تلویزیون از شبکه نمایش خانگی و پلتفرمها شکست میخورد
تلویزیون در حوزه سرگرمی و سریال سازی با رویکرد و سیاستگذاری های که دارد قطعا با شکست روبرو می شود.
اعتمادآنلاین| بهروز مفید تهیه کننده سینما و تلویزیون درباره تاثیر پرداخت دستمزدهای بالا به بازیگران و چشم انداز آینده رقابت شبکه نمایش خانگی و تلویزیون در گفتوگو با برنا، به نکاتی اشاره داشته که در ادامه می خوانید:
*به نظرم تلویزیون در حوزه سرگرمی و سریال سازی با رویکرد و سیاستگذاری های که دارد قطعا با شکست روبرو می شود.
*پیش بینی ام این است مردم در یکی دو سال آینده مصرف حوزه نمایش خود را بیرون از سبد تلویزیون تامین خواهند کرد و سریال های تلویزیون می سوزد. تلویزیون فقط برای درصدی از افراد که امکان دیدن سریال ها را ندارند یا هزینه سریال های شبکه نمایش خانگی را نمی توانند پرداخت کنند به عنوان رسانه باقی می ماند.
*البته واقعیت این است که در همه جای دنیا تلویزیون در رقابت با پلتفرم ها قافیه را باخته و ریزش شدید مخاطب داشته است. در ایران هم همینطور خواهد بود البته نه در حوزه سیاست، ولی در حوزه سرگرمی سازی و آثار نمایشی به سمت بخش خصوصی خواهد رفت. همه اینها سبد خانواده را پر خواهند کرد و تلویزیون با رویکردی که دارد در آینده هم حرفی برای گفتن ندارد.
*به نظرم همین روال ادامه خواهد داشت و هر دو جایگاه خود را خواهند داشت. شاید در یک مقطع فضای نمایش خانگی برد بیشتری داشته باشد و در فصلی دیگر اگر صدا وسیما سریال های خوب و برنامه های مفرح داشته باشد می تواند با این شبکه در رقابت باشد. ضمن اینکه وزارت ارشاد و صدا و سیما باید مدیریت کنند و اجازه ندهند وضعیت لجام گسیخته شود. البته این رقابت را باید به فال نیک بگیرند که باعث می شود هر دو تلاش کنند که موفق تر باشند. صدا و سیمای ما دولتی است و بنا به دلایل زیادی با بخش خصوصی همیشه فاصله دارد و اختلاف بخش دولتی و خصوصی جزو پارامترهایی است که باید آن را در این رقابت مد نظر قرار داد.
*پرداخت دستمزدهای بالا در شبکه نمایش خانگی به تولیدات تلویزیون لطمه زده است. در واقع تلویزیون با بودجه هایی که برای ساخت سریال ها در نظر می گیرد قادر به جذب مخاطب نیست. به هر حال بودجه ای را که در رسانه خانگی برای هر سریال پیشبینی می کنند حدود 5/2 تا 3 برابر شاید هم بیشتر از بودجه هایی است که برای سریال های تلویزیون تعیین می کنند در نتیجه وقتی بودجه بیشتری دارند سوپراستارها برای آنها بازی می کنند. البته تلویزیون به دلیل اینکه آنتن دارد باید خط تولید سریال هایش بالا باشد که بتواند آنتن را پر کند در این شرایط قادر نیست دستمزدهای بالا را به بازیگرها پرداخت کند.
*به هر حال رابطه عرضه و تقاضا است. وقتی یک بازیگر در شبکه نمایش خانگی ماهیانه یک میلیارد تومان دستمزد دریافت می کند مشخص است تلویزیون قادر به پرداخت چنین دستمزدهای بالایی به بازیگران نیست. در نتیجه بازیگرهای سریال نمایش خانگی اغلب سوپراستارها هستند که در سینما فعالیت داشته اند و در شبکه نمایش خانگی هم بازی می کنند، اما بازیگرهایی که در تلویزیون بازی می کنند اکثرا چهره های درجه 2 و 3 محسوب می شوند و سوپراستار نیستند.
*با توجه به شرایط، این روال طبیعی است و می توان گفت قواعد بازار این کار دست هیچ کسی نیست و کاری هم از دست کسی ساخته نیست چون تلویزیون می نمی تواند بودجه سریال های خود را انقدر زیاد کند که بتواند دستمزدهای بالا را پرداخت کند. به فرض مثال حتی اگر بودجه هم داشته باشد آیا سیاست درستی است که دستمزدهای بالا به بازیگران پرداخت شود یا نه؟ البته شبکه رسانه خانگی هم مارکتینگ خود را دارد و بودجه ای که خرج می کند، پول یوزر و حجم اینترنتی که تهیه می کند باید به این شبکه برگردد.
*واقعیت این است که در حوزه سریال سازی آنچه که در دنیا مهم است قصه است. وقتی شبکه های خارجی به صورت جهانی از همه کشورهای دنیا سریال می سازند و پخش می کنند به این معنی است که بازیگر و کارگردان در درجه دوم اهمیت هستند. چون وقتی تولید یکسری سریال در آلمان، اسپانیا یا هند تولید می شود مخاطبان آمریکا و کانادا بازیگرها و کارگردان این کشورها را نمی شناسند پس چرا این سریال ها برای مخاطبین جهانی جذاب است؟ وقتی پخش می شوند رشد بسیار بالایی از مخاطب در کل دنیا را دارند، ولی آنها که بازیگران سوپراستار اسپانیا و ... را نمی شناسند پس علتش این است که قصه این فیلم ها جذاب است. به نظرم تلویزیون نمی تواند در این رقابت حرفی برای گفتن داشته باشد برای اینکه سیستم تلویزیون آنقدر پیچیده و دچار مشکلات زیادی است که قادر نیست با قصه پردازی، درست رقابت کند.
دیدگاه تان را بنویسید