جلیل سامان، کارگردان سینما با ارزیابی عملکرد وزارت ارشاد در گفتوگو با اعتمادآنلاین:
معنای خصوصیسازی در وزارت ارشاد باید تغییر کند/ وقتی گیشه مبنا قرار بگیرد، فیلمها به هر قیمتی تماشاچی را جذب سینما میکنند
جلیل سامان، کارگردان سینما حمایت نشدن هنرمندان از سوی ارشاد را معضلی مهم معرفی کرده و گفت: «اگر شرایط حمایت به وجود میآمد، سینمای کشور بخصوص در زمینه طنز، به سمت ابتذال کشیده نمیشد.»
اعتمادآنلاین| هرگونه حمایت از اهالی فرهنگ و هنر قدم مثبتی در جهت اعتلای فرهنگ جامعه است و پیگیری آن بهطور جدی گام مهمی از جانب دولت محسوب میشود. این جملهای است که در هر دوره، اعضای کمیسیون فرهنگی و مسئولین دولت، آن را تکرار یا وعدهای مشابه آن بیان کردهاند. در این میان اما از نگاه اهالی هنر، بسیاری از وعدهها نه تنها انجام نشده که حتی روز به روز، بیمهری بیشتری بر جامعه هنری سایه میگستراند.
از نگاه اهالی هنر، این حمایتها تنها بحث مالی را شامل نمیشود، بلکه نیاز هنرمندان حمایت در تمام زمینهها از آغاز تولید اثر تا اکران آن است. در اینباره، جلیل سامان با اشاره به معضل کارگردانهایی که پیش از فعالیت سینمایی با صداوسیما همکاری داشتند، بیان کرد: «در مورد کارگردانهایی که قبلا با صداوسیما همکاری کرده و بعد از آن با ارشاد فعالیت فیلمسازی خود را آغاز کردهاند، اختلافهایی وجود دارد که کارگردان نمیتواند برای فیلمهای بعدی خود تمرکز کرده و کار را آغاز کند. این اختلافنظرها در مورد تعیین فیلم اولی بودن یا نبودن کارگردان است. بر همین اساس، من نتوانستم فیلم خود به عنوان یک اثر سینمایی تولید کنم.»
این کارگردان تلویزیونی گفت: «به نظر میآید شرایط برای افرادی که تجربه کار و جوایز در جشنواره و خانه سینما داشتهاند، مهیا نیست. من ناچارم سرمایهای از جای دیگر آورده و وارد سینما کنم در حالی که این وظیفه ارشاد است که از محتوایی که متناسب با شرایط فرهنگی کشور است، حمایت شود.»
او حمایتنشدن هنرمندان از سوی ارشاد را معضلی مهم معرفی کرده و گفت: «اگر شرایط حمایت به وجود میآمد، سینمای کشور بخصوص در زمینه طنز، به سمت ابتذال کشیده نمیشد. »
سامان در توضیح حمایتهای ارشاد و ردپای ابتذال در سینما بیان کرد: «به نظر میآید ارشاد باید اسم خودش را عوض کند تا هیچ توقعی از او نباشد، اما اگر قرار است وزارت فرهنگ و ارشاد باشد، فارغ از اسلامی بودن، عملکردش، نوع مطلوبی نیست، چون نه تنها فرهنگ ملی در نظر گرفته نمیشود، بلکه این فرهنگ در حال تخریب است.»
به گفته این کارگردان، در حال حاضر، بهترین اقدام ارشاد میتواند این باشد که معنای خصوصیسازی تغییر کند. او گفت: «در تعریف خصوصیسازی کنونی، کارهایی اهمیت دارند که هزینه ساخت آنها برگردد. در این حالت تنها از فیلمهایی که گیشهپسند هستند هزینه برمیگردد.»
او در نقد تمرکز کامل بر سینمای گیشه بیان کرد: «وقتی گیشه مبنا قرار بگیرد، فیلمها به 2 سمت میروند. یک، فیلمهایی ساخته میشوند که به هر قیمتی تماشاچی را جذب سینما کنند و دوم اینکه باید هزینهها بدون بازگشت از گیشه، از طرق دیگر برگردد؛ یعنی پولشویی و حضور نهادهای سرمایهگذاری که بُعد فرهنگ و هنر و آموزش را نمیشناسند که در هر صورت تمرکز بر گیشه کمرنگ میشود.»
جلیل سامان درباره اولویتهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: «اگر من فیلمنامهای داشته باشم که از لحاظ مفهوم و تکنیک ارزشمند باشد، اولین سوال این است که آیا پول آن برمیگردد؟ این موضوع باعث میشود که در بخش سرمایهگذاری فیلمساز دچار مشکل شود. حتی اگر شرایط فرهنگی جامعه به سمتی رفته که فیلم فرهنگی و هنری نمیخواهند، وزارت ارشاد باید بتواند در آن تغییر ایجاد کند. آیا به این معناست که همسو با سلیقه غالب، فیلم فرهنگی ساخته نشود؟ این موضوع که در درازمدت میتواند نتیجه بسیار خطرناکی داشته باشد.»
دیدگاه تان را بنویسید