گزارش «اعتمادآنلاین» از نامهای که نباید نوشته می‌شد:
چه کسی از ویرجیناوولف می‌ترسد؟
دیروز سخنگوی قوه قضاییه در خصوص نامه برخی از چهره‌های سینمایی در مورد آزادی یکی از متهمان پرونده بانک سرمایه و صندوق ذخیره فرهنگیان نیز اظهار کرد: «نامه موسوم به نامه برخی هنرمندان و سینماگران، هنرمندانه نبود؛ در این نامه از کسی که حداقل در مظان اتهامات اقتصادی است تعریف و تمجید‌هایی شده بود؛ البته حکم این پرونده هنوز صادر نشده و نمی‌توانم جزییات را اعلام کنم.
اعتمادآنلاین| علی پاکزاد- دیروز سخنگوی قوه قضاییه در خصوص نامه برخی از چهره‌های سینمایی در مورد آزادی یکی از متهمان پرونده بانک سرمایه و صندوق ذخیره فرهنگیان اظهار کرد: «نامه موسوم به نامه برخی هنرمندان و سینماگران، هنرمندانه نبود؛ در این نامه از کسی که حداقل در مظان اتهامات اقتصادی است تعریف و تمجید‌هایی شده بود؛ البته حکم این پرونده هنوز صادر نشده و نمی‌توانم جزییات را اعلام کنم. نکته دوم عدم شفافیت در جمع آوری امضا‌ها بود که برخی از افراد گفتند ما اصلا امضا نکردیم یا متن دقیق را نگفته بودند. نکته سوم نیز انتشار این نامه در فضای مجازی بود. اگر یک جمعی نامهای به یکی از مقامات می‌نویسند باید صبر کنند تا در چارچوب ضوابط قانونی و رعایت عدل و انصاف موضوع بررسی شود.»
اما موضوع چه بود و چه پشت پرده هایی داشت؟ این نامه به توصیه چه فرد، افراد یا مراکزی تهیه شده و چرا مورد هجوم و انتقاد قرار گرفته به گونه ای که برخی امضای آن را کتمان می کنند؟
محمد امامی کیست؟
محمد امامی از تهیه کنندگان مشهور سینماست که در سال‌های اخیر نامش با فساد کلان اقتصادی در صندوق ذخیره فرهنگیان بانک سرمایه گره خورده است. او در سال‌های اخیر چند باری به همین اتهام بازداشت شد و در حالی حاضر نیز در زندان به سر می‌برد.
امامی یکی از بدهکاران نظام بانکی با مشارکت در ساخت سریال‌های «شاهگوش» و «شهرزاد» وارد حیطه تهیه‌کنندگی شد.
او در تهیه فیلم‌های «تابو»، «ابد و یک روز»، «خوب، بد، جلف»، «مصادره»، «مغزهای کوچک زنگ‌زده» و «اتاق تاریک» شرکت داشت. امامی به دلیل پرداخت دستمزدهای کلان به برخی از بازیگران پروژه‌هایش، بارها مورد انتقاد جامعه تهیه‌کنندگی قرار گرفت.
«ابد و یک روز» سعید روستایی، «خوب بد جلف» پیمان قاسم‌خانی و «کاناپه» کیانوش عیاری با سرمایه او ساخته شده‌اند.
در ساخت سریال «شهرزاد» به کارگردانی حسن فتحی نیز به عنوان یکی از تهیه کنندگان فعالیت داشت.
هادی رضوی نیز که از محکومان پرونده فساد در بانک سرمایه وصندوق ذخیره فرهنگیان است، تهیه کننده دیگر شهرزاد بود. رضوی به خاطر این پرونده به بیست سال حبس محکوم شد، اما تاکنون حکم امامی صادر نشده است. محمد امامی به دستور مقام قضایی به دلیل فساد مالی بازداشت و روانه زندان شد، اما هنوز جلسات رسیدگی به اتهامات او در این پرونده برگزار نشده است.
نامه با چه محتوایی نوشته شد؟
روز جمعه، 22 فروردین خبری مبنی بر انتشار نامهای از سمت برخی از هنرمندان برای آزادی محمد امامی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون از زندان برای رییس قوه‌قضاییه منتشر شد. با توجه به شیوع ویروس کرونا رئیس دستگاه قضا مصوبه‌ای را ابلاغ کرد که بر اساس آن برخی زندانیان به مرخصی آمدند.
اما این مصوبه باعث شد نامهای دسته جمعی از دست‌اندرکاران سینما و تلویزیون به حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضاییه منتشر شود که در آن خواستار آزادی محمد امامی تهیه‌کننده سریال «شهرزاد» هستند. از سویی خبر دیگری منتشر شد که این نامه به درخواست خانواده محمد امامی برای دادن مرخصی به او بوده است و سینماگران قصد حمایت از این متهم و یا دخالت در دستگاه قضا را نداشته اند. آنها 46 تن از کارگردانان، نویسندگان، بازیگران، تهیه‌کنندگان و دیگر دست‌اندرکاران سینما و تلویزیون ایران هستند.
آنها در نامه خود به ابراهیم رئیسی ضمن تاکید بر اینکه رسیدگی به اتهام‌های امامی وظیفه قوه قضائیه است گفته‌اند، او نیز مانند دیگر زندانیان این حق را دارد که برای مصون ماندن از خطر ابتلا به ویروس کرونا به طور موقت آزاد شود.
امضاکنندگان در این راستا یادآور شده‌اند که امامی از کانادا «تنها با یک تماس تلفنی مرجع قضایی» به ایران بازگشته و خودش را به دادسرا معرفی کرده است. این سینماگران دلیل درخواست خود را شیوع بیماری کرونا اعلام کردند. اسامی سینماگران امضا کننده نامه هم منتشر شد، اما تعدادی از آنها امضای نامه مذکور را تکذیب کردند. در میان اسامی امضاکنندگان این نامه چهره‌های شاخصی همچون مجید رجبی معمار، کیانوش عیاری، نرگس آبیار، محمد حسین مهدویان، علی سرتیپی، جواد نوروزبیگی، روح الله حجازی، پیمان قاسم خانی، احمد مهرانفر، مهدی کرم پور، تینا پاکروان، سعید قطبی زاده، خسرو نقیبی و ... دیده می‌شود.
در نامه سینماگران، محمد امامی به عنوان تهیه‌کننده‌ای «نام آور»، «مایه احترام ایران و جهان»، «کارآفرین»، «خلاق»، «دیندار و معتبر و با آبرو» توصیف شده است. نویسندگان نامه به رییس قوه قضائیه خواستار آن شده‌اند که در شرایط کنونی و با شیوع بیماری کرونا، محمد امامی از زندان آزاد شود. در این نامه آمده که امامی «میتواند در زمان آزادی به روند تولیدات فرهنگی کمک به سزایی کند.»
در این نامه محمد امامی «سرباز ایران» خوانده شده است. ظاهرا قرار نبوده که این نامه رسانه‌ای شود. برخی هم ادعا کرده‌اند که متن این نامه از سوی خانواده متهم تهیه و تنظیم شده است.
تایید وتکذیب امضا کنندگان
با ادامه این حواشی برخی از هنرمندان به تکذیب امضای خود پرداختند. ابتدا مهران احمدی، سپس روح‌الله حجازی، محمدحسین مهدویان، مهدی کرم‌پور، عباس رزیجی و در نهایت محسن تنابنده امضای چنین نامهای را تکذیب کردند. هر چند نام تنابنده در لیست نهایی که منتشر شد به چشم نمی‌خورد اما او هم خبر از دریافت نامه داد و گفت که امضا نکرده است. برخی از تکذیب‌کنندگان مدعی هستند که این نامه تحریف شده است و آنچه آنها دیده‌اند نامهای نبوده که منتشر شده است.
مهران احمدی در این باره در گفت‌وگویی اظهار کرد: «نامه را برای من را فرستادند و من گفتم اگر بحث کرونا است، این بحث‌های فرهنگی و اینها چیست؟ قرار شد متن نامه را تغییر دهند و بیاورند تا نظر بدهم. نیاوردند و اسم من را سرخود ذیل نامه قرار دادند. اگر من امضایی کردم بیاورند. تکذیب میکنم. من نامهای برای محمد امامی امضا نکرده‌ام.»
روح الله حجازی نیز روایتی مشابه مهران احمدی داشته است. ظاهرا برخی دیگر از سینماگران نیز منکر امضای این نامه شده اند.
در این بین حضور نام کیانوش عیاری میان امضا کنندگان نامه بیش از دیگران مورد توجه قرار گرفته و حتی تعجب برانگیز ارزیابی شده است. کیانوش عیاری در این باره توضیحاتی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و گفت امضای این نامه «صرفا با نیت انسان دوستانه و با هدف فراهم شدن شرایط آزادی موقت یکی از تهیه کنندگان سینما و نمایش خانگی نوشته شده بود.»
عیاری تاکید کرد: «بر همگان واضح و مبرهن است که نه ما در مقام قضاوت نشسته ایم و نه کسانی که بدون هیچ سند و مدرکی و تنها بر اساس شنیده هایشان اصرار بر گناهکار بودن وی دارند. بنابر این واقفیم تشخیص این امر تنها بر عهده قوه‌ی قضاییه است و بس.»
خسرو نقیبی از منتقدان سینمایی که نامه جنجالی را امضا کرده در توئیتی از امضای خود دفاع کرده و نوشته است: «سن من از جنگیدن و جواب پس دادن به هر کس و ناکس گذشته. خدا را شکر حساب بانکی‌ام حاصل 20سال جان‌کندن است و ریالی از کسی نگرفته‌ام که نگران فاش‌شدنش باشم.»
وحید نیکخواه آزاد هم درباره انگیزه‌اش از امضا می‌گوید: «من تا به حال نه آقای امامی را از نزدیک دیده‌ام و نه حتی تلفنی با ایشان صحبت کرده‌ام. نه با ایشان کار کرده‌ام و نه پولی از ایشان در فیلم‌هایم استفاده شده است. متاسفانه باید بگویم حرف‌هایی در چند روز گذشته در فضای مجازی و این طرف و آن طرف گفته می‌شود مبنی بر این که همه امضاکنندگان ذی‌نفع بوده‌اند. به ضرس قاطع می‌گویم که این حرف‌ها در مورد من صدق نمی‌کند. امضای اینجانب کاملا مطابق با همان چیزی که در نامه نوشته شده صرفا با نیت انسان‌دوستانه و برای آزادی موقت یک زندانی در دوره شیوع بیماری کرونا منتشر شد.»
محتوای نامه عوض شد
بابک کایدان، فیلمنامه‌نویس سینما و تلویزیون که اسم او هم در این نامه دیده شد، می‌گوید: «یکی از دوستانم متنی بسیار محترمانه و انسانی مبنی بر آزادی موقت یا اعطای مرخصی به آقای امامی در ایام شیوع کرونا برای من ارسال کرد تا ایشان علاوه بر پیشگیری از ابتلا به بیماری، این ایام را مانند بسیاری دیگر از زندانیان در کنار خانواده خود بگذرانند. من با اشاره به این موضوع که آقای امامی را از نزدیک نمی‌شناسم از این عمل انسانی استقبال کردم. لیست دوستانی که این نامه را امضا کرده بودند، دیدم و با توجه به اعتبار آن نامه و کسانی که آن را امضا کرده بودند آن را امضا کردم. این چند روز مطالبی را خواندم که قصد امضاکنندگان این نامه آزادی دائم ایشان است یا اینکه از او دفاع کرده‌ایم، در حالی که به هیچ عنوان اینطور نبوده است. اگر برای فرد دیگری هم این درخواست داده شود، من به عنوان جزئی از انجمن هنرمندان از این کار حمایت میکنم. فکر میکنم یا محتوای نامه بعد از امضای ما تغییر کرده یا سوءبرداشتی از محتوای نامه صورت گرفته است. طبعا ما در مقامی نیستیم که بخواهیم کسی را زندانی یا آزاد کنیم؛ البته باید به این نکته هم اشاره کنم که زمانی که مجددا به متن ارسال‌شده رجوع کردم، متن اصلی این نامه از گفت‌وگوهایم حذف شده بود! احتمال دارد این متن بعدها تغییری کرده باشد اما من هیچ اطلاعی از تغییر مجدد آن ندارم.»
سعید قطبی‌زاده، منتقد سینما نیز که نامش در بین امضاکنندگان نامه دیده می‌شد، در واکنش به پرسش‌های پیش‌آمده با نگارش چند خط در فضای مجازی هرگونه نسبت با چیزی «غیر از طرح آزادی به دلیل شیوع ویروس» را رد کرد.
یک نامه با سه نسخه متفاوت
در فضای مجازی سه نامه موجود است. در نامه اول می‌خوانیم: «جناب رییس. 26 ماه از بازداشت بی‌سرانجام یکی از فعال‌ترین و موثرترین چهره‌های فرهنگ و هنر کشور در سالیان اخیر آقای سیدمحمد امامی می‌گذرد؛ جنجال و حاشیه‌سازی‌های زرد رسانه‌ای در حذف یک چهره خلاق و موفق نه تنها موجب شگفتی شد بلکه مانع از ورود و اظهارنظر اهالی سینما به موضوع بود.
با شیوع فراگیر ویروس کرونا و بحران دامن‌گیر، نمی‌توانیم دل‌نگرانی خویش نسبت به سرنوشت و سلامتی این چهره خلاق را پنهان کنیم . به دلیل نسبت ذاتی ما با هنر در اندیشه‌ایم که چگونه می‌توان با هنر به جنگ سیاهی و تباهی رفت. ما به حکم پیشینیان که فرمودند: در این خاک/ در این خاک/ در این مزرعه پاک/ به جز مهر/ به جز عشق/ دگر بذر نکاریم... وظیفه دیگری برای خود قائل نیستیم. ایمان قاطع داریم که این روزهای سخت و مصیبت‌بار خواهند گذشت و آن چه باقی خواهد ماند فداکاری و جانبازی مردمانی است که در طول تاریخ از دل شکست زیبایی آفریده‌اند.»
در پایان نامه اول آمده است: «لازم به ذکر است که پیش از این با آن که برای نمایش فیلمی در کانادا به سر می‌بردند تنها با یک تماس تلفنی مرجع قضایی، ظرف 48 ساعت به ایران برگشته و به دادسرا مراجعه نمودند. لذا با توجه به وضع موجود از جنابعالی خواستاریم مقدمات آزادی موقت ایشان را در این روزها فراهم آورید تا در کنار یکدیگر بتوانیم طعم شیرین سربلندی از این آزمون الهی را بچشیم. و من الله توفیق.»
در بخش پایانی نسخه دوم آمده است:«جناب آقای رییسی؛ آیا باز اجتماعی شدن، نمایش عدالت، عدالت ترمیمی و اعمال مهندسی قضایی با آزادی موقت ایشان محقق نخواهد گشت؟ لازم به ذکر است که پیش از این با آن که او برای نمایش فیلمی در کانادا به سر می‌برد، تنها با یک تماس تلفنی مرجع قضایی، ظرف 48 ساعت به ایران برگشت و به دادسرا مراجعه کرد.
لذا با توجه به وضع موجود از جنابعالی خواهشمندیم در صورت صلاحدید و امکان، مقدمات آزادی موقت سیدمحمد امامی را در این روزها فراهم آورید تا در کنار یکدیگر بتوانیم طعم شیرین سربلندی از این آزمون الهی را بچشیم. و من الله توفیق»
و نامه سوم اینگونه تمام می شود:: «لطف فرموده ایشان را که چهره فرهنگی نیز هستند و می‌توانند در زمان آزادی به روند تولیدات فرهنگی کمک بسزایی کنند، جزو این افراد قرار دهید.»
صدای امضا کنندگان موجود است
جواد نوروزبیگی تهیه‌کننده سینما که گویا از جمع کنندگان امضا بوده است می گوید از همه تکذیب‌کنند‌های امضای نامه مرخصی محمد امامی صدا موجود است.«فقط خدا می‌داند که نیت ما چه بوده و بس. من و همه کسانی که نامشان در آن لیست قرار دارد، هیچ نیازی به محمد امامی نداریم. .بررسی کنید و ببینید که آیا ما در کنار محمد امامی بوده‌ایم و فعالیت داشته‌ایم یا کسانی که امضا نکرده‌اند؟ ما در کنار وی بودیم یا کسانی که با او چند فیلم کار کرده، درخواست را امضا کرده و الان امضاهایشان را پس گرفتند. شنیده‌ام از همه کسانی که تکذیب کردند، صدا وجود دارد که چنین کاری را از جانب ما انجام دهید. حالا احترام می‌گذارند و صوت‌ها را پخش نمی‌کنند.»
منتقدان چه می گویند
شماری از منتقدان نامه با توصیف محمد امامی مشکل دارند. منیژه حکمت، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم‌های سینمایی در حساب توئیتری خود نوشته است: «شرم بر ما، شرم بر سینماى ما که به خاطر نواله‌اى که برایمان پرت کرده‌اند این چنین به دریوزگى افتاده‌ایم و عزت و آبروى فرهنگ و هنرمان را از کسى طلب می‌کنیم که غارت سفره ناچیز فرهنگیان کشورمان تنها خلاقیت اوست و چشم به دست او داریم تا بازگردد و از ابتکارات خلاقانه و عزتمندانه‌اش شاید لیسیدن کاسه‌اى هم نصیب ما گردد».
حکمت در ادامه می‌پرسد: «چه شد که به اینجا رسیدیم؟ اینها کیستند که بر جرائم‌شان هم نام هنر می‌گذارند و چاپلوسى و دستبوسى‌شان را عدالت‌خواهى و انسان‌دوستى می‌نامند .آیا رسوا تر از این می‌شود ذلت و حقارت را فریاد زد؟»
سید محمود رضوی نیز در توییتی اینطور به به موضوع نامه آزادی محمد امامی واکنش نشان داد: «چرا؟ واقعا چرا؟ اصلا همه آره؛ اون چند نفر چرا؟»
محسن محسنی‌نسب، تهیه‌کننده و کارگردان سینما نیز در یادداشتی نوشت: «شنیدم تعدادی از اهالی سینما نامهای در حمایت از محمد امامی جمع‌‌آوری می‌کنند؛ احمقانه‌ترین کار ممکن این است که گروهکی به نام هنرمندان از یک کلاهبردار حمایت و فکر کنند که این حمایت تاثیری مثبت در روند رسیدگی در دادگاه آن متهم به کلاهبرداری دارد. پرونده‌هایی از قبیل محمد امامی تحت نظارت ویژه است و هرکسی کوچک‌ترین دخالت یا حمایتی کند، نه‌تنها کمکی به آن فرد نمی‌کند بلکه برای خودش هم سوال ایجاد می‌کند که بررسی خواهد شد. همچنین کار آن فرد را بدتر خواهد کرد.»
اکبر نبوی منتقد سینمایی و فعال فرهنگی در این باره نوشت : در پست پیش در باره‌ی نامه‌ی شماری از سینماگران به رئیس قوه قضائیه برای آزادی محمد امامی (مفسد و مجرم اقتصادی) نوشتم: «باورم نمی‌شود. حتما دروغ است.» زیرا به‌راستی باورکردنی نبود. اما متاسفانه خبر درست بوده است.
مصطفی وثوقی‌کیا از فعالان رسانه‌ای اصولگرایان نوشته است: «خیلی خودجوش دوستان تصمیم گرفتند از این همه متهم بانک سرمایه فقط تقاضای آزادی محمد امامی رو داشته باشند. حداقل برای شکل کار اسم چند نفر دیگه رو هم می‌آوردید که آدم باور کنه مسئله‌تون انسان‌دوستانه است و مباحث مالی مطرح نیست».
امیر ابیلی، منتقد سینما نیز گفته است: «نامه سینماگران به قوه قضاییه برای آزادی محمد امامی اتفاق مهمی است. یک معیار مهم برای سنجش میزان صداقت اعتراض همیشگی آنها به وجود فساد در کشور در آینده.»
وحید اشتری از فعالان فضای مجازی در این باره نوشته است: «واقعا جمعی از سینماگران این کشور خطاب به آقای رئیسی نامه نوشته‌اند که محمدامامی، «سرباز ایران» است و باید از زندان آزاد شود؟ اگر صحت دارد که دمشان‌گرم. خیلی زرنگند. قشنگ به مابقی پولشو‌ها پیام داده‌اند که اینقدر بی معرفت نیستیم پول بگیریم و پشت سرمان را هم نگاه نکنیم.»
نادر فتوره چی نیز نوشته است: «فهرست به اصطلاح «سینماگران»ی که با ادبیات کاسه‌لیسانه و بستن صفاتی، چون «چهره فرهنگی»، «با آبرو و محترم» به متهمی با پرونده اختلاس 1900 میلیارد تومانی، خواستار آزادی محمد امامی هستند، خود میتواند سرنخی برای کشف یک شبکه گسترده پولشویی باشد.»
نیما حسنی نسب منتقد سینما نیز در پستی اینستاگرام به تندی به سینماگران امضا کننده نامه و حتی تکذیب کنندگان تاخته است.
او نوشت: «معلوم بود سونامی تکذیب و انکار بزودی راه می‌افتد و تا الان هم چند نفری رسما اعلام کردند نامه را امضا نکردیم. الان وقت راستی‌آزمایی نیست و تا همین‌جا هم کنار کشیدن‌شان از این بساط خوب است. متن و اسامی امضاکنندگان نامه‌ی درخواست آزادی محمد امامی متهم فساد اقتصادی به شکل گسترده منتشر شده، اوضاع تغییر کرده است. عده‌ای توجیه بامزه‌شان این است که متن نامه این نبوده و تکریم و تمجید‌ها و لحن شاعرانه نداشته؛ خب که چی؟ در اصل موضوع مگر فرقی دارد؟ اصلا گیرم فقط یک جمله بوده. امضا کردی یا نه؟ این بازی‌ها و نقشه‌های کم‌هوش و سطح پایین برای فرار از این ماجرا به کار نمی‌آید.»
در دفاع از عیاری
پرویز جاهد منتقد شناخته شده سینما هم درباره این نامه نوشت: می بینم که افرادی به بهانه حمایت جناب کیانوش عیاری از درخواست آزادی موقت محمد امامی از زندان، ایشان را با بدترین لحن ها مورد خطاب قرار داده و زشت ترین توهین ها را نثار ایشان کرده اند. می توان با این اقدام آقای عیاری مخالف بود و کار ایشان را نقد کرد اما حق نداریم به ایشان توهین کنیم و تهمت های ناروا به ایشان بزنیم. ایشان یکی از برجسته ترین سینماگران این مملکت اند و آثار درخشانی ساخته اند و برحسب شناختی که از ایشان دارم انسان بسیار شریفی است و بخاطر پول حیثیت خود را نمی فروشد. حرمت ایشان را نگه دارید.
رویدادهای پسانامه‌ای
شورای‌عالی تهیه کنندگان با صدور بیانیه‌ای به نامه اخیر برخی سینماگران برای آزادی محمد امامی؛ واکنش نشان داد و نوشت: «آخیراً نامهای به امضای جمعی از سینماگران در حمایت از یک متهم به اختلاس و اخلال اقتصادی کشور، خطاب به ریاست محترم قوه قضائیه منتشر شده که موجبات تألم خاطر و نگرانی بخش عمده‌ای از مخاطبان فهیم سینمای ایران را فراهم کرده است.شورای‌عالی تهیه‌کنندگان سینمای ایران بر خود فرض می‌داند تا به این دسته از همکاران خود هشدار دهد که اعتماد عمومی مردم عزیز کشورمان به سینمای ایران، کالایی نیست که بشود آن را برای رسیدن به منافع شخصی به حراج گذاشت!همچنین امضاکنندگان مزبور باید توجه داشته باشند که اصلی‌ترین بلیه دهه نود سینمای ایران، که آن را دچار تنگی نفس کرد، سرمایه‌های بی‌حساب‌وکتابی بود که به‌قصد پولشویی وارد صنعت سینما شد و چرخه طبیعی و سالم آن را مختل کرد.بر این مبنا، این دسته از دست‌اندرکاران تولید، توزیع و نمایش فیلم را دعوت می‌کنیم پیش از آن که نگران متهمین جرایم اقتصادی باشند، به‌فکر سلامت سرمایه‌های در گردش و مهمتر از آن نگران اعتماد افکار عمومی به سینمای ایران باشند.»
8 فیلمساز سینمای ایران هم خواستار آزادی تمام زندانیان سیاسی از جمله فعالان محیط زیست زندانی شدند. داریوش مهرجویی، جعفر پناهی، محمد رسول‌اف، کیومرث پوراحمد، رضا درمیشیان، علیرضا داودنژاد، محسن امیریوسفی و مجتبی میرطهماسب در این بیانیه با هشدار نسبت به تامین بهداشت و سلامت زندانیان عقیدتی، سیاسی و فعالان محیط زیست نوشته‌اند تداوم در زندان نگه داشتن این افراد میتواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.این فیلمسازان با اشاره به پیش بینی موج دوم شیوع ویروس کرونا از سوی پزشکان، خواستار اعطای هرچه سریعتر مرخصی به زندانیان عقیدتی، سیاسی و فعالان محیط زیست شدند.
کیومرث پوراحمد یکی از 8 فیلمساز امضاکننده بیانیه می‌گوید اقدام آنها واکنشی به نامه سینماگران دیگر برای آزادی محمد امامی نیست.
پی نوشت:
* فیلم چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟ در سه پرده با جستجوی عمیقِ شخصیت های بازیگران خود و بررسی علایق و رفتارشناسی آنان، درصدد پاسخ به آن است. این فیلم یک کمدی سیاه از روابط پیچیده بین افراد است. گرچه در صحنه‌های مختلفی شاهد قهقهه‌های بلندی هستیم، ولی این خنده‌ها هرگز بیننده را نمی‌خندانَد بلکه فقط او را به فکر فرومی‌بَرَد و تا حدی آزار می‌دهد.صحنه‌های فیلم، در شب گرفته شده‌اند و سایه‌های متعددی از شخصیتها و محیط اطراف در زیر نور مهتاب و نور چراغ‌های روشن محیط نشان داده می‌شود. دوربین در این فیلم، تماشاگرِ صِرف نیست. فیلمبرداری به‌صورتی است که بیننده احساس می‌کند دوربین درون چشم این شخصیتها قرار دارد و هر وقت سَری می‌چرخد، دوربین با توانمندی صحنهٔ جلوی چشم را نشان می‌دهد.
دیدگاه تان را بنویسید