کد خبر: 220192
|
۱۳۹۷/۰۴/۲۸ ۰۸:۳۰:۰۰
| |

کیومرث‌ پوراحمد در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین:

کسی توان رقابت با خسرو شکیبایی را نداشت/ خلاقیت شکیبایی در فیلم از متن فیلمنامه جلوتر بود/ حس مسئولیت‌پذیری خسرو شکیبایی حیرت‌‌آور بود

کیومرث پوراحمد گفت: «سر فیلمبرداری «اتوبوس شب» به یاد دارم که کار خسرو از همه زودتر به پایان می‌رسید. اما محل فیلمبرداری را ترک نمی‌کرد.»

کسی توان رقابت با خسرو شکیبایی را نداشت/ خلاقیت شکیبایی در فیلم از متن فیلمنامه جلوتر بود/ حس مسئولیت‌پذیری خسرو شکیبایی حیرت‌‌آور بود
کد خبر: 220192
|
۱۳۹۷/۰۴/۲۸ ۰۸:۳۰:۰۰

اعتمادآنلاین| خالق «خواهران غریب» و «اتوبوس شب» از خاطرات پشت صحنه این آثار می‌گوید. پوراحمد از حس همزاد پنداری یک بازیگر روایت می‌کند. از ارتباط یک سوپراستار با یک نوجوان تازه‌کار در فیلم «اتوبوس شب». کیومرث پوراحمد درباره خسرو شکیبایی صحبت می کند. چون امروز سالروز درگذشت خسرو شکیبایی است. اگر بازیگر فیلم«هامون» بود 74 سال سن داشت.

کیومرث پواحمد کارگردان فیلم «اتوبوس شب» همزمان با سالروز درگذشت خسرو شکیبایی به اعتمادآنلاین گفت: « خسرو شکیبایی بی‌رقیب بود. یعنی کسی توان رقابت با او را نداشت. غیر قابل رقابت بودن او به این دلیل بود که بیش از حد خلاقیت داشت. به خوبی به یاد دارم که اجرای او روی صحنه هیچ ربطی به متنی که برایش نوشته می‌شد نداشت. یعنی خلاقیت او از متن فیلمنامه جلوتر بود. نگاه خسرو شکیبایی به جوانان به شدت جالب بود.»

پور‌احمد ادامه داد: «سر فیلمبرداری «اتوبوس شب» به یاد دارم که کار خسرو از همه زودتر به پایان می‌رسید. اما محل فیلمبرداری را ترک نمی‌کرد. از او که سئوال می‌کردم که چرا نمی روی و استراحت کنی ، می گفت: مهرداد صدیقیان جوان است و من به عنوان پارتنر او باید بمانم و کمک کنم. کاری که امروز هنرمندان برای یکدیگر انجام نمی‌دهند. نکته اینجاست که او آن زمان دو عمل جراحی سنگین را پشت سر گذاشته بود! اما باز صحنه را ترک نمی‌کرد. بازی بازیگران دیگر برای او اهمیت زیادی داشت. برعکس هنرمندان امروز که فقط به دنبال این هستند که طرف مقابل را خراب کنند. مهرداد صدیقیان وحشت داشت که مقابل خسرو شکیبایی بازی کند. اما شکیبایی به گونه‌ای رفتار می‌کرد که اعتماد به نفس صدیقیان چند برابر شد. »

کارگردان «خواهران غریب» درباره حضور خسرو شیبایی در این اثر گفت: «افسانه بایگان آن زمان بازیگر خیلی مشهوری نبود. یعنی «خواهران غریب» برای او یک محک جدی محسوب می‌شد. خسرو به حدی حواس جمع بود، که فضایی را به وجود بیاورد تا افسانه بایگان بتواند بازی خوبی از خود ارائه دهد. این حس مسئولیت‌پذیری از او حیرت‌‌آور بود. خاطره‌ای دارم از نخل‌های سوخته آبادان. من و خسرو شکیبایی آن روز و شب گذشته آن نخوابیده بودیم. باید در آن نخلستان سکانسی ضبط می‌شد. خسرو شکیبایی با تمام بی‌خوابی و خستگی که داشت آن سکانس را با ما گرفت در صورتی که در آن زمان هیچ بازی سر صحنه نداشت. به حدی با گروه همراه بود که نظیر او را تا به امروز ندیده‌ام.»

پوراحمد در انتها نقل قولی از شکیبایی گفت: «بعد از ساخت «اتوبوس شب» به خانه سینما رفته بودیم تا کاری را انجام دهیم. زمان بازگشت ، شکیبایی به من گفت بعد از بازی در فیلم «هامون» فکر می‌کردم که هیچ وقت از زیر سایه این نقش نمی‌توان بیرون بیایم و بهترین نقش کارنامه‌ام خواهد بود. اما با بازی در «اتوبوس شب» کمی این معادلات در ذهنم تغییر کرد و فکر می‌کنم که دیگر به آن اندازه زیر سایه «هامون» نیستم.»

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها