واکنش یک اصلاح‌طلب به احتمال رفع حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی؛ جبران مافات شود
محمدصادق جوادی حصار نوشت: ان‌شاء‌الله این رفع حصر منشأ تحقق وفاق ملی و رفع خصومت‌ها شود، ضمن اینکه امیدواریم جبران مافات هم شود.
«لازمه وفاق رفع موانع و آشتی ملی است» عنوان یادداشت روزنامه اعتماد به قلم محمد صادق جوادی حصار است که در آن آمده: «گرچه دوریم به یاد تو قدح می‌گیریم/بعد منزل نبود در سفر روحانی...حافظ»
به نظرم یکی از محکمات انسانی، رفتار همراه با همدلی و وفاق، همچنین تخلق به اخلاق مردانگی و جوانمردی است. آقای کروبی و مهندس موسوی در منظومه رجال سیاسی کشور و شخصیت‌های علمی و فرهنگی و حزبی، یکی از نمونه‌ها و مصادق بارز این تمثیل هستند. به خاطر دارم وقتی محصوران راه مشترکی را آغاز کردند، آقای کروبی به آقای موسوی گفت که مهندس؛ این راه، راه سخت و پرخطری است... در ادامه، امروز هم شنیدیم که آقای کروبی اعلام کرده که اگر قرار است گشایشی در حصر صورت گیرد باید هر 3محصور را شامل شود و نه تنها یکی را . واقع آن است که در همین مورد خاص هم ایثار و گذشت و اخلاق همراهی و وفاق را در رفتار آقای کروبی می‌توان دید. ایشان بر عهدی که با مهندس موسوی بسته بودند، باقی ماندند و در میانه راه حاضر به پیاده شدن از قطار همراهی نشدند.
اساسا وفاقی که امروز دولت و ملت به دنبال تحقق آن هستند، همین‌گونه باید باشد. دست دوستی که بلند شد باید تا زمان حصول نتیجه باقی باشد. این رفتار می‌تواند الگویی باشد برای کسانی که در راه همدلی، همراهی و وفاق مومنانه و همدلانه قصد همراهی دولت را دارند تا این کشتی بلا زده و مصیبت دیده مدیریت کشور در ابعاد مختلف به سمت ساحل بهبود و رشد حرکت کند. کدورتی طی سال‌های اخیر میان مردم و مسوولان ایجاد شده است. با تذبذب‌هایی که پاره‌ای از تندروها و بدخواهان ایجاد کردند تا میان دوستان و همدلان و دلدادگان به انقلاب اسلامی را به هم زنند. در واقع حاسدان و بدخواهان کاری کردند که بزرگان انقلاب سخن هم را نشنوند و حرف هم را گوش ندهند.
در این شرایط راه برای نفاق‌گران و وسوسه‌کنندگان باز شد تا در آتش اختلافات و دوگانگی‌ها و گِره‌ها بدمند. تندروها تفاوت‌ها را برجسته‌تر کردند تا از این آب گل آلود برای خود ماهی‌های بزرگ‌تر سوداگری صید کنند. ان‌شاء‌الله این رفع حصر منشأ تحقق وفاق ملی و رفع خصومت‌ها شود، ضمن اینکه امیدواریم جبران مافات هم شود. کسانی که طی همه این سال‌ها به بهانه دوستی با این شخصیت‌ها مورد جفا و بی‌مهری قرار گرفتند و در پاره‌ای از موارد حقوق آنها نادیده انگاشته شد، دلجویی شوند. هم دولت، هم نظام و هم نزدیکان به هر دو جریان برای همدلی وفاق در پی جبران گذشته بر آمده و مشکلات گذشته را به امید یک آینده روشن فراموش کنند. این مهم با نزدیک‌تر شدن دل‌ها به هم و رفع موانع شکل می‌گیرد.
همین امروز هم که فاصله میان محصوران وجود دارد، همان‌گونه بعد منزل نبود در سفر روحانی...دل‌های این دوستان نیز به هم نزدیک است.معتقدم از ملت ایران برمی‌آید که گذشته‌ها را فراموش کرده و برای فردا، وفاق و آشتی ملی را ایجاد کنند. لازم است بین دولت دکتر پزشکیان و حاکمیت، همچنین مردم و دولت و طرفداران جریانات مختلف با هم، این وفاق و همدلی قدر دانسته شده و ارج نهاده شود تا فصلی نو از راه برسد و هنگامه‌ای مطلوب‌تری حاصل شود.
دیدگاه تان را بنویسید