نیازی به دولتی که در سختی ها کنار ما نباشد، نداریم

اعتمادآنلاین| مشکل شیوع کرونا یکی از مشکلات بود که به معضلات تئاتری ها اضافه شد، وگرنه این قشر هنرمندان سالهاست که به انواع مختلف طعم بی توجهی و نادیده گرفته شدن از سوی مسئولان را چشیده اند. کرونا هر چند در ابتدا سکونی یک هفته ای به خانه تئاتر داد، اما بلافاصله این خانه تصمیم گرفت بار کوتاهی های مسئولین را خود به دوش بکشد و دست به کار شد.

شهرام گیل آبادی مدیر عامل این خانه درخصوص شیوع بیماری کرونا و ایجاد وضعیت اضطراری برای هنرمندان تئاتر گفت: وضعیت شیوع بیماری اتفاقی از پیش تعیین شده و با برنامه ریزی نبوده, شیوع این بیماری هنرمندان را در وضعیت بسیار پیچیده ای قرار داده است. از سالن های نمایشی که تعطیل شدند تا هنرمندانی که اثری روی صحنه داشتند و همینطور هنرمندانی که برای اجرای نمایش های سال بعد برنامه ریزی کرده بودند.فقط در یک دوره اجرا ,250 اثر را از دست دادیم و حال اگر چهار دوره اجرا نمایش را در نظر بگیریم , حدود 1000 اجرای اثر را از دست خواهیم داد و در حدود 25 هزار نفر در حوزه تئاتر بیکار می شوند.

بسیاری از هنرمندان تئاتر نه کارمند و نه عضو موسسه ای هستند تا حقوقی دریافت کنند , این مسئله شکست مالی و اقتصادی برای هنرمندان تئاتر کشور است. در نتیجه این شکست اقتصادی , بسیاری از هنرمندان را با مشکلات معیشتی رو به رو می کند که حتی نمی توانند احتیاج های اولیه خود را رفع کنند , بنابراین باید ضرر و زیان آن ها توسط دولت دیده و جبران شود.

مرور اولیه قوانین کشور به ما می گوید که دولت بر اساس بیمه ها توانایی قانونی جبران خسارت های هنرمندان را دارد, تاکنون بیمه ایران از تمامی قراردادهای اهالی تئاترکسر شده و حال وقت آن است تا ضررهنرمندان , سالن های نمایشی و... پرداخت شود. خوشبختانه امروز در صندوق اعتباری هنر به این تصمیم رسیدیم که در سه ماه نخست سال 1399 بیمه تامین اجتماعی و درمانی هنرمندان عضو صندوق اعتباری هنر توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صندوق اعتباری هنر پرداخت شود.

این شکست اقتصادی فرهنگ است, گاهی گفته می شود بازار و فروش کالا خوب نیست اما در حوزه فرهنگ و هنر شاهد شکست اقتصادی فرهنگ و هنر هستیم زیرا سرمایه اهالی فرهنگ و هنر فکرو معرفت است , این شکست اقتصادی باید از سوی دولت جبران شود . در نامه ای که برای دفتر رئیس جمهور , وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و آقای نوبخت فرستاده شد , شش بسته برای جبران ضرر و زیان هنرمندان پیشنهاد شده است.

ظلم به فرهنگ و هنر کاملا عیان است, بانک مرکزی بر اساس دستور رئیس جمهور باید تسهیلات را به تعویق بیاندازد ولی این موضوع شامل حوزه مشاغل فرهنگی هنری که تسهیلات گرفته اند, نمی شود.از همین رو هیچ چاره جز پویایی و خلاقیت سیستم معرفت برنامه ریزی در حوزه فرهنگی نداریم. متاسفانه این پویایی و خلاقیت وجود ندارد و سبب شکست های سنگین می شود. با این وجود هنوز هم دیر نشده و باید یک کمیسیون اقتصاد فرهنگ و هنر توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه اندازی شود , پیشنهاد عملی و عملیاتی من این است که یک بسته حمایتی تا تاریخ 29 اسفند به هنرمندان و اهالی فرهنگ اهدا شود , دوم اختصاص بسته تسهیلات ارزان قیمت به گروه های نمایشی , تماشاخانه ها و هنرمندان از تاریخ 20 فروردین است . در حال حاضر مشکلات بهداشتی زیادی داریم و 14 نفر از اهالی تئاتر به بیماری کرونا مبتلا شده اند مانند بهروز بقایی , رضا صمدپور و...

تمام سرمایه این هنرمندان از لحاظ معیشتی و کاری از طریق پروژه های مقطعی و قراردادها است حال این قراردادها حذف شده , پس چه کسی باید حمایت کند؟

از طرفی بی پناهی فرهنگ و هنر در این برهه از زمان خود را نشان داده است . مطالبه اهل فرهنگ و هنراز دولت این است که فرهنگ و هنر را فراموش نکنند زیرا در مواقعی که نیاز به فرهنگ و هنر داریم , بزرگان فرهنگ و هنر مجالس را مزین می کنند اما اکنون تنها و در سکوت , ظلم معیشتی و ظلم حمایتی را تحمل می کنند.

گیل آبادی در خصوص کمک های خانه تئاتر به هنرمندان و اهالی تئاتر گفت: خانه تئاتر در کنار تمام هنرمندان تئاتر ایران است, در اولین حرکت خانه تئاتر کارهای معنوی صورت گرفته و سپس کمپین های مردمی به راه افتاده است , تلاش داریم در فضای معیشتی کمک اندکی به اعضای خانه تئاتر داشته باشیم که بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته در بحث حمایتی وارد شده ایم تا مشکلی برای اعضای خانه تئاتر ایجاد نشود اما واقعیت موضوع خالی بودن دست ما است و ما در حد توان برنامه ریزی و عمل می کنیم .

بنابراین اکنون زمان آن است که دولت با پویش ویژه خود کنار فرهنگ و هنر قرار بگیرد و اگر چنین اتفاقی نیفتد , پس این دولت دولتی نیست که بتواند مقتضیات اولیه نخبگان خود را برطرف کند و اساسا مبتنی بر کمک های مردمی کارها را پیش می بریم و نیازی به دولتی که در سختی ها کنار ما نباشد , نخواهیم داشت.