کیش و مات یک برنامه با انتخاب مهره‌‌های غلط/ وقتی یک «احوالپرسی» ساده حال‌مان را بد می‌کند
به قدری حرف و سخن از بد احوالی بیست و چند ساله تلویزیون ایران در رسانه مطرح شده که دیگر حتی کوچکترین اشاره به این موضوع از حوصله خارج است.
اعتمادآنلاین| محیا رضایی- به قدری حرف و سخن از بد احوالی بیست و چند ساله تلویزیون ایران در رسانه مطرح شده که دیگر حتی کوچکترین اشاره به این موضوع از حوصله خارج است اما برای مردم خانه نشین که فضای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و ... کوچکترین سرگرمی‌ها را از آنها دریغ کرده چه چاره جز بالا پایین کردن شبکه‌های تلویزیونی به امید تماشای برنامه‌ای ولو متوسط؟!
کم کم بر ما که همچنان تلویزیون را رصد می‌کنیم مشتبه شده بود برنامه‌های اسپانسردار بنا به دلایل کاملا معلوم اندک نقاط جذبی دارند که می‌شود هر از گاهی نیم‌نگاهی بهشان انداخت و شبکه را عوض نکرد. کشفی که گویا دیگر مصداق ندارد و اکنون این سوال مطرح می‌شود «اسپانسر دقیقا با چه منطقی به فلان برنامه ورود کرده است؟!» نمونه بارزش برنامه تلویزیونی «احوالپرسی» محصول شبکه دو سیما که در حال حاضر تنها تاک‌شوی این شبکه به شمار می‌رود.
تاک‌شویی که برای مخاطب آشنا به این مدیوم، نداشتن اجرای زنده و ضبطی بودنش اولین پوئن منفی آن به است. هر چند که با آنچه طی این سال‌ها از رفتار بی‌منطق تلویزیون در رابطه با نظر صادقانه مهمانان در برنامه‌های گفت‌وگو محور دیده‌ایم قابل توجیه است.
اما نکته دوم و غیرقابل هضم این برنامه انتخاب مجری آن است. کاش مسعود روشن‌پژوه مرد دوست‌داشتنی و خاطره ساز دهه شصتی‌ها به این برنامه دعوت نمی‌شد یا دست‌کم با شناختی که از خودش داشت، این برنامه را قبول نمی‌کرد. قاطعانه می‌توان گفت روشن‌پژوه نه تنها از آن دست هنرمندانی نیست که وقتی در قالبی تازه قرار می‌گیرد می‌تواند مخاطب را شگفت‌زده کند، بلکه گذشته به یادماندنی خود را هم زیر سوال می‌برد.
در عصر ارتباطات، مخاطب اهل مدیا که نمونه‌های موفق جهانی تاک شو همچون «الن شو»، «لری کینگ»، «آخر وقت با دیوید لترمن» و را ... دیده است؛ با چه منطقی می‌تواند روشن‌پژوه را هضم کند؟ ایجاد چالش (هر چند نمایشی و الکی) توسط مجری مهمترین رکن برنامه‌های گفت‌وگو محور است. رکنی که گویا در «احوالپرسی» اصلا جایی ندارد و مجری صرفا به همان حال و احوال بسنده کرده است.
قطعا که قبل از زیر سوال بردن او باید عوامل کلیدی برنامه را مورد نقد قرار داد و این پرسش را مطرح کرد که در انتخاب تک تک اعضای این کار تولیدی به خصوص مجری که شناسنامه تاک‌شو محسوب می‌شود به چه فکر کرده‌اند؟
اصلا چه سیاستی در پشت پرده ورود یک عروسک و کل کل‌های الکن و بی‌مزه او با روشن پژوه نهفته است؟ نمونه خارجی که به کنار، مردمی که گفت و گوی چکشی رامبد جوان و جناب خان را دیده و لذت برده‌اند را چطور باید پای این آیتم «احوالپرسی» نشاند؟
سوال در خصوص این برنامه «اسپانسردار» بسیار است که اتفاقا در این مورد، مهمترینش ماهیت اسپانسر است. تا پیش از «احوالپرسی» به عنوان یک مخاطب همیشه حرص می‌خوردیم از اینکه چرا مجریان به جای پرداختن به موضوع برنامه مدام کارکرد یک محصول و فواید آن را تکرار می‌کنند؟ اینجا باید بپرسیم اصلا این اپلیکیشنی که هر از گاهی نامش در برنامه مطرح می‌شود دقیقا چیست و چه کار می‌کند؟
در پایان، همانطور که در آغاز به آن اشاره کردم هرگونه نقد به برنامه‌های تلویزیونی آب در هاون کوبیدن است. فقط عادت داشتیم این همه شلختگی و بی‌مسئولیتی را در برنامه‌های تحت نظر مستقیم تلویزیون ببینیم و حساب تولیدات همراه با اسپانسر را از بقیه سوا کنیم که خب! این بار هم به کاهدان زدیم.
دیدگاه تان را بنویسید