گفت‌وگوی «اعتمادآنلاین» با کارگردان «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست» همزمان با ماه اکتبر:
شرایط برای آگاهیرسانی در مورد سرطان پستان امیدوارانه است
اکران آنلاین مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست» همزمان با ماه اکتبر که ماه آگاهیرسانی در مورد سرطان پستان نام دارد آغاز شده و کارگردان آن امیدوار است با نمایش این فیلم در کنار فعالیت‌هایی که در این ماه متمرکز است توجه‌ها به این بیماری بیشتر شود.
اعتمادآنلاین| کارگردان مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست» که به موضوع سرطان پستان می‌پردازد، همزمان با آغاز اکران آنلاین این فیلم در ماه اکتبر که ماه آگاهیرسانی در مورد این سرطان نام‌گذاری شده، نسبت به تغییر فضایی که برای شناخت بیشتر این بیماری رخ داده است ابراز امیدواری کرد.
مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست»، به نویسندگی و کارگردانی زینب تبریزی، روایتگر زندگی 2 زن به نام‌های بهناز و جمیله است که هر 2 به سرطان پستان مبتلا بوده‌اند. یکی با وجود مبارزه‌ای طولانی از دنیا می‌رود و دیگری بعد از بهبود کامل به فعالیت‌های خیریه و آگاهی‌بخشی به بیماران مبتلا مشغول می‌شود.
این مستند منتخب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در بخش فیلم‌های مستند بوده و سال گذشته با آغاز ماه اکتبر که ماه آگاهیرسانی در مورد سرطان پستان است در سینماهای هنروتجربه به نمایش درآمد. امسال نیز همزمان با آغاز ماه اکتبر اکران آنلاین این فیلم در سایت «هاشور» آغاز شده است.
زینب تبریزی کارگردان مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست» درباره نمایش آنلاین فیلم به اعتمادآنلاین گفت: تنها چند روز است که اکران آنلاین فیلم شروع شده اما با توجه به اینکه از دوستانم در شبکه اینستاگرام دعوت کردم فیلم را تماشا کنند و در صورتی که دوست داشتند به دوستان و آشنایان‌شان معرفی کنند، تا به حال بازخورد خوبی دریافت کرده‌ام. بسیاری از کسانی که این خواسته‌ام را منتشر کردند فیلم را دیده بودند یا اینکه موضوع زنان برایشان بااهمیت بود. همین بهانه‌ای است که بخواهند فیلم را به دیگران معرفی کنند.
تبریزی راجع به نمایش فیلم همزمان با ماه آگاهیرسانی درباره سرطان پستان توضیح داد: سال گذشته بر اساس تصمیم شخصی‌ام دوست داشتم فیلم در این ماه در هنروتجربه اکران شود تا ما نیز کنار کسانی که برای آگاهیرسانی نسبت به این بیماری فعالیت می‌کنند فیلم را اکران کنیم.
به گفته کارگردان «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست»، فاصله اکران فیلم در سینماها تا اکران آنلاین آن‌قدر طول کشیده که از مسئولان سایت هاشور درخواست کرده، حالا که نمایش آنلاین فیلم این مدت طول کشیده همچون سال گذشته همزمان با ماه اکتبر این مستند نمایش داده شود تا همچنان در کنار فعالیت‌هایی که خیلی از موسسات برای آگاهیرسانی درباره سرطان پستان انجام می‌دهند، این فیلم هم به عنوان یک مدیا یا رسانه درباره سرطان پستان طی این ماه ارائه شود.
او در ادامه به وضعیت اکران در سال گذشته اشاره کرد: همزمان با اکران فیلم وقایعی در سطح جامعه اتفاق افتاد و به همین دلیل با اکران چشمگیر یا آنچه در ذهنم بود مواجه نشدیم. با این حال فیلم توانسته بود روی مخاطبانی که آن را دیده بودند تاثیر بگذارد. برخی از تماشاگران برایم نظرات خوبی فرستادند و گفتند چون در خانواده‌شان چنین اتفاق‌هایی افتاده است به تماشای فیلم رفته‌اند. در عین حال کسانی هم بودند که شناختی نسبت به این فیلم نداشتند اما بعد از دیدن فیلم آن را به دیگران توصیه کردند.
تبریزی درباره اینکه همچنان با گروه‌هایی که در این زمینه فعال هستند در تماس هست یا نه چنین پاسخ داد: با شخصیت‌های فیلم همچنان ارتباط دارم. واقعیت این است که کمی از فعالیت نهادهای مردمی درباره سرطان پستان دور شده‌ام، اما به واسطه ماه اکتبر ارتباطم بیشتر می‌شود چون موسسات و نهادهایی که می‌شناسم بیشترین فعالیت خود را در همین ماه انجام می‌دهند.
او سپس ابراز امیدواری کرد که از طریق اکران آنلاین به مخاطبان بیشتری دسترسی پیدا کند و افزود: هنگام اکران این مستند در سینماها به دلیل محدودیتی که در سانس‌های نمایش وجود داشت و بسیاری از شهرها سینمای هنروتجربه نداشتند، خیلی از مخاطبان همان موقع پیغام می‌دادند که از چه زمانی می‌توانند فیلم را روی سایت ببینند. امیدوارم الان که اکران فیلم آنلاین شده است افراد راحت‌تر بتوانند آن را ببینند.
تبریزی همچنین از برخی واکنش‌هایی که در چند روز آغازین اکران آنلاین دریافت کرده است گفت: این مدت بازخوردهای جالبی دریافت کرده‌ام؛ مثلاً یکی از کسانی که فیلم را دیده بود پیغام داد که مادرش در یکی از پلان‌ها حضور داشته، و در جست‌وجوی من بوده تا این موضوع را بیان کند و بگوید که از فیلم خوشش آمده است. خوشبختانه بازخوردها تاکنون خوب بوده است.
مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست» همزمان با اکران آنلاین این روزهایش در پلتفرم «داکیونایت» که متعلق به احمد کیارستمی است نیز نمایش داده می‌شود. به همین مناسبت نشست آنلاینی هم با یکی از بهبودیافتگان این بیماری و زینب تبریزی برگزار شد.
به گفته تبریزی، هدف از این برنامه صرفاً نمایش فیلم نبوده است بلکه آنها به دنبال این هستند که توجه به سرطان پستان بیشتر شود تا افراد زیادتری در این باره حرف بزنند.
همچنین کارگردان مستند «والسی برای تهران» در دوره اکران فیلمش در سینماها گفته بود، پیدا کردن افرادی که حاضر باشند جلوی دوربین بیایند سخت بوده است.
شکستن تابوها
حالا که یک سال از نمایش فیلم گذشته از او درباره تغییر این شرایط پرسیدیم: یکی از زنانی که از سرطان پستان بهبود یافته و در برنامه لایو داکیونایت حضور داشت در صفحه شخصی‌اش در فضای مجازی داستان زندگی و روند بهبودش را نوشت. این کار موجب شد تعدادی از دیگر زنان بهبودیافته مخاطب این صفحه شوند. آنها از تجربه‌های شخصی خود و داستان درگیری‌شان با این بیماری صحبت کردند و همین باعث تابوشکنی شد.
او ادامه داد: با توجه به این شرایط، فکر می‌کنم اوضاع نسبت به 2 سال و نیم قبل که شروع به تحقیق کردم، و برای یافتن شخصیتی که بهبود یافته است و حاضر شود جلوی دوربین بیاید، فرق کرده است. خیلی‌ها راضی نمی‌شدند راجع به این بیماری حرف بزنند. هر کسی دلیل خودش را داشت و قابل احترام هم هست، اما معمولاً صحبت نکردن درباره این موضوع برگرفته از همان تابوهاست. با این حال فضای مجازی به این آگاهی‌بخشی‌ها کمک کرده است؛ مثل بیان شخصی افراد از داستانی که در مواجهه با این بیماری داشته‌اند.
او در پایان با ابراز امیدواری نسبت به شرایط فعلی برای آگاهیرسانی در مورد این بیماری، به در دسترس نبودن اطلاعات کافی برای زنانی که در شهرهای کوچک زندگی می‌کنند اشاره کرد: باید این نکته را هم در نظر گرفت که بیان روایت‌ها و تابوشکنی‌ها بیشتر در شهرهای بزرگ اتفاق می‌افتد و هنوز هم مشکلات اساسی و عمده مربوط به زنانی است که در شهرهای کوچک و روستاها زندگی می‌کنند و این مساله برایشان تابوست و پنهان‌کاری خیلی زیاد است. با این حال امیدوارانه نگاه می‌کنیم که آگاهیرسانی درباره سرطان پستان می‌تواند از شهرها شروع شود و به جاهای دیگر هم تسری پیدا کند.
دیدگاه تان را بنویسید