اعتراض به جلوگیری از اکران فیلم‌های مجوزدار؛ آقای ارشاد، پای مجوزت بایست

روزنامه فرهیختگان از عدم اجازه پخش به فیلم‌های مجوزدار به دلیل رفتارهای سیاسی برخی از بازیگران آنان انتقاد کرده از وزارت ارشاد خواسته پای مجوزی که داده بیاستد. 

فرهیختگان در گزارشی با عنوان «آقای ارشاد، پای مجوزت بایست» نوشته است: طبق قانون، از زمانی که هرچند دیر، اما به‌درستی برخورد با سرمایه‌گذاران مساله‌دار سینمای ایران شروع شد، به نادرست در قبال چهره‌های مشهوری که یاریگر آنها در سفیدشویی این رفتارهای ناسالم مالی بودند، اهمال صورت گرفت و این چهره‌های مصون مانده از جزا، بعدها آمدند و به سرمایه‌گذاران سالم سینما هم صدمه زدند. اول دستمزدشان برای حضور در پروژه‌ها را گرفتند و بعد قبل از اینکه آن پروژه‌ها به پول تبدیل شود، ژست مبارزه سیاسی گرفتند و برایشان هیچ مهم نبود تکلیف سرمایه‌ای که پشت فیلم به نمایش درنیامده خوابیده، چه خواهد شد.

این روزنامه در ادامه نوشته است: چند سال قبل با کسانی که پولشویی کرده بودند برخورد شد اما با سلبریتی‌هایی که آن متخلفان مالی را سفیدشویی کردند برخورد نشد. در آن دور فقط با سرمایه‌گذاران برخورد شد اما با چهره‌های مشهور هیچ برخوردی نشد. پس از اتفاقات سال ۱۴۰۱، در این دور سراغ خود چهره‌ها رفتند و کم و بیش برخوردهایی صورت گرفت. در هر دو مورد بازیگران مقصر بودند با این تفاوت که در مورد اول سرمایه‌گذار هم مقصر بود و در مورد دوم نبود. وقتی قرار است سرمایه‌گذار مجازات شود، شریک جرم مشهور او که یک سلبریتی است مصون می‌ماند اما وقتی یک سلبریتی قرار است مجازات شود، سرمایه‌گذاری که شریک جرم او نیست هم باید در مجازات شریک شود به‌نظر نمی‌رسد این طریقه درست برخورد با سرمایه‌گذاری در سینمای ایران باشد. چطور فیلمی که مشخص بود محمد امامی سرمایه‌گذار آن است، بعد از محکومیت قطعی او به‌دلیل اختلاس و کسب مال نامشروع مشکلی برای اکران نداشت، اما فیلمی که سرمایه‌اش از لحاظ قانونی مشکلی ندارد و محتوای آن هم تایید شده است، به‌دلیل رفتار بازیگرش باید در اکران بلاتکلیف بماند؟ آیا این کار چیزی جز اهمال نابجا در حق شرکای مشهور سرمایه‌گذاران مساله‌دار و تنبیه سرمایه‌گذاران قانونمند است؟