگی مردم توجیهی ندارد. در چنین جامعهای مالیات را باید از صاحبان تجارتهای عمده و درآمدهای کلان دریافت کرد نه از افرادی که برای تامین نیازهای روزمره زندگیشان دچار مشکل هستند.
- به مردم توصیه اکید میکنند فرزندآوری را در دستور کار خود قرار دهند ولی به مهمترین لوازم آن که تامین رفاه و آسان ساختن زندگی است توجه نمیکنند. همه علاقمندند فرزندانی داشته باشند ولی وقتی حتی برای تهیه شیرخشک و پوشک بچه باید در صف بایستند و کارت ملی ارائه بدهند و هر روز پول بیشتری پرداخت کنند، از خیرش میگذرند.
- حقوقهای کارمندان و کارگران کفاف هزینهها را نمیدهند ولی مسئولین و مدیران ارشد علاوه بر حقوقهای نجومی از امتیازات فراوان و تسهیلات گوناگون هم برخوردارند. مردم وقتی این تبعیضها را میبینند، چگونه میتوانند امید و اعتماد داشته باشند؟
- رانتها، ویژهخواریها، رشوهگیریها و انواع مفاسد اقتصادی که اخیراً فوق نجومی شدهاند را مردم چگونه تحمل کنند؟ و اگر تحمل کنند چگونه امید و اعتمادشان را حفظ کنند و افزایش بدهند؟
- از مردم میخواهید در انتخابات مشارکت کند و نظام را با این کار خود تقویت نمایند. توصیه درستی است ولی وقتی دایره انتخاب را محدود میکنند، مردم با کدام انگیزه و امید و اعتماد به پای صندوقهای رای بروند؟
- از شایسته سالاری سخن میگوئید ولی وقتی افراد شایسته را فقط در جمع خود میبینید و خیل عظیم صاحبان تجربه و تخصص و تعهد و کاردانان را خانهنشین میکنید، چگونه میتوان امید و اعتماد را زنده نگهداشت؟ و...
دیدگاه تان را بنویسید