نی انبان ایرانی بیش از 400 سال قدمت دارد
محسن شریفیان آهنگساز، پژوهشگر و نوازنده سازهای بومی منطقه بوشهر همزمان با فرا رسیدن روز جهانی ساز نی انبان یادداشتی را درباره پیشینیه تاریخی ساز نی انبان ایرانی منتشر کرد.
اعتمادآنلاین| محسن شریفیان آهنگساز، پژوهشگر و نوازنده سازهای بومی منطقه بوشهر همزمان با 10 مارس که مصادف با روز جهانی ساز نی انبان است، یادداشت کوتاهی را درباره پیشینیه تاریخی ساز نی انبان ایرانی منتشر کرد.
در یادداشت محسن شریفیان آمده است:
«دهم مارس، روز جهانی ساز «نی انبان» است و به سبب همین رویداد ، در کشورهای مختلف و به ویژه انگلیس و اسکاتلند با برنامههای مختلف مانند برگزاری همایش، برپایی نمایشگاه و اجراهای گروههای مختلف از سراسر دنیا در قالب کنسرتهای بومی این روز را گرامی میدارند.
بنده به عنوان یک پژوهشگر و نوازنده نی انبان هم هر ساله به بهانه پاسداشت این روز جهانی برنامههایی نظیر اجراهای دسته جمعی، برگزاری مسابقه عکاسی و نوازندگی را ارائه میدهم. امسال هم با معرفی دو نمونه نقاشی فاخر از استاد رضا عباسی، یکی از مهم ترین هنرمندان مکتب اصفهان در دوران صفویه بر اصالت ساز نی انبان ایرانی تاکید خواهم کرد.
رضا عباسی از هنرمندان مطرح و کم نظیر تاریخ هنر که در سال 1565 در کاشان به دنیا آمد و در سال 1635 میلادی در تبریز درگذشت. چندین نقاشی از نوازندگان نی انبان را به زیبایی و با ظرافتی خاص و توجه به جزئیات این ساز شگفت انگیز و نوازنده آن به تصویر کشیده و این گویای اهمیت این ساز در دوران صفویان (1736-1501 میلادی) است.
من از تاریخ نقاشی اول اطلاعی ندارم ولی در مستندات تاریخی نقل شده که رضا عباسی نقاشی دوم را با فاصله 25 سال از تصویر قبل کشیده است که این تصویر هم اکنون در موزه ویکتوریا_آلبرت لندن نگهداری می شود. اگر این نقاش فرهیخته در سال 1635 میلادی فوت کرده باشد و در بدبینانهترین شکل نقاشی دوم را 25 سال قبل از فوت کشیده باشد؛ حضور پر رنگ و شناسنامه دار ساز نی انبان، نشان از قدمتی بیشتر از410 سال دارد.»
محسن شریفیان، خواننده و نوازنده ایرانی است. او دارای نشان درجه یک هنری (معادل دکترا) در رشته موسیقی و نوازندگی نیانبان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و لیسانس علوم اجتماعی با گرایش پژوهشگری است.
پژوهشهای متعدد او در حوزه موسیقی و فرهنگ جنوب ایران به صورت کتاب و آثار مولتی مدیا حاکی از علاقه وافر و تعلق خاطر او به حفظ ارزشهای فرهنگی و موسیقیایی جنوب ایران است.»
منبع: مهر
دیدگاه تان را بنویسید