کد خبر: 669056
|
۱۴۰۳/۰۵/۰۸ ۲۰:۱۵:۰۰
| |

هشدار امام خمینی به بنی‌صدر در مراسم تنفیذ چه بود؟

روزنامه هم میهن سخنرانی امام خمینی در مراسم تنفیذ بنی صدر را بازخوانی کرده است.

هشدار امام خمینی به بنی‌صدر در مراسم تنفیذ چه بود؟
کد خبر: 669056
|
۱۴۰۳/۰۵/۰۸ ۲۰:۱۵:۰۰

روزنامه هم میهن سخنرانی امام خمینی در مراسم تنفیذ بنی صدر را بازخوانی کرده است.

به گزارش هم میهن در این مطلب آمده است:

پس از اینکه دولت موقت به نخست‌وزیری مهدی بازرگان در ۱۴ آبان استعفا داد و موافقت با استعفای آن از سوی امام خمینی با داستان‎های حول آن از رادیو و تلویزیون پخش شد، کشور برای رقابت انتخاباتی اولین دوره ریاست‌جمهوری آماده شد و با حذف جلال‌الدین فارسی به‌عنوان گزینه حزب جمهوری در آزادترین انتخابات ریاست‌جمهوری ایران رئیس‌جمهور شد. ۱۰ روز پس از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، یعنی در ۱۵ بهمن ۵۸ قرار بود مراسم تنفیذ رئیس‌جمهور برگزار شود اما امام خمینی با کسالت روبه‌رو شد و به بیمارستان رفت. البته ایشان با این باور که باید خللی در پیشبرد امور کشور ایجاد نشود، حکم تنفیذ بنی‎ صدر را در همان بیمارستان قلب به او دادند.

بنی‎ صدر که اولین رئیس‌جمهوری ایران بود، در مراسم تنفیذ، دست امام خمینی را هنگام دریافت حکم بوسید. در بخشی از متن حکم تنفیذ او امام خمینی اینگونه بیان داشته‎اند:«براساس آنکه ملت شریف ایران با اکثریت قاطع جناب آقای دکتر سیدابوالحسن بنی‌صدر را به ریاست‌جمهوری کشور جمهوری اسلامی ایران برگزیده‌اند، و بر حسب آنکه مشروعیت آن باید به نصب فقیه جامع‌الشرایط باشد، این‌جانب به موجب این حکم، رای ملت را تنفیذ و ایشان را به این سمت منصوب نمودم؛ لکن تنفیذ و نصب این جانب و رای ملت مسلمان ایران محدود است به عدم تخلف ایشان از احکام مقدسه اسلام و تبعیت از قانون اساسی اسلامی ایران. از جناب ایشان می‌خواهم که مسئولیت خطیری که به موجب اراده ملت و براساس قانون اساسی به عهده ایشان گذارده شده است همچون امانتی الهی از آن پاسداری نمایند، و به پیمان خود در مقابل خداوند تعالی و خلق وفادار باشند، و با اعتماد به فضل خداوند و اعتماد ملت همچون محوری استوار برای هماهنگی نهادهای مسئول، حمایت از مبانی جمهوری اسلامی، در حوزه اختیارات و مسئولیت‌های خود قرار گیرند، و در راه هدف ملت- که آن تداوم بخشیدن به انقلاب اسلامی و استقرار نظام عدل اسلامی است- با تمام توان بکوشند، و خداوند متعال را ناظر و حاضر دانند، و به وظیفه سنگینی که به عهده گرفته‌اند قیام کنند.»

البته دو سال بعد ریاست‌جمهوری او با رای عدم کفایت ناتمام رها شد و پیش از موعد در سال ۱۳۶۰ دومین انتخابات ریاست‌جمهوری در دستور کار قرار گرفت.

 

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها