«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
پاندمی کرونا بر دنیای سلبریتی‌ها چه تاثیری داشت؟/ آیا محبوبیت ستارگان رو به افول است؟
در شرایط فعلی پیدا کردن راه درمان ویروس در دست پزشکان، دانشمندان و سیاستمداران است. در چنین بحرانی ما دریافته‌ایم که فارغ از هر ژستی که ستارگان تا به حال گرفته‌اند، در مقابل این ویروس آنها هم به اندازه آدم‌های معمولی درمانده‌اند.
اعتمادآنلاین| با تغییر شرایط جهان در دوران پاندمی کرونا سلبریتی‌ها روش‌های گذشته جلب توجه را از دست داده‌اند و به و در دوران پاندمی کرونا دنبال راه‌های نوینی برای ارتباط با هواداران هستند. اما آیا هجوم سلبریتی‌ها به سمت اینستاگرام و شبکه‌های مجازی در دوران پاندمی کرونا موثر است؟ یا پاندمی کرونا محبوبیت سلبریتی‌ها را کاهش داده است؟
ستاره رو به افول سلبریتی‌ها
از ماه مارس که بیشتر نقاط جهان به سمت قرنطینه رفت شاهد آبروریزی ثروتمندان بوده‌ایم؛ از الن دی‌جنرس مجری معروف آمریکایی که قرنطینه در یکی از قصرهای چند میلیون دلاری‌اش را به زندانی بودن تشبیه کرد تا جاستین بیبر که گفت ماندن در قصرش به اندازه بودن دیگران در قرنطینه سخت است، اما اضافه کرد: «به هر حال ما برای رسیدن به این شرایط سخت تلاش کرده‌ایم و زیاد هم حس بدی نداریم.» و مدونا که گفت ویروس کرونا باعث شده همه با هم برابر شوند!
نمونه‌های مشابه زیادی وجود دارد که به ما نشان می‌دهد دست‌کم بخشی از سلبریتی‌ها درکی از شرایط فعلی ندارند.
سرعت شیوع ویروس کرونا یکی از موارد شگفت‌انگیز در مورد این بیماری است و چندان غیرمنتظره نیست که همان‌طور که این پاندمی شرایط زندگی ما را به سرعت تغییر داده است بر فرهنگ سلبریتی‌ها هم اثر گذاشته باشد.
روشی که سلبریتی‌ها برای واکنش به پاندمی در شبکه‌های اجتماعی برگزیدند نمونه بارزی از خودشیفتگی و برتری بود.
نیویورک تایمز چند هفته قبل در مقاله‌ای نوشت: «celebrity culture در حال از بین رفتن است.» و ونیتی فیر ادعا کرد: «در حال حاضر هیچ محتوای قابل توجهی از جانب سلبریتی‌ها تولید نمی‌شود.»
سلبریتی‌هایی که دوست‌داشتنی باقی ماندند
هرچند در این میان باید خاطرنشان کنیم که نمونه‌های متفاوتی هم وجود دارد و برخی از سلبریتی‌ها در این بحران از همیشه دوست‌داشتنی‌تر بودند؛ به عنوان مثال تام هنکس و همسرش ریتا ویلسون که به ویروس کرونا مبتلا شدند با فروتنی شرایط دشوار بهبود را طی و در شبکه‌های اجتماعی از بیماری خود صحبت کردند. مریل استریپ از جایگاهش برای اطلاع‌رسانی در مورد بیماری استفاده کرد. جان کراسینسکی یک شو در یوتیوب راه انداخت و در آن برای دانش‌آموزان جشن فارغ‌التحصیلی مجازی ترتیب داد و همچنین کمک کرد تا کادر درمان بتوانند برای بازی‌های بیسبال تیم‌های مورد علاقه‌شان بلیت تهیه کنند.
به نظر می‌رسد سلبریتی‌هایی موفق شده‌اند در این شرایط بحرانی وجهه خود را حفظ کنند که ازخودگذشتگی نشان داده‌اند.
البته نمی‌توان منکر شد که علاقه قلبی ما به برخی از سلبریتی‌ها باعث می‌شود واکنش‌مان متفاوت باشد. به عنوان مثال وقتی ریحانا در لایو اینستاگرامش در پاسخ به این سوال که چه زمان آلبوم بعدی خود را به بازار خواهد فرستاد گفت که اکنون در تلاش برای نجات جهان است واکنش‌ها مثبت بود. به هر حال او در این دوران مبلغ زیادی به خیریه بخشیده و البته اگر کسی جز ریحانا با این ادبیات صحبت می‌کرد، قطعاً شرایط متفاوت بود. دلیل دیگر واکنش‌های مثبت افراد این بود که برخلاف دیگرانی که به نظر می‌رسد از فاصله دور و موضع بالا در حال سخنرانی برای مردم هستند، ریحانا واقعاً در تلاش برای کمک به مردم است.
اگر اندکی درنگ کنیم و در مورد شرایط فعلی بیشتر بیندیشیم، درمی‌یابیم این موضوع که ستارگان مطرح جهان محبوبیت خود را در دوران پاندمی کرونا از دست داده‌اند گریزناپذیر است.
ستارگان دیگر صحنه‌ای برای نمایش ندارند
نه تنها ما، مردم معمولی، در خانه گیر افتاده‌ایم و به گوشی‌های هوشمند خود چسبیده‌ایم و راه‌های کمتری برای کم کردن حس درماندگی خود داریم بلکه سلبریتی‌ها هم در همین شرایط هستند.
کسانی که از طریق جلب توجه ما به موفقیت رسیده‌اند و برای امرار معاش خود چه از نظر اقتصادی و چه از نظر عاطفی به توجه جامعه نیاز دارند حالا راه‌های این کسب توجه را از همیشه محدودتر می‌بینند.
در واقع صنعت سرگرمی در دوران شیوع کرونا به مرز نابودی رسیده است. هیچ برنامه تلویزیونی یا فیلمی تصویربرداری نمی‌شود. هیچ تئاتری به روی صحنه نمی‌رود. هیچ فستیوالی در تابستان برگزار نخواهد شد. و هیچ برنامه‌ای برای حضور اینفلوئنسرهای فضای مجازی وجود ندارد. ستارگان دیگر صحنه‌ای برای نمایش ندارند.
به همین دلیل است که بسیاری از آنها به سمت آخرین رسانه موجود یعنی گوشی تلفن همراه‌شان هجوم برده‌اند و اغلب هم نتیجه خوبی نگرفته‌اند.
کرونا شکاف بین سلبریتی‌ها و مردم را عیان کرده است
کریس روجک، استاد روانشناسی دانشگاه سیتی لندن، معتقد است اگر در حال حاضر در دنیایی زندگی می‌کنیم که به ستارگان بیش از سیاستمداران توجه می‌شود به این دلیل است که آنها واقعی‌تر به نظر می‌رسیدند: «در طول قرن گذشته سلبریتی‌ها به مردم نزدیک‌تر شدند، آنها ابتدا با رادیو بعد با تلویزیون و حالا از طریق اینترنت به خانه‌های ما راه پیدا کرده‌اند. در واقع به وجود آمدن توییتر، فیس‌بوک و اینستاگرام این فرهنگ را رواج داده که سلبریتی‌ها هر روز در معرض دید ما باشند و به ما داستان‌هایی از زندگی‌شان بگویند و کمک کنند برای زندگی خودمان معنایی بیابیم. وقتی شرایط عادی است این یک ارتباط و آشنایی سودمند است. به نظر می‌رسد ما می‌توانیم به این آدمها و حرف‌هایشان اعتماد کنیم چون بیشتر از سیاستمداران طرف ما هستند.»»
او توضیح می‌دهد: «سلبریتی‌ها در تمام سطوح زندگی ما حضور دارند. آنها در مورد همه چیز صحبت می‌کنند: از طریقه پخت مافین گرفته تا مناطق جنگی. و این موضوع به عنوان یک امر عادی پذیرفته شده است. البته این موضوع لزوماً نادرست نیست. ابتلای تام هنکس به ویروس کرونا موجب شد بسیاری از آمریکایی‌ها این بیماری را جدی بگیرند.»
روجک در ادامه می‌گوید: «وقتی سوپراستارها از داخل املاک بزرگ‌شان در خارج از شهر برای مردم پیام می‌فرستند به ما یادآوری می‌کنند که دست‌نیافتنی هستند. آنها می‌گویند که همه ما در این شرایط در کنار هم هستیم، اما این واقعیت را نادیده می‌گیرند که بین آنها و مردم عادی فاصله بزرگی وجود دارد.»
درست است که یکی از بخش‌های مفرح عوارض جانبی این بحران راه یافتن به داخل خانه سلبریتی‌هاست، اما نتیجه خوشایندی به دنبال نداشته است.
جالب است که ما همیشه می‌دانستیم این فاصله وجود دارد. ما به کووید-19 نیاز نداشتیم تا بتوانیم نگاهی به داخل قصر الن دی‌جنرس یا خانواده بکام بیندازیم. آنها قبل از این هم در شبکه‌های اجتماعی به ما نشان داده بودند چگونه زندگی می‌کنند. پس چرا حالا برایمان دیدن شرایط زندگی سلبریتی‌ها خوشایند نیست؟ شاید برای اینکه قبل از این می‌توانستیم آرزو کنیم که روزی چنین زندگی‌ای داشته باشیم. شاید بخش کوچکی از وجود ما باور داشت که می‌تواند روزی مثل کندل جنر زندگی کند، اما حالا که در خانه گیر افتاده‌ایم و درآمدمان کمتر از همیشه است فاصله ما با سلبریتی‌ها واقعی و غیرقابل تحمل می‌نماید.
روجک معتقد است تنها دلیل واکنش منفی به سلبریتی‌ها این نیست که آنها ثروتمندتر از ما هستند: «در شرایط فعلی پیدا کردن راه درمان ویروس در دست پزشکان، دانشمندان و سیاستمداران است. در چنین بحرانی ما دریافته‌ایم که فارغ از هر ژستی که ستارگان تا به حال گرفته‌اند، آنها به اندازه آدم‌های معمولی درمانده‌اند.»
به نظر می‌رسد کووید-19 فرصت مناسبی برای هنرمندان واقعی باشد تا شاید کتابی فوق‌العاده بنویسند یا آهنگی جدید بسازند، اما برای سلبریتی‌های مدرن یا همان اینفلوئنسرها شرایط دشوار است. آنها ممکن است دیگر نتواند همچون قبل جلب توجه کنند.
هرچند پاندمی کرونا به ما نشان داد تا چه حد به فرهنگ سلبریتی‌ها اعتیاد داشته‌ایم، اما هنوز راهی برای ترک این اعتیاد پیش پای ما نگذاشته است.
دیدگاه تان را بنویسید