نگاهی به عملکرد نایب رئیس زنان فدراسیون فوتبال

اعتمادآنلاین| ‌ پس از آنکه ماه‌ها از حذف هر سه رده تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از مسابقات قهرمانی آسیا و مقدماتی المپیک می‌گذرد اما هنوز خبری از وضعیت کادر فنی و برگزاری اردوی دوباره آنها نیست. در چنین شرایطی، فدراسیون فوتبال و به ویژه بخش زنان این فدراسیون هم حاضر به روشنگری و ارائه برنامه‌های خود در این زمینه نیستند. در ادامه این گزارش به وضعیت تیم‌های ملی زنان می‌پردازیم.

نگرانی از خروج دوباره زنان فوتبالیست از رنکینگ فیفا

تیم ملی زنان ایران سوم دی ماه 1395 با سقوط 73 پله‌ای از رنکینگ فیفا خارج شد. اکنون با برنامه‌های موقتی فدراسیون فوتبال نگرانی خروج مجدد از رنکینگ قوت گرفته است.

علاوه بر این تیم ملی سال آینده مسابقات جام ملت‌های زنان آسیا را پیش رو دارد اما فدراسیون در این خصوص هیچ برنامه‌ای را اعلام نکرده است.

در چند سال اخیر تیم ملی زنان به رویدادی اعزام نشده است و تمام برنامه‌ریزی فدراسیون فوتبال تشکیل تیم چند ماه قبل از اعزام به مسابقات و در نتیجه حذف زودهنگام در مراحل مقدماتی بوده است. این رویکرد در قبال فوتبال زنان همانند سنوات گذشته چیزی جز شکست و بازگشت به خانه اول را به همراه ندارد. با وجود این روند ناامیدکننده، لیلا صوفی زاده، نایب رئیس زنان فدراسیون فوتبال خودش را منجی زنان فوتبالیست می‌داند اما جانی برای تیم‌های زنان نمانده که نیاز به ناجی داشته باشد. اصولاً چه اقدامی برای ثبات موفقیت تیم‌های دختران صورت گرفته که منجر به کامیابی دختران ایرانی شود؟

خسرویار رفت و تیم جوانان رها شد

فوتبالیست ایرانی- آمریکایی که سال‌ها پیش بازی در تیم ملی فوتبال ایران را انتخاب کرد، به عنوان سرمربی تیم ملی جوانان به کار گرفته شد. او با صبوری و تلاش، آموزش به دخترانی را که برخی از آنها فوتبالیست نبودند، شروع کرد و به مرور تیمی ساخت که پشتوانه بالقوه‌ای برای تیم بزرگسالان بود اما با رفتن این مربی از ایران و حضور در آمریکا، تیم او نیز رها شده و مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار جوانانی است که با امید فوتبال را آغاز کردند.

صوفی زاده در مورد این تیم نیز نقش خود را پررنگ‌تر از واقعیت‌ها، نشان داد اما باید دید این روند، در ادامه راه هم توان هدایت دختران فوتبالیست را دارد یا خیر؟ اکنون سرنوشت تیم جوانان به عنوان پشتوانه‌ای برای نسل بعدی فوتبال ایران، اهمیت بسزایی دارد چون رها کردن آنها در حالی که به تازگی گام‌های اولیه را در فوتبال برداشته‌اند، قابل قبول و توجیه پذیر نیست.

صوفی زاده در حفظ خسرویار ناتوان بود اما مهم‌ترین ضعف در این حوزه، نبود برنامه دقیق برای ادامه حرکت دختران جوان در جهت رشد و پیشرفت است؛ تیم نوجوانان نیز با هدایت شادی مهینی در مسابقات قهرمانی آسیا حضور پیدا کرد. این تیم هم وضعیتی مشابه با سایر رده‌های سنی فوتبال زنان دارد.

چه کسی سرمربی تیم ملی می‌شود؟

هدایت تیم ملی زنان بزرگسال در انتخابی المپیک را مریم آزمون بر عهده داشت اما اقدامات او در هدایت این تیم کم اشکال نبود و انتقادهایی به دنبال داشت. شاید مریم آزمون مربی باکیفیتی در سطح ایران باشد اما سال‌هاست که در رده‌های مختلف ملی نتوانسته دستاوردی برای زنان فوتبالیست به ارمغان بیاورد. او در مقدماتی المپیک و درحرکتی عجیب نام برخی از فوتسالیست‌ها را در فهرست بازیکنان دعوت شده به اردو قرار داد؛ اقدامی که تا حد زیادی ناامید کننده بود چرا که شرایط این دو رشته کاملاً با یکدیگر متفاوت است.

علاوه بر این در هنگام مسابقات نیز بارها شاهد تعویض‌ها و ترکیب‌هایی بودیم که سوالات زیادی را ایجاد کرد؛ از نیمکت نشینی سارا قمی (یکی از آماده‌ترین بازیکنان ایران) گرفته تا تعویض‌هایی که در دقایق پایانی بازی انجام شد و ثمری برای تیم نداشت. این موارد در کنار برخی مسائل دیگر این سوال را مطرح می‌کند که تصمیم فدراسیون چیست؟ آیا همچنان به مریم آزمون برای هدایت تیم ملی معتقد است؟

فرصت کمی برای انتخاب کادر فنی باقی مانده است و باید هر چه زودتر در این مورد تصمیم گیری شود. تصمیمی که بسیار با اهیمت تر از سفرهای نایب رئیس زنان برای شرکت در دوره نمایندگی فوتسال و دیگر سفرهای اوست!

مشاوره فنی مردان ادامه دارد؟

فدراسیون فوتبال برای کمک به تیم‌های ملی حسین عبدی را به عنوان مشاور فنی انتخاب کرد. حضور عبدی در اردوها هر چند باعث شد که هماهنگی بازیکنان بهبود یابد اما نتیجه چه شد؟ تیم ایران در حالی که در تورنمنت فوتبالی آسیا مرکزی موسوم به کافا نایب قهرمان شد، پس از آن به تورنمنت هند اعزام شد و در همه دیدارهایش شکست خورد و حتی گلی هم به ثمر نرساند؛ زنگ خطری که نشان داد استفاده از مشاور فنی مرد هم کارساز نبوده است. البته مشخص نبود محدوده وظایف عبدی تا چه حد بود؟ آیا می‌توانست در انتخاب بازیکنان هم به آزمون مشاوره بدهد یا تنها به بازیکنان انتخاب شده سرمربی اکتفا می‌کرد؟ اگر محدوده مشاور فنی به انتخاب بازیکن مربوط می‌شود آیا مشاور فنی فیلم بازی زنان را دیده تا بتواند مشاوره درستی در انتخاب بازیکن به سرمربی بدهد یا خیر؟

هر چند به ظاهر و با توجه به دعوت برخی بازیکنان فوتسال مورد اول درست تر به نظر می‌رسد. در نتیجه شرط تأثیر چشمگیر استفاده از مشاور فنی مرد برخورداری از علم درباره شرایط فوتبال زنان، آشنایی با وضعیت لیگ و اشراف به توانایی بازیکنان است تا بتواند بهترین مشاوره‌ها را در راستای کمک با زنان ارائه دهد.

صوفی زاده در این مورد هم نظرات خاص خود را دارد. او مغرور از انتخاب حسین عبدی است اما به کارنامه تیم‌های حذف شده خود توجهی ندارد. درست است که عبدی بهترین و معتبرترین مدارک مربیگری را اخذ کرده است اما چیدن اشتباه مهره‌های درست کنار هم، نتیجه درستی در پی ندارد. وقتی به دنبال برداشتن گامی چون انتخاب مشاور فنی در جهت کمک به زنان هستیم باید دانش استفاده درست از آنچه در اختیار داریم را هم داشته باشد.

اکنون وقت اقدام است

در حالی که اهالی و مخاطبان فوتبال زنان از وضعیت تیم‌های ملی دختران رضایت ندارند و نواقص و ایرادات متعددی در این حوزه به چشم می‌خورد، صوفی زاده اعتقاد به وجود مشکل در نوع مدیریت خودش در این بخش ندارد و کماکان خودش را بهترین فرد ممکن برای تصدی سمت اداره تیم‌های ملی می‌داند. او از نبود منابع مالی در فدراسیون فوتبال و تسری این موضوع بر وضعیت موجود تیم‌های ملی سخن گفته و در نتیجه خودش را از هر ایرادی مبرا می‌داند اما تاکنون نتوانسته از پتانسیل تیم‌های زنان برای جذب سرمایه برای اداره تیم‌های ملی از محل درآمدهای اقتصادی این تیم‌ها استفاده کند و یا این سوال را از خودش نپرسیده که چطور هر چهار تیم مردان هر ماه در اردو به سر می‌برند اما پولی برای تیم‌های زنان موجود نیست؟ آیا جز این است که تیم‌های دختران هم با تمرین مداوم و بازی‌های تدارکاتی متعدد رشد می‌کنند؟

صوفی‌زاده به جای کنکاش مشکلات تیم‌های ملی دختران در نبود بودجه و سرمایه و بدعهدی مربیان، بهتر است جای دور نرود و برای مدتی به خودش استراحت بدهد و با انتخاب مدیر برای تیم‌های ملی زنان در بخش پشتیبانی و فنی، برای چند صباحی از دور و در بخش کلان به این تیم‌ها کمک کند تا فردی با توانمندی‌های بیشتر و بهتر به داد فوتبال زنان در رده ملی برسد.

منبع: ایسنا