آیا حضور زنان ترنسجندر خطری برای ورزش زنان محسوب می‌شود؟

اعتمادآنلاین| ‌منیژه موذن: ریچل مک کینون پس از قهرمانی در بازی‌های قهرمانی جهانی دوچرخه سواری، 1000 کامنت خشونت‌آمیز و حاوی نفرت دریافت کرد. پیروزی ورزشکار 35 ساله کانادایی با حرف و حدیث‌های بسیاری همراه بود. مک کینون یک ترنسجندر است.

به گزارش اعتمادآنلاین به نقل از بی بی سی اسپورت جین واگنر اسلی که به مقام سومی در این مسابقات دست پیدا کرد پیروزی مک کینون را ناعادلانه خواند و از اتحادیه جهانی دوچرخه سواری خواست تا قوانینش را تغییر دهد.

نظرات متفاوتی در این زمینه وجود دارد. برخی از ورزشکاران معتقدند حضور ورزشکاران ترنسجندر تهدیدی برای ورزش زنان است و بعضی دیگر معتقدند باید با این ورزشکاران همچون بقیه رفتار کرد و به تفاوت‌ها احترام گذاشت.

حضور ورزشکاران ترنسجندر در مسابقات موضوع حساسی است که سوالات بسیاری در رابطه با نگاه ورزش به جنسیت مطرح می‌کند. سوالاتی اساسی که طبق گفته هانا مونسی بازیکن هندبال، به حق ورزشکاران برای شرکت در مسابقات رشته‌های مختلف برمی‌گردد.

مک کینون می‌گوید با وجود ابراز تنفر بعضی افراد 3000 کامنت حمایت و قهرمانی جهان ارزش این تلاش را داشته است.

اما هستند افرادی که معتقدند مک کینون حق حضور در پودیوم کالیفرنیا را از ابتدا نداشته است. منتقدان می‌گویند این عادلانه نیست که یک زن ترنس با بدن یک مرد در ورزش زنان حضور داشته باشد.

مک کینون اما معتقد است این نوع نگاه برخلاف چارت کمیته بین المللی المپیک است که می‌گوید حق ورزش کردن جزئی از حقوق بشر است.

بنا بر نظر منتقدان برتری‌های فیزیکی مردان نسبت به زنان همچون قدرت و سرعت به نفع زنان ترنسجندر است و این منصفانه نیست. آن‌ها معتقدند به دلیل وجود هورمون تستسترون در بدن زن‌های ترنسجندر آن‌ها از بقیه ورزشکاران زن شانس بیشتری دارند.

نیکولاس ویلیامز که در مورد این موضوع فعالیت می‌کند معتقد است تا جمع‌آوری شواهد و مدارک کامل زنان ترنسجندر نباید اجازه حضور در ورزش زنان را داشته باشند اما مک کینون که استادیار فلسفه کالج چارلتون در کالیفرنیای جنوبی و فعال حوزه ترنسجندرهاست باور دارد بسیاری از انتقادات بدون مدرک کافی است.

زنان ترنسجندر قبل از جراحی، هورمون استروژن و بلاک کننده تستسترون دریافت می‌کنند، دریافت استروژن بعد از جراحی هم ادامه دارد.

مک کینون توضیح می‌دهد که تزریق این هورمون به شدت فیزیک بدن را تغییر می‌دهد. ماهیچه‌ها کوچک می‌شوند و قدرت و سرعت کم می‌شود. به این معنی که این تغییرات فیزیکی زنان ترنسجندر را هم سطح دیگر زنان می‌کند.

قانونی وجود دارد که تعیین می‌کند حد مجاز وجود تستسترون در ورزشکاران زن چه اندازه است.

هیچ مدرکی مبنی بر تاثیر ورزشکاران ترنسجندر بر کم شدن حضور زنان در ورزش وجود ندارد. مک کینون معتقد است تعیین قانون بر مبنای وحشت عده‌ای از ترنسجندرها کاری غیرعاقلانه و غیرانسانی است.

مک کینون می‌گوید پیام‌های نفرت او را از پیشرف در زمینه هراس از ترنسجندرها مایوس کرده است.

"هیچکس نباید به دلیل جنسیت از حضور در ورزش منع شود. روزی قهرمانی ترنس‌ها در المپیک را جشن خواهیم گرفت اما هنوز راه زیادی باقی مانده است."