غلامرضا رمضانی نوشت؛
نامه‌ای به مدیران سینمایی حال و آینده/ سینمای کودک را بشناسید
غلامرضا رمضانی کارگردان سینمای کودک و نوجوان در یادداشتی از مدیران آینده سینمای کودک و نوجوان خواست در صورتی که برنامه بهتری ندارند به ریل‌گذاری این سینما دست نزنند.
اعتمادآنلاین| غلامرضا رمضانی کارگردان سینمای کودک و نوجوان طی یادداشتی که در اختیار قرار داده است، مدیران سینمایی دولت گذشته و دولت آینده را خطاب قرار داده و تذکراتی را درباره آینده سینمای کودک و نوجوان داده است.
متن این دل‌نوشته را در ادامه می‌خوانید؛
یادداشتی برای مسئولان سینمایی دولت گذشته
به گزارش مهر، هر مسئول جدیدی که سکان هدایت سینما را در دست گرفت و نوبت به اقداماتش برای سینمای کودک و نوجوان رسید، طرح و برنامه‌های بسیار خوبی در سر داشت.
نشست‌های کارشناسی، پژوهش و بررسی‌هایش که تمام شد، برنامه‌هایی قشنگ و رویایی طراحی کرد و آستین بالا زد. نیتش خیر و سرش پر از سوداهای بی‌بدیل بود. در بخش‌های مختلف با نگاه خودش تحولاتی را شروع کرد.
اینکه چگونه دنیایی زیبا برای بچه‌ها که به‌قول اندیشمندان سرمایه‌های آینده کشور هستند در فیلمنامه‌ها بسازند، اینکه چگونه فیلم‌های کاربردی و مفرح و امیدبخش تولید کنند. اینکه سینماهایی برای پخش اختصاصی کودک در نظر بگیرند و اکران‌های منظم و هدفمند را دنبال کنند. اینکه حمایت همه جانبه از تولید با نگاه تخصصی داشته باشند تا بهترین‌ها را برای کودکان و نوجوانان خلق کنند.
چقدر چشم‌انداز به قول خودشان متفاوت با دولت‌های قبل داشتند و می‌خواستند در دوره صدارتشان ویژه باشند تا ریلی را هموار کنند که قطار پر امید و کارساز متوقف نشود و آینده‌ای قشنگ پیش روی بچه‌ها باز شود.
هزاران هزار جلسه و گفتگو و مذاکره با ارگان‌های مختلف، ادارات مرتبط و وزارتخانه‌های ذینفع برگزار کردند و هفته‌ها و ماه‌ها و سال‌ها که پیش رفت تنها خروجی‌اش همان تابلوهای دولت‌های گذشته بود.
جشنواره تخصصی ضعیف‌تر از گذشته برگزار شد. اندک فیلم قابل توجه در بین صد فیلمی که تولید کردند ساخته شد. هر اداره و نهاد و وزارتخانه اندک اندک حمایت و حضورشان در همان اندازه جلسه‌ها و توافقنامه‌ها بسنده شد.
دولت فعال کم کم منفعل‌تر شد و سعی کرد آمارش را در سطح کمی بالا ببرد و به این دلیل اواخر عمرشان هر اثری را تولید کردند که از جدول آماری عقب نمانند.
کارگردانانی که فیلم‌های قابل قبول و با کیفیت می‌ساختند به دلیل حساسیت و تعهدشان جایزه گرفتند و چندسال بعدش را به پاداش کار خوبشان بیکار بودند و در مقابل کارگردانانی که همراه و موافق تولید به هر قیمت بودند، بیشتر فیلم ساختند و اصلاً هم ربطی به مناسب و خوب بودن اثرشان نداشت.
چرخه اکران هر دم به شکل غیرمنصفانه توانست فشارش را به سینمای کودک بیاورد. نمایش فیلم کودک و نوجوان در هفته‌های مرده و کم تماشاچی، سینماهای کم کیفیت و خالی و ساعت‌های نامناسب انجام شد. روسای سینمای کودک با فشار بالا دستی‌ها و سینماداران و پخش‌کننده‌ها کم جان شدند و نقش تماشاچی حسرت خور را بازی کردند.
قطار لق لق روی ریل زیر آفتاب زنگ‌زده‌تر شد و همان نتیجه کلیشه‌ای را تحویل مخاطب و علاقمندان فعال سینمای کودک دادند. این جملات نتیجه شور و هیجان و آینده‌نگری مسئولین ذی‌ربط بود.
بچه‌های الان با داشتن ماهواره و اینترنت و دنیای مجازی علاقه‌ای به سینمای کودک و نوجوان ضعیف و کند و مایوس کننده وطنی ندارند و سینمای کودک نمی‌تواند در چرخه اکران موفق شود چون فیلم‌های همچون «کلاه قرمزی» و «شهر موش ها» کمتر ساخته می‌شود. بیش از سی و اندی سال است که هنوز حسرت سینمای کودک دهه شصت را می‌خوریم و می‌خورند.
مدیران سینمای کودک دولت در حال اتمام!
همه چیز از قیمت پفک و کرایه و آب و برق و نفس کشیدن تغییر کرده، اما نگاه شما در نهایت همچون دوستان قبلی‌تان عوض نشده، چون برای سینمای ایده آل و مناسب و تاثیرگذار کودک و نوجوان که همچون هوایی برای تنفس نسل فعلی حیاتی است، هیچ مبارزه و جسارت و دگرگونی صورت ندادید.
شما اول با ایده‌های ذهنی قشنگ آمدید ولی در نهایت به‌دلیل باور نداشتن خودتان با دیدن موانع و بن بست‌های کاذب، به بی خاصیتی و منفعلی تن دادید و جدول‌های آماری را پرینت گرفتید.
در میان این همه گلایه، منصفانه بگویم که مسئولین این دوره آخر دولت سینمای کودک، بنظرم بیشتر تلاش کردند و موثرتر بودند اما در بخش‌هایی شرایط همراهشان نشد تا به اهداف خود برسند … بازهم گلی به گوشه جمالشان.
امیدوارم این دوستان که موفق‌تر و کارسازتر از مسئولین پیشین بودند بمانند تا در طول زمان قطارشان را جلوتر ببرند. تا با عشقی که به بچه‌ها دارند، سینمای کودک و نوجوان بهتر نفس بکشد و بدرخشد. تا دوباره لوکوموتیوران احتمال آتی جدول و پازلش را از نو طراحی نکند به امید یافتن مسیر عجیب و ناشناخته که به تعبیر خودشان بخواهند دگرگونی ناباورانه ای را ایجاد کنند.
نامه‌ای به دولت پیش‌رو
مدیران محترم احتمالی سینمایی در دولت آینده!
عبارت احتمالی را بی دلیل نگفتم. چون بالاخره هر رئیس جدید دولت، همراهان خودش را دارد و هر همراهی هم برای بهتر خدمت کردن به زعم خودش معتمدین خودش را خواهد داشت. لذا ممکن است بسرعت همه عوض شوند و همه مسئولان به روز شوند.
لطفاً و لطفاً و خواهشمندم هر اقدامی برای بهبود سینمای کودک و نوجوان می‌خواهید انجام دهید و یا هر برنامه‌ای در سر دارید نگاهی به شکل عملکرد دولت‌های قبلی بیاندازید و بهترینش را سرلوحه قرار دهید.
مسئولین گرامی دولت آینده در سینمای کودک و نوجوان
سینمای کودک را لطفاً بهتر بشناسید. به تاریخچه و پرونده‌ها و عملیاتی که قبل از شما انجام شده دقیق بشوید. اگر فکر کردید و دیدید بهتر از آن‌ها نمی‌توانید کاری انجام بدهید، تکانش ندهید… ریل را روغن کاری کنید تا قطارش دوباره راه بیفتد و مسیر درست پیش برود.
استدعا دارم فکر برگزاری جشنواره شما رو از هدف مهمتر و اصلی که هموار کردن تولید و اکران درخور و مناسب هست دور نکند. برای بچه‌ها توسط اهل فن و عاشق بچه‌ها که کاربلد این حوزه‌اند فیلم تولید کنید.
به جهان پیش رو و آینده سازان این کشور بیشتر بها بدهید. اگر به هر دلیل نتوانستید چرخه اکران مناسب را راه بیاندازید، فیلم هم برای کودکان و نوجوانان تولید نکنید و هزینه ساخت فیلم‌ها را صرف درمان بچه‌های بیمار، تامین زندگی کودکان بی سرپرست و بدسرپرست، نجات کودکان خیابانی و بچه‌های کار بکنید. به این شکل حداقل مثمرالثمرتر خواهید بود.
سینمای کودک و نوجوان با حرف و شعار و احساسات، مطلوب نخواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید