جام‌جهانی زنان؛ میدان تازه مبارزه با تبعیض

اعتمادآنلاین| ‌ منیژه موذن- هشتمین دوره جام جهانی زنان مهم‌ترین دوره این مسابقات در تاریخ شمرده خواهد شد. مسابقاتی که امروز در پاریس آغاز می‌شود و پیش‌بینی شده بهترین تورنمنت فوتبال زنان تا به حال باشد.

پیش از این هرگز فوتبال زنان تا این حد پر از هیجان و بازیکنان بااستعداد و تیم‌های تشنه کسب جام نبوده است. در واقع فوتبال زنان هرگز چنین میدان وسیعی برای خودنمایی نداشته است. جام‌‌جهانی زنان فرصتی تازه برای تغییر نگاه تبعیض‌آمیز به زنان و تلاش بیشتر در راستای رسیدن به برابری است.

جام‌جهانی زنان از سال 1991 آغاز شد، اما تنها پس از بازی‌های چین بود که فیفا اجازه داد این تورنمنت با عنوان جام‌جهانی شناخته شود.

20 سال پس از جام جهانی 1999 که فوتبال زنان را به دنیا معرفی کرد، حالا به نظر می‌رسد این دوره از مسابقات می‌تواند بر پایه مسابقات 1999 رکوردهای جدیدی را بشکند.

ستاره‌ها تلاش خواهند کرد در طول 52 بازی بیش از همیشه در مقابل تماشاگران جام‌جهانی بدرخشند. بزرگی ورزشگاه‌های فرانسه به اندازه‌ای نیست که رکورد 90 هزار تماشاگر جام‌جهانی 1999 در کالیفرنیای آفتابی را بشکند، اما به راحتی می‌تواند رکورد 750 میلیون بیننده تلویزیونی بازی‌های 2015 را بشکند.

فیفا در ماه آوریل اعلام کرد بلیت مسابقات به سرعت فروش رفته و بازی اول و نیمه‌نهایی و فینال رکورد شکسته است. برای زنانی که در سال‌های گذشته بازیکن فوتبال بوده‌اند و حتی پیدا کردن تیم برایشان کار دشواره بوده، پیشرفت فوتبال زنان در سال‌های اخیر یک سورپرایز است.

کلی اسمیت بهترین بازیکن زن تاریخ فوتبال انگلستان، که در این مسابقات عضو کادر فنی شیرهای ماده است، می‌گوید: «توجهی که اخیراً به فوتبال زنان می‌شود یک اتفاق بزرگ است. فیفا تورنمنت را با 24 تیم برگزار کرده است و تیم‌های بیشتری حضور در جام‌جهانی را تجربه خواهند کرد.»

اسمیت می‌گوید: «زمانی که من بازیکن بودم تنها دو یا سه تیم قدرت قهرمانی در جام‌جهانی را داشتند، اما حالا شما می‌توانید حداقل هفت هشت تیم را مدعی بدانید. رقابتی‌تر شدن مسابقات به تعداد تماشاگران اضافه می‌کند. نکته مثبت دیگر قدرت شبکه‌های اجتماعی است. حالا شما می‌توانید به راحتی قصه‌های بازیکنان و تیم‌های مختلف را ببینید و بشنوید. این امکان در گذشته برای ما وجود نداشت.»

اوج گرفتن فوتبال زنان دلایل زیادی دارد، اما بزرگ‌ترین دلیل آن جنبش‌های اجتماعی چند سال اخیر است.

جام‌جهانی همچنین فرصت خوبی برای بازیکنان تیم‌های مختلف است تا از مسائل زنان در کشورشان بگویند. آدا هگربرگ، بهترین بازیکن فوتبال جهان و کاپیتان تیم ملی نروژ، تصمیم گرفت برای حمایت از ورزشکاران جوان کشورش در رسیدن به فرصت و درآمد برابر، از بازی در تیم ملی کشورش خودداری کند. عدم حضور هگربرگ نگاه‌ها را به سمت تبعیض‌ برده است.

فوتبالیست‌های زن بیش از همیشه قدرت دارند و دیده می‌شوند، اما اینکه ورزشکاران زن برای چه مدت باید در راه رسیدن به برابری تلاش کنند بستگی به این دارد که جهان در آینده چگونه به جام‌جهانی 2019 فرانسه نگاه کند.