سینما اعتماد گزارش میدهد:
وقتی تصویر «زن مست» درتلویزیون نمایش داده می شود + عکس
جالب است گاهی هم ظاهرا ملاک ها نه « ارزشی» است و نه حتی «ریاکارنه»، انگار حسب پر کردن با کس های خالی تلویزیون را دارد. یعنی تلویزیون یک ساعت زمان خالی دارد از یک فیلم دوساعته ، یک ساعت را حذف می کند تا باکس خالی خود را صرفا پر کند.
امروز در خبرها آمده بود شبکه نمایش تلویزیون فیلم سینمایی «ریو براوو» ساخته هاوارد هاکس را پخش کرده و صحنههای شرب و خمر و حرف زدن بازیگر زن در حال مستی را کامل نشان داده است.
به گزارش سینما اعتماد، با خواندن این مطلب در وهله اول به نظرم رسید آقای هاکس باید خوشحال باشد که اثرش با کمترین ممیزی از تلویزیون ما پخش شد.
اما واقعیتش را بخواهید در دل ناراحت شدم برای فیلمسازهای داخلی که فیلم هایشان در جریان پخش از تلویزیون چنان تکه پاره می شود که قصه شان را به هم می ریزد. البته که رفتار تلویزیون در سال های گذشته در قبال پخش فیلم های مهم تاریخ سینمای ایران آنقدر زننده بوده که اصلا بحثی درش نیست، اما ناراحت کننده آنجاست این رفتار بیشتر ریاکارانه به نظر می رسد تا مسئولانه ، گو اینکه ناظران پخش برای خودشیرینی برای مدیران خود ، قسمت های مهم فیلم های ماندگار ایرانی را حذف می کنندتا فریاد فیلمساز بلند شود و آنها پس پرده در دل بگویند:«عجب مسئولانه رفتار کردم » اما نمی دانند به هر حال دم خروس بیرون می زند و صحنه های بحث برانگیز فیلم های خارجی از تلویزیون پخش می شود.
جالب است گاهی هم ظاهرا ملاک ها نه « ارزشی» است و نه حتی «ریاکارنه»، انگار حسب پر کردن با کس های خالی تلویزیون را دارد. یعنی تلویزیون یک ساعت زمان خالی دارد از یک فیلم دوساعته ، یک ساعت را حذف می کند تا باکس خالی خود را صرفا پر کند.
دوستی خاطره ای از سانسورهای لج درآر تلویزیون برایم تعریف کرد که ذکر دوباره آن اینجا خالی از لطف نیست ، این دوست می گفت :« وقتی شنیدم فیلم« لیلا »ی مهرجویی قرار است از تلویزیون پخش شود خوشحال شدم خصوصا برای تماشای سکانس مورد علاقه ام از فیلم. تمام مدت پخش فیلم منتظر همان صحنه ماندم. تلویزیون عدل همان صحنه مطلوب مرا حذف کرد ، آن لحظه دلم می خواست هر چه می توانم نثار مسئولان تلویزیون کنم. آن شب هر چقدر فکر کردم نتوانستم دلیل و ملاکی برای سانسور آن صحنه که اتفاقا حال وهوای عرفانی داشت پیدا کنم .به نظرم آمد آنها فقط می خواستند باکسشان را پر کنند نمی دانستند از کجای فیلم بزنند در نتیجه چشم بسته صحنه فیلم را حذف کردند. آن شب با خودم گفتم من که فقط یک تماشاگر ساده ام ، از حذف یک تک سکانس عصبانی و ناراحت شدم طفلک فیلمسازان چه تحملی دارند که اثرشان را تکه پاره می کنند. »
دیدگاه تان را بنویسید