سوالات مهمی که اسماعیلی وزیر ارشاد دولت رئیسی قبل از خداحافظی با صندلی وزارت باید پاسخ دهد

«وزیر ارشاد قبل از ترک پست پاسخ بدهد» عنوان یادداشت روزنامه اعتماد به قلم شاهپور محمدی است که در آن آمده: آقای وزیر! حالا که روزهای پایانی حضور خود را در این وزارتخانه طی می‌کنید حداقل لطف کرده قبل از خداحافظی با میز و صندلی وزارت، یک بار هم که شده به این سوالات مهم پاسخ بدهید: 

آقای اسماعیلی شما در سه سال گذشته نشان دادید که تمایلی به نقد عملکردتان ندارید و هر زمان انتقادی از شما شد یا طفره رفتید یا پاسخگو نبودید.احتمالا شما نمی‌دانستید که اتاق مدیران دولت، دفتر شخصی ایشان نیست که بخواهند هر اقدامی را صورت بدهند و مورد نقد و سوال و بازخواست قرار نگیرند؟

مدیران ارشاد از دولت دستمزد می‌گیرند که برای هنرمندان و اصحاب اندیشه، قلم و فرهنگ و سینمای این کشور فعالیت اداری انجام بدهند، بنابراین ضمن خدمتگزاری باید در مقابل نحوه عملکرد و مطالبات اهالی هنر پاسخگو باشند؛ اما سه سال نوشتیم و یک‌ بار پاسخ ندادید. در بخش حمایت‌ها و ایجاد خدمات رفاهی، صندوق هنری که باید یک تشکیلات مقتدر برای تامین زیرساخت اقتصادی هنرمندان باشد، محدود شد به ارائه تسهیلات اندک و صدقه‌ای به دور از شأن و مقام و منزلت هنرمندان کشور. این صندوق یک تشکیلات مالی و اعتباری مخصوص هنرمندان بود و با اسم بزرگی که یدک می‌کشید، باید آنقدر غنی و مقتدرانه عمل می‌کرد که به عنوان یک بانک قوی، نیازمندی‌های مالی اهالی هنر و خاصه سینماگران را در شکل کلان آن برطرف می‌ساخت و اگر پاسخ‌تان این است که اعتبار قابل توجهی در اختیار نداشت، شما موظف بودید برای تامین آن از طریق بخش‌های مختلف دولت تلاش کنید و مکانیسم‌های لازم حمایتی را پیدا کنید، نه اینکه با اعطای وام‌های ناچیز، باعث تحقیر هنرمندان کشور شوید. اگر هم چنین تلاشی از طرف شما صورت گرفته و ردیف بودجه‌های حمایتی را افزایش داده‌اید چرا کماکان وام صندوق هنر به مقدار ناچیز پرداخت شدند و می‌شوند؟ چه کسی باید پاسخ این سوال‌ها را بدهد؟ 

شما هم که علاقه‌ای به جوابگویی و دادن پاسخ نداشتید و ندارید . در صحبت‌ها و سخنرانی‌ها نیز همواره به‌گونه‌ای رفتار کردید که گویا همه امور در این وزارتخانه بر وفق مراد بوده و روی غلتک است و به درستی پیش می‌رود و هیچ گونه مشکل خاصی در هیچ بخش فرهنگ و هنر و سینمای کشور نبوده و نیست! اخیرا نیز کاستی‌ها را گردن فتنه فرهنگی و جریان تروریستی کشور انداختید. واژگان عجیب و غریبی که بعد از سه سال از شما شنیده شد.

در تامین معیشت هنرمندان بارها خلف وعده کردید و تا به امروز هم یک عذرخواهی برای این بدقولی‌های‌تان نکردید . شاید هم دلیلش بی‌اهمیتی نسبت به موضوع معیشت برای‌تان بود که از طرف مسوول سازمان سینمایی‌تان یک امر سیاسی خوانده شد و حتی ایشان نیز در مقابل سوال و انتقاد نسبت به این‌گونه نگرش‌های غیر‌حرفه‌ای خود در مورد سیاسی خواندن امر معیشت سینماگران، طفره رفته‌ و تا به امروز پاسخی در این زمینه ارائه نداده‌اند! تمام اسناد رسانه‌ای آن موجود است .هر زمان انتقاد، روشنگری، یادآوری و پرسشگری در این زمینه‌ها صورت گرفت، جملگی پاسخ‌تان سکوت بود و سکوت ...سه سال از حضور شما و تیم فرهنگی‌تان در دولت سیزدهم گذشت، حداقل در این روزهای پایانی بفرمایید با امکانات دولتی در اختیار که ظاهرا با افزایش بودجه نیز همراه بود چه حرکت بزرگ، مفید و مثبتی در زمینه حمایت‌های زیرساختی و رفاهی هنرمندان و سینماگران از خود به جای گذاشتید؟ توضیح بدهید ما هم بدانیم؛ اگر بودجه‌ای از طرف دولت افزایش داده شد، پس چرا این افزایش بودجه در سبد زندگی هنرمندان و سینماگران دیده نشد؟ آیا از وضعیت اسف‌بار آنها خبر نداشتید‌؟ اگر خبر نداشتید که باز خود جای سوال است؟ و اگر خبر داشتید چرا مشکل را ریشه‌ای حل نکردید و به‌رغم افزایش بودجه‌ای که اعلام کردید، مشکل را رها کردید و به حل آن نپرداختید؟ مگر این اعتبارات متعلق به هنرمندان و سینماگران نبودند؟ چرا در اختیار ایشان قرار نگرفت؟ چرا مشکلات‌شان را حل نکردید؟ لطفا توضیح بدهید .چرا به‌رغم گوشزدها و پیگیری‌های مداوم اصحاب رسانه و اعلام گرفتاری‌های خانواده سینما که اسناد آن موجود است، همواره پاسخ شما و مدیریت سینمای شما همواره با سکوت، حاشیه‌پردازی و یا فرافکنی همراه بود؟ پاسخ بدهید با این افزایش بودجه، چرا برای موضوع تامین امنیت شغلی و بیکاری سینماگران که با تورم افسارگسیخته کمرشان خم شد و شکست کار مهمی صورت نگرفت؟ توضیح بدهید تا همگان بدانند. 

چرا تا به امروز برای سینمای کشور یک رسانه فراگیر مستقل ایجاد نکردید تا تریبونی باشد برای شنیده شدن صدای اصحاب سینما؟ مدام در رسانه‌ها این امر به شما و مدیران تحت امر شما در حوزه سینما گوشزد شد؛ اما پاسخ متاسفانه باز سکوت بود و سکوت. موضوع بازگشت هنرمندان به وطن هم با بی‌توجهی شما مواجه شد و در حد یک حرف و شعار، رفع تکلیف و اشاره هر از گاهی باقی ماند و در عمل معلوم نشد چه کسی باید سازوکار عملی بازگشت این افراد را فراهم کند! لطفا پاسخ بدهید. مدیریت نمایش خانگی هم توسط شما دودستی تقدیم ساترا شد بدون اینکه به بیکار شدن طیف کثیری از اصحاب سینما توجه کنید. اصلا یک ‌بار برای‌تان سوال شد که چرا پیشکسوتان سینما در صحنه نیستند و خانه‌نشین شده‌اند؟ آیا چنین مسائلی برای‌تان مهم بود آقای وزیر؟ چرا وقتی در جشنواره سال ۱۴۰۲ با تولید فیلم‌های نازل دولتی مواجه شدید حداقل از مردم عذرخواهی نکردید؟! بازخواست مدیران فارابی و سازمان سینمایی پیشکش!

چرا برای شما سوال نشد که به چه دلیلی از فیلم‌های انتقادی و معناگرا در جشنواره‌های فیلم فجر خبری نیست و این فستیوال‌ها پر شده‌اند از مشتی تله فیلم‌های بی‌کیفیت آن‌هم با پول بیت‌المال؟ آیا در طول سه سال یک‌ بار هم که شده به‌ طور سرزده رفتید به خانه سینما و از مشکلات اعضای این خانه پرسیدید که چگونه با تورم و گرانی و کرایه خانه‌های کمرشکن زندگی می‌کنند؟ چرا یک درمانگاه اختصاصی ندارند؟ چرا خانواده ۶ هزار نفره خانه سینما، حداقل یک شرکت تعاونی مصرف رفاهی ندارند، تا خانه سینما را برای این امر مهم مجاب کنید و اگر مشکلی در این زمینه‌ها داشتند آن را حل و فصل کنید؟ این کارهای مهم را که انجام ندادید؛ حداقل بفرمایید برای چه امور مهم دیگری مدیریت این وزارتخانه را پذیرفته بودید؟ چرا این همه مسائل مهم آن هم در حوزه سینما اینقدر برای‌تان بی‌اهمیت بود؟ بفرمایید کدامین کار بزرگ و زیرساختی را در سه سال گذشته برای سینما و یا رفاه حال سینماگران انجام دادید؟ شما طی سه سال گذشته در مقابل تذکرات و پیشنهادهای سازنده و دلسوزانه منتقدان و اصحاب قلم هم مدام سکوت اختیار کردید و یا طفره رفتید. توضیح بدهید چرا؟ 

اینها بخشی از کارنامه سینمایی وزارتخانه شماست که به آنها توجه نداشته و متاسفانه نظارت لازم را نیز نسبت به عملکرد مدیران سازمان سینمایی خود نداشتید .اگر نیاز باشد باز هم مواردی هست که بتوان به آنها اشاره کرد. اگر اهل پاسخ و شفاف‌سازی هستید قبل از رفتن‌تان یک کنفرانس خبری به اتفاق مدیران سازمان سینمایی و با حضور منتقدان سینما برگزار کنید تا همه این موارد شفاف‌سازی شوند. هر چند با عملکردی که از خود نشان دادید، بعید است بتوانید این مورد را نیز عملی کنید .

به هر حال وظیفه داشتیم با این اعلام و شفاف‌سازی، برای آخرین بار به وظیفه و رسالت رسانه‌ای خود در مقابل رفتارها و عملکرد مسوولان فرهنگ کشور عمل کنیم .امیدواریم حداقل قبل از خداحافظی و بعد از سه سال برای این سوالات ساده و در عین حال مهم که تنها گوشه‌ای از گرفتاری‌های حوزه فرهنگ و سینمای کشور بودند، پاسخی منطقی ارائه بدهید، بدون آنکه تقصیر را گردن دیگران و یا فتنه فرهنگی و جریان تروریستی بیندازید. حداقل با شفاف‌سازی و ارائه دلایل منطقی (البته اگر در اختیار دارید) بگذارید در کتاب تاریخ از شما به عنوان وزیری بی‌تفاوت و گریزان از پاسخ یاد نشود.