ورزشکاران زن در خط مقدم مبارزه با شکاف جنسیتی

اعتمادآنلاین| ‌ در یک روز خاکستری و سرد در لیون فرانسه آتش آرزوهای الکس مورگان زبانه می‌کشید. او همیشه درباره رویایش برای تبدیل شدن به بهترین بازیکن جهان صحبت کرده است. راه دشواری که از زمستان آفتابی فلوریدا آغاز شد و تا تطبیق دادن خودش با فرهنگ فرانسه ادامه داشت.

مورگان 27 ساله قهرمان جام جهانی و دارنده مدال المپیک که 73 گل در 123 بازی به ثمر رسانده می‌گوید: «هنوز چالش‌های زیادی پیش روی فوتبال زنان است اما این اتفاق بزرگی است که زنان برای داشتن جایگاه و ارزش برابر تلاش می‌کنند. هرچند این مسیر دشوار و طاقت‌فرساست. ما برای رسیدن به وضعیت فعلی راه زیادی را پیموده‌ایم اما گاهی این مبارزه هر روزه و دائمی، سخت و توان‌فرسا می‌شود. بازیکنان مرد برای رسیدن به موفقیت هرگز مجبور به پیمودن چنین مسیر دشواری نبوده‌اند. اینکه به طور مداوم مجبور به اثبات توانایی‌ها و ارزش‌های خودمان هستیم طاقت‌فرساست. وقتی می‌دانیم آنچه که می‌گیریم بسیار کمتر از حقمان است مجبور به پافشاری برای تغییر هستیم. برای پیشرفت فوتبال زنان ما باید آنچه را که لازم است انجام دهیم.»

مورگان برای رسیدن به شرایطی برابر در ورزش زنان تلاش فراوانی کرده است. او زنی تاثیرگذار در دنیای فوتبال است. با وجود تلاش بازیکنانی همچون مورگان اما شکاف جنسیتی در ورزش بسیار عمیق‌تر از آن است که در زمان کوتاهی پر شود: «این حقیقت که در آمریکا، جایی که فوتبال زنان نسبتا محبوب است بازیکنان مجبور به چنین تلاشی برای برابری هستند نشان دهنده لزوم ادامه این مبارزه جهانی است. نابرابری‌های فوتبال زنان و مردان بسیار زیاد است. نابرابری‌هایی مثل جایزه تیم‌های قهرمان، تعداد تماشاگران، تمهیدات امنیتی که برای بازی‌های مردان وجود دارد و میزان درآمدی که از مارکتینگ و تبلیغات به دست می‌آید. من درک می‌کنم که در فوتبال مردان پول بیشتری وجود دارد اما فیفا زمان زیادی را صرف فوتبال مردان کرده و حالا وقت آن رسیده اندکی هم به فوتبال زنان توجه کند. من امیدوارم که این شکاف عمیق هرچه زودتر از بین برود، هرچند انتظار ندارم به برابری کامل برسیم. منصفانه نیست که جایزه قهرمانی مردان 35 میلیون دلار باشد در حالی که جایزه قهرمانی زنان 2 میلیون دلار است. فکر نمی‌کنم که دنیا احترام و ارزش کافی برای ورزش زنان قائل باشد اما اگر فیفا آغازکننده این راه باشد و به فوتبال زنان احترام بگذارد دیگران هم این مسیر را ادامه خواهند داد.»

الکس مورگان اما تنها ورزشکاری نیست که برای برابری مبارزه می‌کند. آدا هگربرگ نروژی هم یکی از ورزشکاران زنی است که در چند ساله گذشته تلاش زیادی برای برداشتن موانع ورزش زنان و رسیدن به شرایط برابر با مردان کرده است.

آدای 23 ساله در تعطیلات سال نو مشغول خواندن کتاب‌های مورد علاقه‌اش است. او هنوز لبخند به لب دارد و با صدای بلند می‎خندد. آدا در زمین روحیه جنگجویی دارد اما می‌گوید بیرون از زمین ضعف‌های خودش را دارد.

هگربرگ در 23 سالگی در میان تعجب همگان و شادی بی‌حد خودش جایزه بهترین بازیکن زن جهان را به دست آورد. او با لیون سه بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده است و 300 گل به ثمر رسانده است. آدا می‌گوید روحیه جنگندگی و تلاشش را از خانواده خود گرفته است.

او می‌گوید: «از روز اول از من پرسیدند آیا واقعا می‌خواهم اینکار را انجام دهم؟ گفتند اگر می‌خواهم این کار را انجام دهم تا جایی که بتوانند از من حمایت می‌کنند. آنها به من احساس اعتماد به نفس دادند. به من یاد دادند که حق دارم از باخت عصبانی شوم چون عاشق بردن هستم. این چیزی بود که من به عنوان یک دختر 10 ساله یاد گرفتم و حالا در 23 سالگی هم همین هستم.»

آدا از سن کم فوتبال خود را آغاز کرد و برای جایگاهی که در سال 2018 به آن دست یافته سال‌ها تلاش کرده است. او معتقد است تلاش و موفقیتش به همه دختران فوتبالیست این پیام را می‌فرستد که می‌توانند موفق شوند و به رویاهایشان برسند: «ما دو سال مهم را پشت سر گذاشته‌ایم. با اتفاقاتی که در مورد کمپین ME TOO و حواشی اطراف آن افتاد حالا زنان راحت‌تر می‌توانند درباره نابرابری‌ها صحبت کنند. از من سوال شد که آیا من یک فمنیست هستم یا یک بازیکن فوتبال، البته که من یک بازیکن فوتبالم اما همه تلاشم را برای ایجاد برابری به کار می‌گیرم، به عنوان یک ورزشکار حتی مسئولیت سنگین‌تری دارم.»

نسیمه غلامی بازیکن تیم فوتسال زنان ایران است. او با تیم ملی دو دوره قهرمان آسیا شده است. نسیمه از تلاش برای پیمودن مسیر قهرمانی و تغییر نگاه جامعه به ورزش زنان و تاثیر ورزشکاران زن بر دختران جوان به اعتمادآنلاین می‌گوید: «دختران جوان باید بدانند که با تلاش و سختی می‌توانند به رویاهایشان برسند. هیچ موفقیتی آسان به دست نمی‌آید، ورزشکاران زن می‌توانند دیدگاه جامعه نسبت به زنان را تغییر دهند، این اتفاقی بود که پس از قهرمانی ما در آسیا افتاد. البته فقط چند سال است که به فوتسال زنان بها می‌دهند. اوایل ما حتی برای شرکت در مسابقات پول می‌دادیم. بعد از قهرمانی در آسیا و پنجمی در جهان، مسئولان تلاش کردند به ورزش زنان و فوتسال توجه بیشتری کنند. البته شرایط هنوز شبیه به شرایط مردان نیست، تیم ملی فوتسال هنوز سرمربی ندارد و اگر می‌خواهیم قهرمانی‌ها تکرار شود باید دوباره مثل گذشته اردوهای مستمر برگزار کنیم و امکانات و شرایط مناسب را در اختیار تیم ملی قرار دهیم.»

تلاش ورزشکاران زن برای ایجاد شرایط مناسب و به دست آوردن امکانات برابر در همه جای جهان ادامه دارد، شکاف جنسیتی در ورزش شکاف عمیقی است اما ورزشکاران زن با تلاش هر روزه خود برای کم کردن این شکاف می‌جنگند.