«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
بر «خانه پدری» چه گذشت؟/ از اکران پس از نزدیک به یک دهه تا توقیف پس از 6 روز
«خانه پدری»، فیلم جنجال‌برانگیز کیانوش عیاری، پس از 10 سال، یکم آبان روی پرده سینما رفت، اما چیزی از اکران نگذشته بود که به حکم دادستانی مجدداً توقیف شد.
اعتمادآنلاین| تبسم کشاورز - «خانه پدری» فیلم پرمناقشه کیانوش عیاری بعد از 10 سال سرانجام چهارشنبه یکم آبان روی پرده‌های سینما رفت.
به گزارش اعتمادآنلاین ، این فیلم که پس از سال‌ها از وزارت ارشاد اجازه اکران گرفت، چند قدم بعد از اکران به دستور دادسرای فرهنگ و رسانه برای بار دوم توقیف شد.
توقیف «خانه پدری» به دستور دادستانی
«خانه پدری» فیلمی به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی کیانوش عیاری محصول سال 1389 است. این فیلم دی‌ماه 93 برای نخستین بار در گروه هنر و تجربه اکران شد، اما تنها یک روز دوام آورد و از پرده سینماها پایین کشیده شد. با همه فراز و نشیب‌ها یکم آبان 98 این فیلم پس از 10 سال به روی پرده رفت، اما مجدداً توقیف شد.
پس از توقیف فیلم «خانه پدری» از سوی دادسرای فرهنگ و رسانه، مشخص شد عدم اصلاح صحنه‌های خشن، علت توقیف این فیلم بوده است.
دادستانی تهران نیز با انتشار اطلاعیه‌ای از پیگرد قضایی «کلیه مرتکبین و مقصرین» اکران این فیلم خبر داد و «توهین به اعتقادات مذهبی جامعه ایران و ترویج خشونت علیه زنان و زیر سوال بردن سنن، رسوم و فرهنگ ناب ایرانی-اسلامی و ارائه تصویر وارونه و کذب از خانواده ایرانی» را در این فیلم مشهود دانست.
10 دقیقه‌ای که نزدیک به 10 سال اکران «خانه پدری» را به تاخیر انداخت
اما فیلم «خانه پدری» چه دارد که در همه این سال‌ها مهر توقیف بر آن کوبیده شده است؟ فیلم «خانه پدری» درامی جنایی خانوادگی درباره خشونت و قتل ناموسی است. ماجرای این فیلم در یک خانه قدیمی رخ می‌دهد که داستانی را از اواخر دوره قاجار تا اواخر دهه 70 طی چند اپیزود روایت می‌کند.
گویا آنچه در 10 دقیقه اول فیلم می‌گذرد اصل ماجراست. در ابتدای فیلم دختر جوانی به نام «ملوک» توسط پدر و برادر کوچکش «محتشم» به قتل می‌رسد و در زیرزمین خانه دفن می‌شود. این سرفصل سلسله‌ای از رویدادهای شوم و غم‌انگیز است که طی چند دهه در این خانه روایت می‌شود. در ادامه داستان، زیرزمین خانه پدری نه تنها آرامگاه ملوک بلکه مخفیگاه همه رازها و دروغ‌های خانوادگی می‌شود.
سینمای عیاری، تمام‌عیار به مسائل اجتماعی می‌پردازد
بسیاری از سینماگران کیانوش عیاری را یکی از مهم‌ترین نمایندگان رئالیسم اجتماعی و انتقادی در سینمای ایران تلقی می‌کنند. سینمایی که با رویکردی انتقادی به ریشه‌یابی معضلات اجتماعی همچون بیکاری، فقر، اعتیاد، فحشا، جرم و جنایت و... می‌پردازد و دوربین خود را به سوی این موضوعات نشانه می‌رود.
عیاری در اغلب فیلم‌های خود مانند «تنوره دیو»، «بودن یا نبودن»، «بیدار شو آرزو» و حالا در «خانه پدری» این رویکرد را اتخاذ کرده است. دغدغه و نگاهی که حالا گریبان‌گیر او شده و «خانه پدری» را به رغم پرداختن به یکی از آسیب‌های مهم اجتماعی، در وضعیت اسفناکی قرار داده است.
توقیف این فیلم بازتاب‌های فراوانی در فضای مجازی، رسانه‌ها و میان سینماگران داشته است. واکنش‌هایی که مروری بر آنها را در ادامه خواهید خواند.
بهتر است قضاوت را بر عهده وزارت ارشاد بگذاریم
علی ربیعی، روز چهارشنبه در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران، درباره توقیف فیلم «خانه پدری» گفت: «نمی‌خواهم قضاوت کنم، اما رسانه رشته من است. کیانوش عیاری کارگردان برجسته‌ای است که این مسائل اجتماعی را بیشتر کار می‌کند. برش زدن به این مسائل و پرداختن به آسیب‌های اجتماعی برای حل آن است.»
سخنگوی دولت ادامه داد: «چندی پیش در سینما حقیقت بزرگداشتی برای عیاری برگزار شد که من آنجا سخنرانی کردم. فکر می‌کنم بهترین راه این است که قضاوت و تصمیم‌گیری در مورد فیلم‌ها را به نهاد تخصصی خودش یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار کنیم. بهترین تصمیم این است که بگذاریم خود وزارت ارشاد بگوید این فیلم قابل اکران است یا خیر.»
جای تعجب است که عده‌ای می‌گویند هیچ اصلاحی در این فیلم صورت نگرفته
حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی، با تاکید بر اصلاح شدن برخی از صحنه‌های «خانه پدری» گفت: «طی مذاکره مسئولان سازمان سینمایی با کارگردان فیلم، بار تصویری خشن صحنه‌های ابتدایی آن کاسته و با تمهیدات تصویری و صوتی اصلاح شد. جای تعجب است که عده‌ای می‌گویند هیچ اصلاحی در این فیلم صورت نگرفته است. مصاحبه‌های مسئولان سازمان سینمایی و کارگردان فیلم هم مؤید انجام اصلاحات است.»
او درباره حکم توقیف «خانه پدری» گفت: «سازمان سینمایی، تهیه‌کننده، کارگردان و پخش‌کننده این فیلم، قانونمندی خود را با اجرای فوری حکم دادستانی تهران نشان دادند، اما در عین حال از ریاست محترم قوه قضاییه، که طی چند ماه اخیر مسائل مختلف را با تدبیر حل کرده‌اند و تصویری مثبت از دستگاه قضا نزد مردم ساخته‌اند، تقاضا داریم به این موضوع وارد شوند تا موجبات دلگرمی و همدلی و انسجام اصحاب فرهنگ و هنر فراهم شود.»
وزارت ارشاد با این همه مدعی و تصمیم‌گیر خارج از این مجموعه را منحل کنید
الیاس حضرتی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، در صفحه توییتر خود نوشت:
«وقتی یک نهاد مسئول مجوز دادن است در حالی که بی‌شمار نهاد برای ابطال این مجوز وجود دارند، چه اصراری برای حفظ این شرایط است؟
هنوز پیشنهاد سال‌های قبلم درباره انحلال وزارت ارشاد با این همه مدعی و تصمیم‌گیر خارج از مجموعه‌اش را موثرترین روش می‌دانم.»
نگاهی منصفانه نسبت به مقوله سانسور در کشور
کیانوش عیاری، بعد از خبر حکم توقیف دادستانی، ترجیح داده است در سکوت خبری انتظار خبر رفع توقیف فیلم را بشنود.
او به روزنامه ایران گفت: «آقای حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی عاقلانه‌ترین مسیر را طی می‌کنند و آن طرح مساله با ریاست قوه قضاییه است.
کارگردان خانه پدری با اشاره ضمنی به تصمیمات ابراهیم رئیسی در دوره ریاستش بر قوه قضاییه ابراز امیدواری می‌کند: در شرایطی که آقای رئیسی برخوردهای غافلگیرکننده در دوره چندماهه ریاست‌شان بر قوه قضاییه داشته‌اند می‌توانم امیدوار باشم که چه بسا نگاهی منصفانه نه صرفاً نسبت به این فیلم بلکه به مقوله سانسور در کشور داشته باشند.
او در پایان بر همکاری با سازمان سینمایی برای رفع مشکل فیلم خانه پدری تاکید می‌کند: منتظر اقدام‌های بعدی حسین انتظامی هستم و به‌عنوان سازنده فیلم اگر کاری از من بربیاید که ایشان بخواهند دریغ نمی‌کنم.»
از دادستانی درخواست رفع توقیف فیلم را دارم
مهران رجبی، بازیگر سینما و تلویزیون، با انتشار پستی در صفحه شخصی خود نسبت به توقیف مجدد فیلم «خانه پدری» واکنش نشان داد.
او نوشت: «نمی‌دانم از کجا شروع کنم، ولی به عنوان بازیگر فیلم سینمایی خانه پدری می‌دانم که از دادستانی محترم تقاضای رفع توقیف خانه پدری را دارم زیرا درست است که خانه پدری فیلم تلخی‌ست ولی به صنف خاصی اشاره ندارد که موجب دلخوری آن صنف بشود و می‌ماند تلخ بودن آن که قرار نیست همه فیلم‌ها شیرین باشد و بسیاری از فیلم‌ها و حتی در سریال‌های ایرانی این تلخی‌ها روایت می‌شود و همین الان که مشغول نوشتن این متن هستم قسمتی از مجموعه ستایش از شبکه سه در حال پخش است که به نمایش قمه و غلاف‌کشی و شلیک می‌پردازد که البته متناسب با داستان و کاملاً بجاست. مطلب دیگر اینکه خانه پدری را علاوه بر سینمادوستان و مردم عادی، عده کثیری که سینما را مطالعه می‌کنند به عنوان کلاس درس فیلمسازی می‌نگرند که به نظرم نباید این فرصت را از آنان سلب کرد و نکته دیگر بنا بر رفاقت دیرینه و ارادت و شناختی که از شخص استاد عیاری دارم خدای را گواه می‌گیرم که یکی از ایران‌دوست‌ترین و بیگانه‌ستیزترین افراد این حرفه هستند و اظهار این مطلب را وظیفه خود دانسته و متعاقباً از مسئولین گرامی قضایی کشور تقاضامند است که با تجدید نظر در این رأی دل هنردوستان را شاد نمایند.»
پای مجوزی که صادر کرده‌اید، بایستید
هوشنگ گلمکانی، سردبیر مجله «فیلم»، نیز در واکنش به توقیف «خانه پدری» نوشت: «خانه پدری علی‌رغم اصلاحات انجام‌شده و محدودیت در اختصاص سالن سینما به دستور دادستانی توقیف شد. دادستانی به این تشخیص رسیده که فیلم باید توقیف شود، بنابراین به وظیفه ذاتی خودش عمل کرده و دستور توقیف فیلم را صادر نموده است. حالا نوبت وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی است که به وظیفه‌شان عمل کرده و کمی جسارت به خرج داده و پای مجوزی که صادر کرده‌اند بایستند و کوتاه نیایند یا اینکه استعفا دهند. مگر اینکه به هیچ قیمتی نتوانند از این میز لعنتی دل بکنند.»
هنر و سینما باید در خدمت دنیای بدون خشونت باشد
شهیندخت مولاوردی در صفحه توییتر خود در این باره نوشت: «قتل‌های ناموسی، نه قابل انکار و نه قابل پذیرش است، اما قابل پیشگیری است؛ تمرکز بر شیوه‌های دقیق مداخله، اعم از اقدامات فرهنگی و اصلاحات رفتاری و قانونی، از نتایج سیاست تحمل صفر در برابر خشونت است. اجازه بدهیم هنر و سینما در خدمت دنیای بدون خشونت باشد.»
«خانه پدری» چه فرقی با «ستایش» داشت؟/ مردم حق دارند گمان کنند دغدغه‌ها سیاسی است نه فرهنگی
محمدصالح مفتاح، معاون رسانه، فرهنگ‌سازی و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر، نوشت: «بعدازظهر به خاطر صحنه قتل دختر، فیلم سینمایی «خانه پدری» توقیف می‌شود و شب در سریال پربیننده شبکه سه «ستایش»، دختر به دست پدر و بدون هیچ هشدار رده‌بندی سنی کشته می‌شود. مردم قطعاً حق دارند گمان کنند که دغدغه‌ها سیاسی است نه فرهنگی.»
دیدگاه تان را بنویسید