می‌خواهم رتبه جهانی‌ام را ارتقا دهم/ تیم ملی ورزشکاری دارد که قهرمان آسیاست اما کفش حرفه‌ای ندارد

اعتمادآنلاین| نیلوفر حامدی- تیم ملی یخ‌نوردی ایران با رتبه نایب‌قهرمانی از مسابقات روسیه به ایران بازگشت تا نسبت به سال گذشته پیشرفت قابل قبولی داشته‌ باشد. این تیم 2 سال پیش نایب‌قهرمان آسیا شد، سال گذشته به مقام قهرمانی قاره کهن رسید، در مسابقات جهانی دوره قبل در جایگاه سوم ایستاد و امسال هم با یک پله صعود عملکرد مطلوبی از خود ثبت کرد.

زینب کبری موسوی تنها نماینده یخ‌نوردان زن در تیم ملی در این رقابت‌ها به رتبه دهم دست یافت. او که بدون تبر و همچنین بدون داشتن تمرینی مناسب به خاطر نبودن دیواره تمرینی در ایران به این مسابقات اعزام شد، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین از این رقابت‌ها و همچنین وضعیت خودش پیش از رقابت‌های جهانی گفت.

*از رتبه‌ات راضی هستی؟

قطعا نه. این چیزی نبود که من می‌خواستم اما باید بپذیریم که شرایط به هیچ عنوان مهیا نبود. با اینکه تلاش کردم با وجود تمام کم و کاستی‌ها اوضاع را مدیریت کنم اما نتیجه آن چیزی نشد که می‌خواستم.

*یکی از مشکلاتت نبود دیواره تمرینی در ایران بود...

بله؛ من و بقیه ملی‌پوشان در این باره مشکلات زیادی داشتیم و فدراسیون نتوانست زمان‌بندی مناسبی برای تعمیر دیواره تمرینی ما داشته باشد. در نتیجه چند روزی پیش از اعزام، تازه دیواره افتتاح شد. ما حتی یک هفته هم نتوانستیم تمرین کنیم. البته یک هفته در روسیه همراه با ورزشکاران این کشور تمرین کردیم و حتی در مسابقات انتخابی تیم ملی آن‌ها هم شرکت کردیم. در واقع فدراسیون سعی کرد با این مسابقات کمی مشکلات داخلی را جبران کند.

*جبران شد؟

به هر حال ما بازیکنان حرفه‌ای هستیم و باید سعی کنیم در شرایط بحرانی اوضاع را کنترل کنیم. البته که نداشتن دیواره روی عملکرد ما تاثیر داشت، به ویژه روی عملکرد من که از نظر ابزار مسابقه هم مشکل داشتم.

*چرا؟

به خاطر اینکه چند ماه پیش و در‌آغاز گرانی‌ها کوله‌ام که تمام وسایلم در آن بود را از صندوق عقب ماشینم دزدیدند. اتفاق بسیار بدی بود و زمان زیادی گذشت تا بتوانم دوباره تجهیز شوم.

*اما در نهایت بدون تبر به مسابقات رفتی؟

از شانس بد من، برند تبری که باید از آن استفاده می‌کردم تا ماه آینده تولید نمی‌شد و من هم نتوانستم تبر داشته باشم. نتیجه این شد که با یکی از بازیکنان به شکل نوبتی از تبر استفاده می‌‌کردیم.

*در این شرایط فدراسیون کمکی به شما نکرد؟

فدراسیون بودجه‌ای برای چنین کمک‌هایی ندارد. ما الان ورزشکاری داریم که طلای آسیا دارد، اما کفش حرفه‌ای برای مسابقات ندارد.

*مدت زیادی تا مسابقات جهانی باقی نمانده است. چقدر برای آن رقابت‌ها آماده‌اید؟

باید تمرین‌هایمان را مجددا شروع کنیم. کار راحتی نداریم. رقبای من که بیشتر آن‌ها کره‌ای هستند در این مسابقات نبودند، چون در بخش کمباین یعنی تلفیق لید و سرعت حاضر نمی‌شوند. اما در مسابقات جهانی که هر گرایش یخ‌نوردی تفکیک می‌شود آن‌ها را خواهم دید و می‌دانم که دست پر می‌آیند. امیدوارم نقشه‌کشی دیواره‌مان تمام شده باشد تا به سرعت خودمان را به اوج آمادگی برسانیم.

*با امکانات فعلی آیا اصلا در حد رقابت با قدرت‌های جهان مثل روسیه هستیم؟

کار سختی است. روسیه هم از نظر اقلیمی شرایط فوق‌العاده‌ای دارد و هم اینکه امکاناتشان بی‌نظیر است. در مسابقات انتخابی تیم ملیِ آن‌ها 140 نفر شرکت کردند. کل ملی‌پوشان ایران به این تعداد نمی‌رسند. تلاشمان را می‌کنیم. همه در این سال‌ها دیده‌اند چقدر پیشرفت کرده‌ایم. من شخصا برای بهبود رتبه‌ جهانی‌ام به این مسابقات می‌روم و امیدوارم بتوانم این هدف را عملی کنم.