کد خبر: 396651
|
۱۳۹۹/۰۱/۱۰ ۱۱:۴۹:۵۹
| |

بهنام شرفی مطرح کرد:

نباید «کامیون» را با پایتخت 6 مقایسه کرد/ ماندگاری بازیگران را مخاطبان مشخص می‌کنند/ صدای منتقدان بیشتر شنیده می‌شود

بازیگر سریال کامیون می‌گوید: ما جامعه منتقدی هستیم و صدای منتقدان همیشه بیشتر از افرادی که علاقمند به یک مجموعه هستند، شنیده می‌شود. اما به هر ترتیب نباید سریال کامیون را با مجموعه پایتخت که در واقع ششمین فصل خود را سپری می‌کند، مقایسه کرد.

نباید «کامیون» را با پایتخت 6 مقایسه کرد/ ماندگاری بازیگران را مخاطبان مشخص می‌کنند/ صدای منتقدان بیشتر شنیده می‌شود
کد خبر: 396651
|
۱۳۹۹/۰۱/۱۰ ۱۱:۴۹:۵۹

اعتمادآنلاین| مجموعه «کامیون» به کارگردانی مسعود اطیابی یکی از سریال‌های نوروز 99 است که این هر شب ساعت 21 برای مخاطبان از شبکه دو سیما پخش می‌شود. داستان این سریال روایت زندگی سه جوان بوده که سرمایه خود را از دست داده و برای دادن اجاره بهای خانه خود نیز با مشکل مواجه شدند. یکی از بازیگران اصلی این مجموعه بهنام شرفی‌ ازجمله بازیگران فعال در عرصه تئاتر است. به بهانه بازی در این مجموعه با او به گفتگو کردیم.

بهنام شرفی (بازیگر) درباره چالش‌های ورود بازیگران تئاتر به عرصه تصویر اظهار داشت: اکنون چند سالی است که شرایط برای ورود بازیگران تئاتر به عرصه تصویر هموارتر شده و می‌بینیم که دیگر بازیگری به صورت انحصاری در اختیار چند نفر نیست. به نوعی باتوجه به موفقیت و سیمرغ‌های بازیگری چند سال اخیر، بازیگران تئاتر ثابت کرده‌اند که تا چه اندازه می‌توانند در عرصه سینما حرف برای گفتن داشته باشند. به این ترتیب اکنون اعتماد بیشتری به آنها می‌شود. از طرف دیگر نیز آنها با ایفای نقش‌های خوب، جواب این اعتماد را داده‌اند.

وی همچنین در رابطه با تفاوت بازیگران تئاتر با بازیگرانی که از مدیوم‌‌های دیگر کار خود را شروع می‌کنند و مسیر دیده شدن آنها بیان کرد: به شخصه معتقدم که بازیگری یک روش کاملا شخصی است. به نوعی شابلونی وجود ندارد که مشخص کند یک بازیگر چطور می‌تواند از دنیای تئاتر به دنیای تصویر راه پیدا کند و فضا و بستر مدیوم‌های دیگر به چه صورت برایش فراهم باشد. این موارد همگی فرمول‌های شخصی بوده که هر بازیگر می‌تواند با خود داشته باشد و دنبال کند.

شرفی افزود: البته شانس و پیشنهاداتی که به شما می‌شود را به هیچ وجه نمی‌توان منکر شد. اما حتی در دنیای تئاتر هم مشخص نیست که یک بازیگر با بازی در چه نقش‌ها و همکاری با کدام کارگردان‌ها می‌تواند دیده شود. برای همین به شخصه معتقدم که اکنون فضا برای کار همه بازیگران بهتر بوده و اعتماد بیشتری به افراد می‌شود. ضمن اینکه معتقدم اگر بازیگرانی که از تئاتر به حوزه تصویر می‌آیند، از هوش کافی برخوردار باشند، چون قوام بیشتری دارند می‌توانند نقش‌های ماندگارتری را ایفا کنند. اما باید بدانیم که هر فرد روشی را دنبال می‌کند. بازیگری به صورت آکادمیک کار را پی گرفته و دیگری با تجربه کردن جلو آمده است.

این بازیگر در ادامه بیان کرد: به شخصه مرزبندی در بازیگری قائل نمی‌شوم که بر اساس آن بگویم این بازیگر تئاتر بوده و دیگری بازیگر سینما و تلویزیون است. از نظر من بازیگری که باهوش باشد، در همه جا می‌تواند کار کند. به نوعی حتی بازیگری که یک تئاتر در زندگی‌اش ندیده اگر باهوش باشد به سرعت می‌تواند در تئاتر نیز به موفقیت دست پیدا کند. البته به هر حال یک‌سری تجربه‌ها و فرمول‌ها برای روی سن بازی کردن احتیاج است که به سرعت می‌تواند آنها را نیز فرا بگیرد. برعکس این موضوع برای موفقیت یک بازیگر تئاتر در سینما نیز صادق است. در واقع فقط هوش و آن بازیگر است که می‌تواند به او کمک کند.

وی همچنین درباره مخالفت با حضور بازیگران سینما در تئآتر نیز توضیح داد: به طور کل من مخالف هیچ‌چیز نیستم. چراکه در واقع این تماشاگر و مخاطب هستند که مشخص می‌کنند چه کسی بماند و چه کسی برود. اتفاقا از نظر من ورود یک سری از بازیگران از عرصه سینما و تلویزیون به تئاتر به چرخه اقتصادی تئاتر کمک کردند و سبب افزایش تعداد صندلی‌ها و مخاطبان تئاتر شدند چراکه به این وسیله مخاطبانی که تا به حال تئاتر ندیده بودند به هوای فلان سلبریتی به تماشای تئاتر آمده و شاید به این نتیجه رسیدند که آن سلبریتی در تئاتر موفق نیست ولی چه بازیگران خوب دیگری در تئاتر هستند و چقدر فضای تئاتر جذاب است.

شرفی افزود: اساسا آسیب‌های حضور سینمایی‌ها در تئاتر خیلی کمتر از اتفاق‌های خوبی بود که برای آن به ارمغان داشت. به شخصه موافق اینکه بگوییم فلان بازیگر آمد و جای بازیگران تئاتر را تنگ کرد نیستم. در این مدت به اندازه‌ای بازیگران تصویر بودند که به تئاتر آمده و متوجه شدند که چقدر در تئاتر بازیگران توانمندی هستند و روی صحنه جذابند. همچنین برخی هم اصلا در تئاتر موفق نبودند و تماشاگر آنها را پس زده و خود آن فرد هم فهمیده که به این دنیا تعلقی ندارد.

بازیگر سریال کامیون در ادامه اظهار داشت: بازهم تاکید می‌کنم که هیچ مرزبندی وجود ندارد. در واقع این مخاطب است که تعیین می‌کند چه بازیگری در تئاتر، سینما یا تلویزیون بازی کند. چراکه ما بازیگران تئاتری خیلی موفقی هم داشتیم که در عرصه تصویر نتوانستند موفق باشند و فضا آنها را پس زده یا اصطلاحا دوربین و تماشاگر دوستشان نداشته است. این موارد همگی نسبی بوده و نمی‌توان مانیفستی درباره آنها داد.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره مقایسه سریال‌های نوروزی با مجموعه پایتخت که در این روزها صحبت‌های زیادی از آن می‌شود، گفت: به‌طور کل ما جامعه منتقدی هستیم و اساسا در کشور ما منتقدها بیشتر از بقیه در فضای مجازی ابراز وجود می‌کنند. به شخصه وقتی اکنون در خیابان راه می‌روم افراد بسیاری را می‌بینم که طرفداران سریال کامیون هستند. همین موضوع سبب می‌شود به این فکر کنم که چطور این افراد که تا این اندازه طرفدار سریال هستند و حالشان با آن خوب است،‌ در فضای مجازی شروع به توهین کرده و کامنت‌های منفی درباره آن می‌گذارند.

شرفی در ادامه بیان کرد: همچنین از سوی دیگر اکثر افرادی که در پایتخت حضور دارند دوستان ما هستند و تمام تلاش خود را نیز جهت تولید این مجموعه انجام دادند. به نوعی ما همه جز یک خانواده هستیم. این آثار اصلا قابل قیاس با یکدیگر نیستند. چراکه پایتخت ششمین فصل خود را پشت سر گذاشته و تکلیف مخاطبان با تک‌تک شخصیت‌های آن مشخص است. به این ترتیب داستان را دنبال می‌کنند. در مقابل مجموعه «کامیون» یک کار جوان و با نگاه تازه بوده که در حال تزریق نفس تازه‌ای به جامعه و تلویزیون است.

این بازیگر ادامه داد: قاعدتا اگر هم نقدی هست،‌ طبیعی بوده، برای اینکه تماشاگر تا بخواهد این شخصیت‌ها را بشناسد و با آنها همراه شود، مقداری زمان لازم است. به هیچ وجه نمی‌توان قضاوت‌هایی که در چند قسمت اول رخ داده را ملاک قرار داد. مطمئن باشید پایتخت یک هم در چند قسمت ابتدایی خود با نقدهای زیادی همراه بوده است. چون مردم هنوز شخصیت‌ها را نمی‌شناختند. من فکر می‌کنم که اگر بخواهیم واکنش‌های واقعی را در نظر بگیریم، از قسمت 5 به بعد را باید بررسی کنیم. به این ترتیب می‌توان متوجه قضاوت‌های درست شد و آنها را ملاک قرار داد.

شرفی در پایان گفت: امیدوارم سال 99 برای همه سال خوبی همراه با سلامتی و موفقیت باشد. همچنین امیدوارم در سال جدید هوای همدیگر را بیشتر داشته باشیم. به نوعی این کرونا هم می‌رود ولی ما می‌مانیم و ممکن است دیگر هم را نداشته باشیم. اکنون باید قدر خوشبختی‌های کوچک همچون دست دادن و به هم نزدیک بودن را بدانیم که چقدر خوشبختی‌های بزرگی بودند و ما از آنها غافل بودیم.

منبع: ایلنا

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها