مرد 80 میلیاردی سینمای ایران کیست؟

اعتمادآنلاین| ستاره‌ها، سوپراستارها، بازیگران بفروش، چهره‌ها و ... همه این عناوین سال‌هاست که در سینمای ایران نقل محافل سینمایی بوده و هستند و به بازیگرانی اطلاق می‌شوند که نام و تصویرشان روی سردر سینماها سیل گسترده مخاطبان را به سینما می‌کشاند و به نوعی تضمین کننده فروش برای فیلم‌ها می‌شود.

در واقع سینمای ستاره محور از پیش از انقلاب تا به امروز جز ناگسستنی سینمای ایران بوده و هست و در هر دهه یا دوره‌ای یک بازیگر به چنین جایگاهی در میان علاقه‌مندان و مخاطبان به سینما دست پیدا کرده و می‌کند.

تا پیش از یک دهه گذشته این ستاره محوری شامل سینمای اجتماعی و غیرکمدی هم می‌شد اما در یک دهه اخیر اقبالی که مخاطبان و علاقه‌مندان به حوزه کمدی نشان دادند باعث شد تا روند ساخت این قبیل فیلم‌ها شتاب و گستردش پیدا کند و بازیگرانی بتوانند با ایفای نقش در این دست فیلم‌ها به محبوبیت قابل توجهی بین مردم برسند به نحوی که دیگر حضورشان در یک فیلم نویدبخش فروش خوب برایش باشد.

در چنین شرایطی ساخت فیلمی اجتماعی که بتواند خوب بفروشد و مردم را به سینماها بکشاند کاری بس دشوار بود با این حال بازیگران انگشت شماری بودند که نامشان آنقدر در ذهن مخاطبان بزرگ بود که بتوانند در این حوزه هم گیشه قابل قبولی را برای فیلم‌ها به ارمغان آورند.

یکی از این بازیگران که بدون ایفای نقش در یک فیلم کمدی جزو پرفروش‌ترین بازیگران باشد، نوید محمدزاده است و از قول بسیاری از اهالی سینما از توانمندترین بازیگران سینمای ایران به شمار می‌آید، بازیگری که عبدالله اسکندری گریمور باسابقه اینچنین در توصیفش می‌گوید: «او پس از بهروز وثوقی، توانمندترین بازیگر ایران است.»

به بهانه فروش قابل توجه «متری شیش و نیم»، مروری داشته‌ایم بر کارنامه هنری این بازیگر و فیلم‌هایی که در دهه اخیر بازی کرده است. (آمارها از سامانه فروش سینمای ایران استخراج شده است.)

از آن دو تا عصبانی نیستم و شروع ستاره شدن

نوید محمدزاده از جمله بازیگرانی است که از حوزه تئاتر پا به عرصه سینما گذاشت و توانست خیلی زود جایی در میان خانواده بزرگ سینمای ایران برای خود باز کند. از نظر بسیاری از منتقدان یکی از دلایل موفقیت او در بازیگری هم پیشینه تئاتری است که دارد.

او فعالیتش در حوزه فیلمسازی را با فیلم «آن دو» ساخته بهروز قبادی در سال 87 آغاز کرد و سپس در فیلم‌های «در میان ابرها» به کارگردانی بهرام توکلی و «لرزاننده چربی» ساخته محمد شیروانی به ایفای نقش پرداخت که البته این سه اثر نتوانستند همای سعادت را بر دوش این بازیگر بنشانند، هر کدام به دلایلی از زمان نامناسب اکران گرفته تا نگرفتن مجوز نمایش.

عصبانی نیستم

اما فیلمی که محمدزاده را به عنوان یک بازیگر توانمند به سینمای ایران معرفی کرد و البته کم حاشیه هم نبود، «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان بود. فیلمی که در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و بازی محمدزاده هم مورد تحسین قرار گرفت، حتی قرار بود جایزه بهترین بازیگر مرد هم به او برسد اما مسایلی خارج از حوزه سینما باعث شد تا این فیلم از بخش مسابقه خارج شود و دست محمدزاده از جایزه کوتاه بماند.

این فیلم اما به دلیل همین مسایل در اکران هم دچار مشکل شد و پس از چند سال در سال 97 روی پرده رفت.

از سیزده تا درخشش در ابد و یک روز

او در سال 93 با فیلم «سیزده» به کارگردانی هومن سیدی با دیگر روی پرده سینما رفت که البته نقش اصلی را در این فیلم ایفا نمی‌کرد. این فیلم در نهایت 313 میلیون و 784 هزار تومان فروخت که البته در مقایسه با آن دوره فروش قابل قبول اما نه چندان زیادی به شمار می‌آمد.

او یک سال بعد با فیلم «ناهید» ساخته آیدا پناهنده به سینما بازگشت، فیلمی که توانست در سینمای ایران و رویدادهای بین‌المللی موفقیت‌های خوبی را به دست آورد و در نهایت در اکران عمومی هم با رکورد فروش 379 میلیون و 862 هزار تومانی به کار خود پایان دهد.

با وجود اینکه این دو فیلم به نظر فروش خوبی نداشته‌اند اما وقتی قیمت بلیت و هزینه ساخت فیلم‌ها را در آن دوره مدنظر داشته باشیم، این میزان فروش قابل قبول بوده است.

اما پرفروش شدن محمدزاده در سینما پس از این دو فیلم و از سال 95 با ساخته دیگر درمیشیان، «لانتوری» آغاز شد، فیلمی اجتماعی با موضوع اسیدپاشی که توانست این بازیگر را بیش از گذشته به تماشاگران معرفی کند.

«لانتوری» که در محافل اجتماعی هم بسیار مورد توجه قرار گرفت، در اکران به فروش قابل قبول و نسبتا خوب شش میلیارد و 296 میلیون تومانی دست پیدا کرد.

محمدزاده در این سال یک فیلم دیگر را هم به کارگردانی هومن سیدی روی پرده داشت، «خشم و هیاهو» که سروصدای کمتری نسبت به سایر فیلم هایش به پا کرد و اکرانش هم با یک میلیارد و 591 میلیون تومانی به پایان رسید.

هر بازیگری در کارنامه‌اش یک نقطه اوجی دارد و این فیلم ها هیچ کدام برای محمدزاده چنین نقشی را نداشتند تا به او بازی در نخستین ساخته سینمایی سعید روستایی، «ابد و یک روز» پیشنهاد شد و نقشی متفاوت و خاص را بازی کرد که حسابی سروصدا کرد و برایش جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به همراه داشت.

این فیلم در اکران هم توانست روند موفق خودش را دنبال کرده و به فروش 11 میلیارد و 479 میلیونی دست پیدا کند و در فهرست پرفروش‌ترین فیلم‌های سال 95 قرار بگیرد.

موفقیت جهانی بدون تاریخ، بدون امضا و نقش‌آفرینی‌های خاص

پس از «ابد و یک روز» بود که دیگر حضور نام محمدزاده در فهرست بازیگران یک فیلم تضمین‌کننده فروش آن بود و مخاطبان را راهی سالن‌های سینما می‌کرد. این بازیگر درست یک سال بعد با «بدون تاریخ، بدون امضا» به کارگردانی وحید جلیلوند روی پرده رفت.

این فیلم در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای نخستین بار به نمایش درآمد و مورد توجه و تحسین منتقدان و اهالی سینما هم قرار گرفت تا جاییکه جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای دومین مرتبه نصیب محمدزاده کرد.

فیلم جلیلوند در اکران هم روند نسبتا خوبی را طی کرد و در نهایت چهار میلیارد و 795 میلیون تومان فروخت اما موفقیت این فیلم تنها به جشنواره‌های داخلی ختم نشد، این فیلم در بخش افق‌های جشنواره ونیز توانست جایزه بهترین بازیگر مرد را برای محمدزاده به ارمغان آورد و این موفقیت‌ها عاملی شد تا این فیلم به عنوان نماینده ایران به آکادمی اسکار معرفی شود که البته موفقیتی را در پی نداشت.

این بازیگر برنده سیمرغ بلورین، در همین سال در «خفه‌گی» ساخته فریدون جیرانی نقش متفاوتی را که البته کوتاه هم بود ایفا کرد و این فیلم هم با وجود آنکه فضا و سبک متفاوتی داشت به چهار میلیارد تومان فروش دست یافت.

مغزهای کوچک زنگ زده

او یک سال بعد بار دیگر در نقشی متفاوت مقابل دیدگان مخاطبان قرار گرفت که حاصل همکاری مجدد او با هومن سیدی بود؛ فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده».

این فیلم با توجه به فضای متفاوت و البته جدیدی که داشت و همچنین به واسطه حضور محمدزاده در نقشی نو مورد توجه سینماگران در جشنواره سی و ششم فجر هم قرار گرفت و این توفیق در اکران عمومی هم با «مغزهای کوچک زنگ زده» همراه شد و این فیلم با 12 میلیارد و 765 میلیون تومان جزو یکی از فیلم‌های پرفروش سال هم قرار گرفت.

البته همانطور که پیشتر اشاره شد در این سال «عصبانی نیستم» هم سرانجام رنگ پرده نقره ای را به خود دید و توانست در اکران هم به واسطه عقبه ای که داشت و البته برچسب توفیقی بودن، توفیق خوبی را به دست آورد و سه میلیارد و 66 میلیون تومان بفروشد.

سال 98 و رکورزدنی با فیلم‌های اجتماعی

سال 98 نوید محمدزاده با دو فیلم در جشنواره سی و هفتم حضور داشت، «سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی و «متری شیش و نیم» ساخته سعید روستایی.

این دو فیلم که جزو آثار پرسروصدای جشنواره فجر هم به شمار می‌آمدند در اکران عمومی هم توانستند روند مثبتی را در پیش بگیرند تا جایی که «متری شیش و نیم» با 27 میلیارد و 543 میلیون تومان فروش عنوان پرفروش‌ترین فیلم سال 98 را از آن خود کرد و رکورد پرمخاطب‌ترین و پرفروش‌ترین فیلم غیراجتماعی را هم به نام خود ثبت کرد.

متری شیش و نیم
«سرخپوست» هم که هنوز در سینماهای کشور در حال اکران است، تا به حال به فروشی بالغ بر 12 میلیارد و 815 میلیون تومان دست پیدا کرده است و جزو آثار فروش امسال سینمای ایران به شمار می‌آید.

80 میلیارد تومان فقط برای نوید محمدزاده

با یک حساب سرانگشتی مجموع فروش این فیلم مبلغ غافلگیرکننده حدود 80 میلیارد تومان است و این در حالیست که او در هیچ فیلم کمدی از زمان حضورش در سینما به ایفای نقش نپرداخته است و توانسته آنچنان در آثار اجتماعی به مقبولیتی در میان مخاطبان دست پیدا کند که هر فیلمش با فروش قابل قبولی همراه شود. به واقع او رونق دهنده سینمای اجتماعی ایران پس از مدت‌ها افول بوده و حضورش در فیلم های این حوزه امتیاز بزرگی برای آشتی دوباره مخاطبان با سینمای غیرکمدی ایران است.

آمار تماشاگرانی که او با حضورش در فیلم ها به سینما کشانده است هم گواهی همین موضوع است، فیلم هایی که او در آن به ایفای نقش پرداخته است هشت میلیون و 389 هزار و 158 نفر تماشاگر داشته اند که در نوع خود برای یک بازیگر میزان قابل توجه و یک رکورد به شمار می‌آید.