محمد احسانی، مستندساز، در گفتوگو با «اعتمادآنلاین»:
اثر مستندهای محیطزیستی را در تصمیمگیریها نمیبینیم/ اگر قرار بود به محیطزیست بها داده شود، وضعیت ساخت مستندهای محیطزیستی هم خوب بود/ شرایط دشوار شده است و به سختی میتوان مستندهایی در زمینه محیط زیست ساخت
محمد احسانی میگوید خوششانس بوده که توانسته است درباره دریاچه ارومیه، تالاب هامون، کارون یا آلودگی هوای تهران مستند بسازد چراکه مراجعهاش در یک سال گذشته به سازمانهای دولتی یا شرکتهای بزرگ فعال محیطزیست برای یافتن حامی مالی بینتیجه بوده و ساخت مستندهایی از این دست تاثیری بر تصمیمگیریهای کشوری نگذاشته است.
اعتمادآنلاین| محمد احسانی که با مستندهای محیطزیستی نیز شناخته میشود، به نبود حامی مالی برای ساخت آثاری در این زمینه اشاره کرد و گفت این مستندها با وجود تاثیری که بر مردم گذاشته، اما در تصمیمگیریها اثری نداشته است.
محمد احسانی، فیلمسازی که در زمینه محیطزیست مستندهایی همچون سهگانه «بانوی ارومیا»، «روزگاری هامون» و «دود» را ساخته است، در پاسخ این سوال که به تبع پررنگ شدن دغدغههای محیطزیستی در دنیا، آیا در ایران هم توجه به این نوع آثار بیشتر شده است به اعتمادآنلاین گفت: اگر قرار بود به محیطزیست بها داده شود، وضعیت ساخت مستندهای محیطزیستی هم خوب بود و تعداد فیلمها یا سفارشهایی که در این زمینه ساخته میشد بیشتر بود.
او برای روشنتر شدن روند ساخت مستندهای محیطزیستی به شرایط خود اشاره کرد: من خوششانس بودهام که توانستهام در مورد موضوعهای محیطزیستی همچون دریاچه ارومیه، تالاب هامون، کارون یا آلودگی هوای تهران مستند بسازم. این فیلمها بیشتر در بخش خصوصی با سرمایههای شخصی یا بودجههای بینالملل ساخته شدهاند.
احسانی با اشاره به حمایت ضعیف سازمانهای دولتی و نهادهای داخلی توضیح داد: با وجود اینکه امسال دوست داشتم درباره سیل یا مسائل دیگر محیطزیستی ایران کار کنم، حامی مالی پیدا نکردم و ظاهراً بودجهای در این زمینه وجود ندارد. شرایط دشوار شده است و به سختی میتوان مستندهایی در این زمینه ساخت.
احسانی که برای مستند کارون جایزه بزرگ سیاره سبز را از بیست و سومین جشنواره بینالمللی ردآیلند آمریکا دریافت کرده است ادامه داد: در یک سال گذشته به وزارت نیرو، سازمان محیطزیست یا شرکتهای بزرگی که در حوزه محیطزیست فعالیت میکنند مراجعه کردم. با اینکه این حوزه را میشناختند، با فیلمهایم آشنا بودند و حتی آنها را دوست داشتند، اما تاکنون نتوانستهام حامی مالی برای تولید مستندهای بعدیام پیدا کنم.
به گفته کارگردان مستند «تبریز: تصاویر دنیای فراموششده»، از نظر مالی هزینههای تولید فیلم چند برابر شده است و برای ساخت یک فیلم باکیفیت و خوب نمیتوان به بودجه کم اکتفا کرد.
او البته اضافه کرد که به غیر از مسائل مالی، تاکنون مشکل دیگری از جمله گرفتن مجوز و... برای ساخت فیلم نداشته است.
احسانی که علاوه بر اینها جایزه جشنواره فیلمهای محیطزیستی «اکو تاپ» اسلواکی را برای فیلم «روزگاری هامون» از آن خود کرده است درباره استقبال از مستندهای محیطزیستی ایران در سینمای جهان گفت: مستندهای محیطزیستی ما نه تنها در دنیا بلکه در میان علاقهمندان ایرانی هم مورد توجه هستند. در حال حاضر موضوعهای محیط زیستی در دنیا خیلی اهمیت پیدا کردهاند و به جنبشهای مختلفی تبدیل شدهاند که از همین رو این موضوع مورد توجه مردم دنیا واقع شده است.
مستندهای محیطزیستی ما نه تنها در دنیا بلکه در میان علاقهمندان ایرانی هم مورد توجه هستند. در حال حاضر موضوعهای محیط زیستی در دنیا خیلی اهمیت پیدا کردهاند و به جنبشهای مختلفی تبدیل شدهاند که از همین رو این موضوع مورد توجه مردم دنیا واقع شده است.
به عقیده او توجه به محیطزیست، موجب جذب فیلمسازهای خوب و مهم دنیا به ساخت فیلمهایی با چنین محوری شده است.
احسانی سپس بازگو کرد که نه تنها ساخت فیلمهای محیطزیستی در دنیا رو به افزایش رفته، بلکه جشنوارههایی با محور محیطزیستی نیز برپا شدهاند و حتی فیلمهای محیطزیستی خوبی در حاشیه جشنوارههای جهانی به نمایش درمیآیند.
کارگردان «رخش بر نقش» در پایان به تفاوت ساخت فیلمهای مستند در ایران و دنیا اشاره کرد: در دنیا فیلمهای محیطزیستی تا حدی بر سیاستگذاریهای کشورها یا نهادهای بینالمللی تاثیر میگذارد، اما در کشور ما فقط روی مردم تاثیر گذاشته و اثربخشی آن را روی تصمیمگیریها نمیبینیم.
دیدگاه تان را بنویسید