چرا ون گوگ خودکشی کرد؟
ونگوگ متولد 30 مارس 1853 یک نقاش دریافت گر هلندی بود که توانست با هنر خود تاثیر بسیار زیادی بر هنر سده بیست بگذارد. هنر او تک چهره، خود نگار ،طبیعت بی جان، گل آفتابگردان و چشم انداز بود.
اعتمادآنلاین| ونگوگ از کودکی به نقاشی علاقه بسیار زیادی داشت بسیاری از کارهای خود را در دو سال آخر زندگیش کامل کرد همچنین در یک دهه توانست 2100 اثر هنری تولید کند .
309 نقاشی ونگوگ با آبرنگ و طراحی و چاپ بود و 860 نقاشیاش با رنگروغن خلق شده بود خانواده ون گوگ دارای سطح متوسطی بودند و او در جوانی به عنوان فروشنده آثار هنری بود ونگوگ همچنین در جوانی به شدت مذهبی بود و علاقه بسیاری به آن داشت که کشیش شود به همین دلیل در سال 1879 در میان کارگران ذغال سنگ در بلژیک مبلغ مسیحی شد در همان جا طرحهایی از مردم محلی به تصویر کشید.
مهمترین اثر ونگوگ
نخستین اثر مهم ونگوگ سیب زمینی خورها بود که به شهرت رسید در سال 1886 به پاریس رفت و با دریافتگری فرانسوی آشنا شد سپس به جنوب فرانسه رفت و تحت تاثیر نور آفتاب شدید آنجا قرار گرفت ون گوگ در زمان حیات خود فرد گمنامی بود و توانست تنها یک تابلوی خود یعنی تاکستان سرخ را بفروشد اما امروزه یکی از تاثیر گذارترین نقاش ها در سده 19 میلادی در جهان شناخته شده است .
زندگی شخصی ونگوگ
ونسان ونگوگ در هلند نزدیک مرز بلژیک متولد شد. پدربزرگ او کشیش بود و سه تا از عموهایش فروشنده آثار نقاشی بودند در سال 1860 وارد دبستان شد و در آنجا کشیش کاتولیک به 2 هزار و 300 دانش آموز درس میداد یک سال بعد یک معلم خصوصی به او و خواهرش درس داد و در سال 1864 به یک مدرسه شبانه روزی رفت.
دوری از خانواده موجب افسردگی او شد در سال 1830 به خانه بازگشت و سالهای نخستین خود را اینگونه توصیف کرد دوران جوانی من تیره و سرد و بی حاصل بود سپس یک سال بعد از آن با عموی خود مشغول فروش آثار هنری شد و در سال 1873 توسط عمویش به لندن رفت و توانست در بیست سالگی از پدر خود پول بیشتری در آورد در همین زمان عاشق دختر صاحب خانه شان شد ولی دختر به او جواب رد داد و به همین دلیل ونگوگ گوشه نشین شد و به دین روی آورد.اعتقادات مذهبی او به مرور بیشتر شد تا آنجا که به انگلیس بازگشت و در یک مدرسه به صورت داوطلبانه مشغول درس دادن شد. ونسان به مدت 15 ماه در رشته علوم دینی در آمستردام تحصیل کرد و سپس ترک تحصیل نمود و شروع به نقاشی کشیدن کرد.
بعد ها پس از این دوران به عنوان وحشتناک ترین دوران زندگیاش نام برد سپس جای مدرسه عوض شد و ونگوگ به خانه بازگشت و در یک کتابفروشی مشغول به کار شد ولی کار کردنش او را راضی نمی کرد و بیشتر زمان خود را به برگرداندن انجیل به زبان انگلیسی فرانسوی و آلمانی گذراند او به شدت صرفهجویی میکرد و از مصرف گوشت پرهیز میکرد سرانجام در سال 1877 تصمیم گرفت که روحانی شود و تحصیلات دانشگاهی خود را در زمینه الهیات ادامه دهد اما از تحصیل الهیات خود ناکام ماند و آمستردام را ترک کرد.
بیماری روحی ونگوگ
ونسان ونگوگ دارای بیماری روانی بود و در سال 1888 با تیغ سلمانی گوش چپ خود را برید درباره این اتفاق دو گونه نظر بیان شده است : یک نظر بر این باور هستند که به دلیل بیماری روانی در گوش خود صداهای غیر قابل تحملی را می شنید و همین دلیل اقدام به آن گرفت که از شر گوش خود راحت شود اما در روایتی دیگر بیان شده است که به یک زن روسپی به نام راشل علاقهمند شده بوده است و به دلیل آنکه دارای مال و جاه نبود که به دلبر خود هدیه کند تصمیم گرفت هدیه گرانبهایی را به او بدهد و گوش خود را برید تا معشوق خود راشل بدهد.
در سال 1890 به روانشناسی مراجعه کرد اما در عکسی که از روانشناس خودکشید بر این باور بود که روانشناس از او بیمارتر است.
روز به روز افسردگی ونگوگ شدیدتر می شد و در دو ماه پایانی عمرش 90 نقاشی کشید سپس در 29 ژوئیه 1890 در حالی که فقط 37 سال سن داشت با گلولهای که به شکم خود زد خودش را زخمی کرد و روز بعد در مهمان سرای روو درگذشت .
منبع: سلام نو
دیدگاه تان را بنویسید