رویای اتومبیلران ایرانی در اروپا؛
آرزویم ایمنی جادههای ایران است
قهرمان ایرانی مسابقات اتومبیلرانی اروپا، یکی از دغدغه های اصلی خود را اجرای طرح ایمنی جاده های کشور می داند و اینکه بتواند برای ارتقای سطح این ورزش در کشور تعلیم رانندگی درست را نهادینه کند.
اعتمادآنلاین| کوروش محمدخانی که از کودکی رویای رانندگی را در سر می پروراند و توانست با حضور در رقابت های بین المللی تا مسابقات «فرمول 1» هم پیش برود، در سال 2012 جزو 20 راننده برتر این رشته در جهان شناخته شد.
او که در حال حاضر به عنوان سفیر کمپین امنیت جاده های ایران از طرف فدراسیون جهانی اتومبیلرانی انتخاب شده، به ایران بازگشته است تا آرزو و هدف بزرگ خود را در جهت ایمن سازی جاده ها و آموزش درست رانندگی به علاقه مندان این عرصه، تحقق بخشد؛ آرزویی که او می گوید فقط با همکاری نهادهای ذیربط و فدراسیون اتومبیلرانی امکانپذیر است و به تنهایی نمی تواند به آن جامه عمل بپوشاند.
محمدخانی قهرمانی که 12 تیر سال 1368 در مشهد متولد شد و تاکنون حضور در چندین دوره مسابقات بین المللی از جمله فرمولافورد (رده پایه اتومبیلرانی جهانی)، پیش مسابقه فرمول یک هند، قهرمانی در مسابقات فرمولا رنو و فرمول 3 اروپا و کسب عناوین مختلف در این رقابتها را تجربه کرده است.
*رویای رانندگی چه زمانی در وجود شما تقویت شد؟
از 8 سالگی در کنار عمویم از صاحبان پیست کارتینگ در مشهد و نیز پدرم یکی از فعالان عرصه موتورسواری و اتومبیلرانی پرورش یافتم و به همین دلیل علاقه بسیاری زیادی به ماشین و موتور پیدا کردم.
از چه زمانی مسابقات کارتینگ را آغاز کردید؟
در سن کم به دلیل علاقه به این رشته، در کارتینگ و مسابقات باشگاهی حضور یافتم و با آموزش های درست پدر، عمو و مربیان، در رقابت های اتومبیلرانی بسیار خوب ظاهر می شدم.
حضور شما در مسابقات با ماشین های حرفه ای از چه زمانی آغاز شد؟
در 10 سالگی با ماشینی که پدرم برایم ساخته بود توانستم پرشی به طول 30 متر و ارتفاع 7 متر داشته باشم و رکورد جهان را در مشهد بشکنم و از آن پس با آغاز کردن تمرینات حرفه ای کارتینگ، در اولین مسابقه قهرمان کشوری نایب قهرمان شدم.
به چه دلیل انگلیس را برای ادامه این ورزش انتخاب کردی؟
پس از پایان 16 سالگی به دلیل آنکه انگلیس مهد اتومبیلرانی دنیا است، این کشور را برای اتومبیلرانی حرفه ای انتخاب کردم و به ادامه تحصیل پرداختم. در اولین مسابقه ای که در آن شرکت کردم، رقابتهای آکادمی فیلور استون یکی از معتبرترین رقابتهای دنیا بود که در میان 96 نفر مقام نخست را کسب کردم.
پس از آن بود که در مسابقات اتومبیلرانی فرمول فورد شرکت کردی؟
بله، در اولین مسابقه فرمول فورد توانستم قهرمانی اروپا را کسب کنم و پس از این موفقیت به مدت 10 سال در آنجا ماندگار شدم. حتی توانستم در رشته مدیریت و در مقطع کارشناسی فارغ التحصل شوم و 22 مقام اروپایی و جهانی را در مسابقات بین المللی بدست آوردم.
مسابقات فرمول یک چطور؟
به دلیل آنکه می خواستم به ایران بازگردم در مسابقات فرمول یک شرکت نکردم اما تجربه رانندگی با فردی هانت فرزند جیمز هانت یکی از راننده های قوی را دارم. در انگلیس تک تک راننده ها بسیار قوی هستند و افراد خاصی به دلیل شرایط مالی بالا و ارتباطی خوب وارد فرمول یک می شوند.
چه شد که به ایران بازگشتی؟
با کسب مقام جهانی در سال 2012، به عنوان سفیر کمپین امنیت جاده های ایران انتخاب شدم. فدراسیون جهانی یک کمپین رانندگی ایمن دارد که بالا بردن ایمنی جاده ها و خیابان ها از اهداف آن به شمار می رود و من نیز سفیر این کمپین در داخل ایران هستم.
تاکنون چه فعالیت هایی در این کمپین انجام داده ای؟
تولید محتوای آموزشی و آموزش تئوری و عملی اتومبیلرانی یکی از مهمترین فعالیت هایی است که سازماندهی کرده ام اما هنوز حمایت های لازم برای گسترش این کمپین را به دست نیاورده ام. مردم و نیز مسئولان باید از این کمپین جهانی سازماندهی شده حمایت کنند. یکی از حوزه های آموزشی من، افزایش مهارت کنترل خودرو برای عموم مردم به جهت بالا بردن سطح توانمندی رانندگی است. همچنین هدفم از آمدن به ایران، افزایش ایمنی جاده ها و نیز انتقال اطلاعات خود در زمینه ورزش اتومبیلرانی و موتور اسپورت به علاقمندان است.
به نظر شما می توان به ورزشکاران ایرانی امیدوار بود تا در مسابقات بین المللی مدالی کسب کنند؟
100درصد. این باور قلبی من است. زیرا استعداد آنان در زمینه اتومبیلرانی و موتور سواری بسیار زیاد است. رانندگان خوبی داریم که می توانند افتخارات فراوانی را در مسابقات جهانی کسب کنند. ایران از محدود کشورهایی است که در اتومبیلرانی و موتورسواری طرفداران زیادی دارد.
در چه بخش های دیگری از حوزه اتومبیلرانی فعالیت داشتی؟
شاخه دیگر فعالیتم رانندگی حرفه ای است و باید بتوانیم هدف از رانندگی حرفه ای را به صورت صحیح انتقال دهیم. چرا ما در ایران آمار بالاترین تلفات را داریم، به این دلیل که پیست های اتومبیلرانی مناسبی وجود ندارد تا مردم بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند.
آیا می توان این پیست ها را ارتقا داد؟
بله، کار ساده ای است و به راحتی می توان در یک فضای بسته 5 کیلومتری آسفالت شده با رعایت یکسری نکات ایمنی این امر را تحقق بخشید. هر شهر حداقل باید 5 یا 10 پیست داشته باشد تا مردم عادی برای تخلیه انرژی به آنجا بروند و انجام این امر بر عهده هیات های موتورسوای و اتومبیلرانی استانها و فدراسیون کشور است.
آیا ورزش اتومبیلرانی کمکی به اقتصاد ایران می کند؟
بله در زمینه اقتصادی کمک می کند زیرا صنعت خودروسازی ها درگیر می شوند. هدف از این ورزش باید ارتباط با صنایع باشد اما اکنون همه صنعت های خودرو از این ورزش دور هستند. در این ورزش از لاستیک خودرو گرفته تا روغن موتور درگیر این رقابت ها می شوند که این امر می تواند در صنعت و تولید خودرو کمک بسیاری باشد. البته با افزایش توجه به این عرصه و سرمایه گذاری بخش خصوصی و همکاری آن با بخش دولتی، می توان شاهد نتیجه مثبتی در این عرصه بود. از نظر مالی درآمدهایی برای آنها خواهد داشت و نیز از لحاظ بحث غیر مالی اتفاق های زیباتری روی می دهد و آن نیز کاهش آمار تلفات است.
آیا دوست دارید فعالیت خود را باز هم در اروپا دنبال کنید؟
طبیعتا عشق من ایران است. چرا باید در کشور دیگری هزینه کنم. ترجیح می دهم با هزینه کردن در کشور خودم به اقتصاد آن کمک کنم اما اگر امکانات نباشد ناچار می شوم به صورت موقت برای استفاده از امکانات و پیست های دیگر کشورها، فعالیت ورزشی خود را در خارج از ایران دنبال کنم و با این کار سطح رانندگی خود را ارتقا بخشم.
فدراسیون اتومبیلرانی ایران تاکنون چه فعالیتی در زمینه ارتقا ایمنی ورزش اتومبیلرانی انجام داده است؟
فدراسیون کنونی موتورسواری و اتومبیلرانی ایران فعالیت های گسترده ای در زمینه ارتقا و سطح ورزش، امکانات و تجهیزات انجام داده و تلاش های فدراسیون قابل ستایش است اما باید در این زمینه کمک های بیشتری از بخش خصوصی و دولتی به فدراسیون شود تا بتواند اهداف خود را تحقق بخشد.
منبع: ایرنا
دیدگاه تان را بنویسید