نسل جدید از ما طلبکار آرمانشهر قبل از انقلاب است در حالی که انقلاب نه ناسپاسی در بهشت که شورش در جهنم بود
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: امروز و نسلِ امروز از گذشته - چندان که باید - چیزی نمیداند. گرفتار تصویرسازیهای نابهجاست که برایش فراهم میکنند. براساس همان تصاویر به تصورسازی میپردازد و دست بر یقه نسل ما و پیش از ما دارد و طلبکارانه میپرسد چرا "آرمانشهرِ" تصویر شده را برآشفتیم. یک بهشت خود را از ما طلبکار میداند حال آنکه انقلاب نه ناسپاسی در بهشت که شورش در جهنم بود.
روزنامه جمهوری اسلامی علت انقلاب مردم در سال ۵۷ را موشکافی کرده است.
به گزارش جمهوری اسلامی، در حقیقتِ حق خواهی امام و مردم جز به یقین نمیشود سخن گفت. اما امروز و نسلِ امروز از گذشته - چندان که باید - چیزی نمیداند. گرفتار تصویر سازیهای نابهجاست که برایش فراهم میکنند. براساس همان تصاویر به تصور سازی میپردازد و دست بر یقه نسل ما و پیش از ما دارد و طلبکارانه میپرسد چرا "آرمانشهرِ" تصویر شده را برآشفتیم. یک بهشت خود را از ما طلبکار میداند حال آنکه انقلاب نه ناسپاسی در بهشت که شورش در جهنم بود.
این روزنامه افزوده است: هرکس و به خصوص نسل امروز اگر جای ما بودند، تندتر از ما همان کاری را میکردند که ما انجام دادیم. آنچه امروز در فضای مجازی عرضه میکنند، تصویری کاریکاتوری و حتی فتوشاپ است از گذشته. اگر چنان بود که ملت به میدان نمیزد. حرفِ این گروه و آن گروه نیست. حرف یک ملت است. وقتی مردم در فراوانی بسیار و به عنوان یک ملت پای کار میآیند که خانه از پای بست ویران باشد. این که چقدر به اهدافمان رسیدیم و فاصله امروز با آرمانهای انقلاب را باید فرسنگ شماری کرد، یک چیز است. چرایی انقلاب یک چیز دیگر. اما بدانیم کاسه تا پُر نشود، سرریز نمیکند. به دیگر عبارت، انقلاب نمیکنند. انقلاب میشود.
پدرم قبل از انقلاب با یک سال کار دولتی یک خانه هفتاد متری در اصفهان ویک ماشین فیات خریدوهشت سر عائله را سیر می کرد الان ما باید برای خرید یک یخچال دوسال قسط بدهیم یک چهارم حقوق ماهیانه مان را وضعیت حجاب و فساد هم که تعریفی ندارد درست است که می گوییم منابع کشور به دست غارتگران نیفتاده است ولی کشور با مالیات مردم اداره می شود به خاطر وضعیت بد اقتصادی شب وروزمان را گم کرده ایم و فرصت رسیدگی به امور دینی و اخلاقی فرزندان و حتی تقویت روحیه ی خودمان را هم نداریم بماند که وضعیت جامعه طوری شده که به همسایگان خود هم بی اعتماد شدیم وفقر در جامعه مظهر فساد شده و فاصله طبقاتی و کارتن خواب ومتکدی فراوان آز نظر خشکی رودها و آلودگی هوا و غذاهای ارزان و ناسالم مرگ و میر های فراوان و بیماری های مهلک هم که دیگر نگویم استفاده مردم به اجبار وبه قیمت بالا از محصولات غیر استاندارد به عنوان تولید ملی که هیچ همتی برای ارتقاء کیفیت آن نیست اگر این موارد نبود آن موقع ایران بهشت می شد