چرا مسعود پزشکیان در مناظره‌ها از همه توانش برای از میدان به در کردن رقبا استفاده نکرد؟
حسین نورانی نژاد نوشت: پزشکیان در مناظره‌ها به وضوح معلوم بود که از همه داشته و توانش برای از میدان به در کردن رقبا استفاده نمی‌کند. در واقع اصولی دارد که از بردن انتخابات برایش مهم‌تر است.
«مروت پزشکیان» عنوان یادداشت حسین نورانی‌نژاد برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده: گذشته از تحلیل و چارچوب فکری که می‌تواند افرادی را مجاب به رای دادن و انتخاب کاندیدای مدنظر بکند یا نکند، یک ویژگی متمایز و شاخص از دکتر پزشکیان در حد شناختی که در روزهای تبلیغات انتخاباتی و مناظره‌ها از او ممکن شده و در برخی مواضع پیشین او هم پیداست، میل بیشتری برای رای به او ساخته است. از واژه‌های جنسیت‌زده مرد و نامرد استفاده نمی‌کند؛ در یک کلام، او با مروت است.
در شرایطی که سیستم‌ها و فرآیندها و قوانین بر ساختار حاکمیت کافی ندارند، نقش ویژگی‌های شخصی اهمیت بیشتری می‌یابد. بر این اساس گزافه نیست اگر جدای از صورت‌بندی سیاستمداران بر اساس باورهای فکری و گفتمانی و تبار، آنها را به دو دسته با مروت و بی‌مروت تقسیم کنیم. بسیاری از بی‌اخلاقی‌ها و تضییع حقوق و زورگویی‌ها اگر مانع حقوقی و قانونی نباشد، یک وجدان بیدار و مرام بامروت و آزادگی در منش می‌تواند مانع شود. نوع دفاعی که پزشکیان از برخی حقوق زنان و نقد گشت ارشاد در طول تبلیغات انتخاباتی داشت یک نمونه از این ادعاست. کلام او بیش از آنکه حقوقی یا سیاسی و مصلحت‌طلبانه به معنای مثبت باشد، لحن و منشایی وجدانی و از سر مروت و بیزاری از ظلم را نشان می‌دهد. در مناظره‌ها هم به وضوح معلوم بود که از همه داشته و توانش برای از میدان به در کردن رقبا استفاده نمی‌کند. در واقع اصولی دارد که از بردن انتخابات برایش مهم‌تر است.
بر این باورم که چنین ویژگی برجسته و کمیاب در عالم سیاست، بیش از بسیاری نظریات انتزاعی یا لفاظی‌ها و حتی تعلق به گروه‌ها و جناح‌ها می‌تواند به داد مردم در بزنگاه‌ها برسد. این یک برداشت برآمده از شخصیت او است که مرام و مروت او مانع بسیاری از تبعیض‌ها و زورگویی‌ها و ستم‌ها در صورت حضور در ریاست‌جمهوری خواهد شد. با وجود موانع ساختاری و رویه‌ها و موانع فراوان دیگری که مانع از امید به حل فوری و حتی چشمگیر مسائل در دولت فرضی پزشکیان می‌شود و صرفا بهبود به جای بدتر شدن اوضاع را تمهید می‌کند، به شخص او که هیچ تقلایی برای کسب رای و خودنمایی و ریا و خوب‌نمایی نداشته، در حد این انتظارات می‌توان اعتماد کرد. بعید است که مرام و مروت او و شاگردی که در مکتب امیرالمومنین و نهج‌البلاغه با رویکرد انسانی داشته، مانع بسیاری از شرور رایج و بسط خیر و دفاع از حق مظلومین و محذوفین نشود.
دیدگاه تان را بنویسید