کارگران فیلم «دشت خاموش»:
زندگی انسانهای در حاشیه برای من اهمیت دارد/ مردم دوباره به سینماها بازخواهند گشت
احمد بهرامی توضیح داد: چرایی ساخت این فیلم، از مشاهدات پیشین من نشات گرفته بود.
اعتمادآنلاین| «دشت خاموش» اثر احمد بهرامی در دومین روز از جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد. این فیلم در عرصه بینالمللی موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم بخش افقهای جشنواره ونیز شده است.
به گزارش ایلنا، این فیلمساز توانسته است، تجربه و سخن جدیدی را به بدنه و متنیت سینمای ایران معرفی کند. دشت خاموش، سرگذشت چند کارگر و «آقا» رئیس کوره با بازی فرخ نعمتی است که روزگار خود را در کورهپزخانهای دور افتاده، سپری میکنند.
نمای آغازین، لطفالله (سرکارگر بابازی علی باقری) را سوار بر گاری خود نشان میدهد که چند قالب یخ را حمل میکند که یک نماد در فیلم است.
مخاطبان جدی سینما شاید هنگام دیدن تصاویر سیاه و سفید حرکت گاری، سینمای «بلا تار» (فیلمسازی مجارستانی) را در ذهن خود متصور شوند.
کارگردان فیلم درباره چرایی ورود دشت خاموش به سینمای مدرن و نئورئال به ایلنا توضیح داد: من سینما را با دیدن فیلمهای نئورئالیستی یا رئالیستی شروع کردم، مطمئن نیستم، آیا فیلمهای سهراب شهید ثالث مثل طبیعت بیجان در این دستهبندی قرار میگیرد یا خیر. همچنین فیلمهای آقای کیارستمی که در واقع فیلمهای ناتورالیستی هستند، بارها دیدهام. چرایی این موضوع از دیدن ین فیلمها نشات گرفته است.
او درباره احتمال کم مخاطب بودن فیلم گفت: به طور قطع، مخاطبانی که سینما را به صورت جدیتر پیگیری میکنند به این دست از فیلمها توجه میکنند.
زمانی که مراحل ساخت فیلم را پشت سرمیگذاشتیم، مخاطبان خاص سینما را هدف قرار داده بودیم. من همچنین معتقدم، فیلم، درام است و قصهای را روایت میکند. بنابراین گروهی از کسانی که سینما را به طور جدی پیگیری نمیکنند، بخشی از مخاطبان فیلم را تشکیل دهند. اساس فیلم بر مبنای تکرار و روزمرگی آدمها ساخته شده است، در این شرایط مخاطبانی که به دنبال قصه پر و پیمان هستند را از دست خواهیم داد.
وی درباره دلایل توجه به یک کاراکتر خاکستری گفت: زندگی آدمهای حاشیهای برای من مهمتر از زندگی قهرمانهاست. من به دنبال به تصویر کشیدن چنین آدمهایی هستم.
این کارگردان درباره سینمای مستقل و تاثیر آن بر پیکره فیلمسازی توضیح داد: درباره این موضوع در سراسر جهان بسیار سخن میگویند اما سادهترین تعریفی که از آن میتوان ارائه داد، دست در جیب خود کردن و ساخت فیلم است. در چنین حالتی، سفارشپذیری کمتر خواهد شد و ارگانها در امور دخالت کمتری میکنند.
بنیاد سینمایی فارابی یا سازمان هنری رسانهای اوج که نقش حمایتی دارند و از موضوعات مد نظر خود حمایت میکنند. چنین عملکردی این در تمام دنیا رواج دارد. آنچه که مشخص است، موضوع مورد پسند یک ارگان مورد حمایت قرار میگیرد اما سینمای مستقل عاری از این موارد است چون با بودجه عوامل ساخته میشود.
بهرامی افزود: من معتقدم مردم دوباره با سینما آشتی میکنند و به سالنهای سینما بازخواهند گشت. اگرچه گرونا و مسائل مالی مثل قیمت بلیت تاثیرپذار هستند اما بازهم شاهد حضور مردم در سینماها خواهیم بود. وقتی فیلم خوب برای نمایش داشته باشیم، ارتباطات دوباره شکل میگیرد.
دیدگاه تان را بنویسید