نشست خبری نبض جشنواره است

اعتمادآنلاین| محمود گبرلو سابقه چند سال اجرا و یا به قول خودش مدیریت نشست‌های خبری جشنواره را دارد، او که معتقد است نشست خبری از اهمیت بسیار زیادی در جشنواره برخوردار است در ادامه از ویژگی‌هایی که باید نشست‌های خبری داشته باشند می‌گوید.

نشست‌ خبری تعیین کننده سرنوشت یک فیلم است

نشست‌های خبری تعیین کننده سرنوشت یک فیلم هستند و به همین دلیل می‌توان آنها را نبض جشنواره دانست. شاید به ظاهر این نشست‌ها جلسه پرسش و پاسخ و یا گفت‌و‌گوی بین خبرنگاران با عوامل فیلم باشد، اما آنچه که در نشست‌ها اتفاق می‌افتد از اهمیت زیادی برخوردار است.

یک فیلمساز بعد از چندین ماه تلاش برای ساخت یک اثر اولین نمایش فیلمی که خلق کرده را به خبرنگاران اختصاص می‌دهد، قشری که تیزهوش و با ‌درایت هستند و فیلم‌ها را با دقت می‌بینند و در ادامه نیز با انبوهی از سوال‌ها مواجه می‌شوند و می‌خواهند از فیلمساز پاسخی قانع‌کننده بگیرند.

نشست‌های خبری برای فیلم جریان سازند

در نشست خبری تعامل و ارتباط صمیمانه بین خبرنگار و فیلمساز و یا حتی رفتار مغرضانه فیلمساز با خبرنگار یا برعکس می‌تواند سرنوشت یک فیلم را رقم بزند.

چراکه اولین اخبار فیلم‌ها، خبرهایی است که از نشست‌های خبری منتشر می‌شود. طبیعی است علاوه بر رضایت اهالی رسانه از یک فیلم، جو حاکم بر نشست خبری هم در انتشار اخبار تاثیرگذار است.

برای مثال اگر یک خبرنگار در نشست خبری پاسخ قانع‌کننده‌ای از فیلمساز نگیرد تیتر منفی و جریان جنجالی در آینده می‌تواند به ضرر فیلم تمام شود. اگر فیلمساز در این جلسات بتواند با درک درست از قدرت رسانه پاسخ‌های منطقی و شفاف و روشن بدهد و خبرنگار را قانع کند قطعا سرنوشت مثبتی برای فیلمش رقم می‌خورد.

مجری جلسه را مدیریت می‌کند نه اجرا

در نشست‌های جشنواره عنوان مجری را به برگزارکننده می‌دهند، اما عنوان واقعی به عقیده من مدیرجلسه است چرا که کسی این مسئولیت را برعهده دارد باید سابقه فیلمساز را بداند، سواد سینمایی داشته باشد، درکش از قدرت رسانه بالا باشد و بداند خبرنگاری که با هر موضع و نگرشی حرف می‌زند کلامش باعث اوج یا سرنگونی یک فیلم می‌شود و این مسئله را مدیریت می‌کند.

گاهی اوقات خبرنگاران در سالن نمایش احساسی منفی به فیلمی ابراز می‌کنند و به همین جهت فیلمساز فکر می‌کند اگر در نشست خبری شرکت کند با هجمه‌ای از سوی خبرنگاران مواجه می‌شود، طبیعتا در چنین شرایطی مدیر نشست باید با او همراهی کند تا او تیمش هم با آرامش در نشست شرکت کنند.

البته مدیر نشست اگر ترس و دلهره فیلمساز را درک می‌کند، باید عدالت‌خواهی و دادخواهی یک خبرنگار را هم درک کند، او حق دارد سوالش را بپرسد و برای قانع شدن تلاش کند.

در نهایت مدیر جلسه باید تعامل وهمدلی بین خبرنگار و فیلمساز را ایجاد کند. در واقع اصل و هدف در هر یک از این جلسات این است که سینمای ایران نفع ببرد نه اینکه خبرنگار یا فیلمساز.

نشست خبری با جلسه نقد متفاوت است

به عقیده من نشست خبری با جلسه نقد و بررسی متفاوت است و در فضای عجله‌ای و پرشور جشنواره اساسا جایی برای تحلیل و موشکافی دقیق نمی‌گذارد.

ضمن اینکه متاسفانه نقد تعریف درستی در جامعه ما ندارد و باز هم متاسفانه برخی از منتقدان با حرف‌ها و نظرات مخرب‌شان در درون فیلمسازها حس منفی نسبت به هر نقدی ایجاد کردند. در صورتیکه منتقد می‌تواند با تحلیل درست و دقیق خودش چراغ و راه روشنی را به یک فیلمساز نشان دهد، یک منتقد این قدرت را دارد که درونیات یک اثر را کشف کند.

فضای جامعه به گونه‌ای است که نقد ضد فیلم و سینما شده است و فیلمسازان نیز دلهره قضاوت نا به جا دارند. در نشست خبری هم به دلیل همان عجله و شتابی که اشاره کردم فرصت تامل و تعمق برای منتقد نیست که در لحظه اظهارنظر نقادانه کند. من شخصا مخالف اظهارنظرهای لحظه‌ای و بلافاصله پس از نمایش فیلم هستم، البته این عقیده شخصی من است.

در جشنواره‌های دیگر در کشورهای مختلف نشست‌های پرسش و پاسخ خبرنگاران و منتقدان جدای از هم است و منتقدان در یک نشست تخصصی با فیلمسازان وارد بحث و گفت‌وگو می‌شوند.

ای کاش جشنواره فیلم فجر هم برای منتقدان شرایط را به گونه‌ای فراهم کند تا آنها هم به شکل تخصصی فیلم و نقاط قوت و ضعف آن را تحلیل و بررسی کنند.

بازتاب نقد منتقدان مهم است

اگر در جمع خبرنگاران اظهارنظر یک منتقد منصفانه نباشد بازتاب منفی خواهد داشت، پیشنهاد من این است منتقدانی که در نشست‌های خبری حضور پیدا می‌کنند قبل از اینکه بخواهند نقد منفی نسبت به یک اثر داشته باشند که البته طبیعتا حق‌شان هم هست که این نقد را داشته باشند، فیلم را تحلیل کنند. چون انتظار از یک منتقد این است که فیلم را بشکافد.

خبرنگاران و نمایندگان رسانه منفعل نباشند

نکته مهم دیگر در برگزاری نشست‌ها عملکرد خبرنگاران است که متاسفانه در سال‌های اخیر افت کرده است. برخی از خبرنگاران در جلسات نشست فعال نیستند و سعی نمی‌کنند سوالی را مطرحی کنند. در صورتیکه در همه جای دنیا حتی نشست‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نماینده همه رسانه‌ها حضور دارند و در سوال پرسیدن مشارکت می‌کنند.

اساسا حضور کمرنگ رسانه‌ها ضعف برای آن رسانه محسوب می‌شود و نه قدرت آنها. به عقیده من پرسش مطرح کردن خبرنگاران نشان از آگاهی و اشراف آنها نسبت به فیلم و اتفاقات حوزه سینماست که باید از طرف رسانه آنها نیز مورد تاکید قرار بگیرد و این الزام برای آنها به وجود بیاید.

از سوی دیگر سوال پرسیدن جرات و جسارت یک رسانه و نماینده‌اش را نشان می‌دهد و باید شاهد چنین رفتارهای محکمی در نشست خبری جشنواره مهمی چون فجر باشیم.

منبع: فجرنامه