علیرضا بیرانوند:
توپ طلا بدون دستکش طلا مزه‌ای نداشت/ علیرضا بیرانوند خاک پای همه مردم ایران است/ سفارشی علیرضا بیرانوند نشدم که فرزندانم بشوند
گلر تیم فوتیال پرسپولیس گفت: واقعاً همسر و فرزندانم نقش ویژه‌ای در آرامش زندگی من دارند. به عنوان یک فوتبالیست حرفهای همیشه در اردو و مسابقه هستم و بار زحمات به دوش همسرم است.
اعتمادآنلاین| علیرضا بیرانوند با تصاحب چهارمین دستکش طلای خود در فوتبال ایران رکورددار شد. او توپ‌طلای فوتبال ایران را هم گرفت، جایزه‌ای که برای اولین بار به یک دروازه‌بان اختصاص می‌یابد.
دروازه‌بان ملی‌پوش پرسپولیس حقیقتاً عالی است. او از لحاظ جسمانی بسیار قوی است و اعتماد به نفس خوبی هم دارد. به همین خاطر مارک ویلموتس از این گلر ملی‌پوش با لقب «هیولا» یاد کرده است. اعتماد به نفس بالا و واکنش‌های فوق العاده از ویژگی‌های علیرضا بیرانوند است. اما شاید از همه این‌ها مهم‌تر خاکی بودن و تواضع این دروازه‌بان پرافتخار است. او هنوز به گذشته اش افتخار می‌کند و به طبقه خود پشت نکرده است. شنیدن تازه‌ترین حرفهای بهترین گلر ایران (و شاید هم آسیا) خالی از لطف نیست.
فکرش را می‌کردی توپ طلا را ببری؟
نه، راستش را بخواهید من احساس می‌کردم شاید توپ طلای فوتبال ایران و عنوان مرد سال را به من بدهند اما...
یعنی فقط می‌خواستی توپ طلا بگیری؟
توپ طلا بدون دستکش طلا مزه‌ای نداشت! من به عنوان یک دروازه‌بان دوست داشتم دستکش طلا بگیرم و گرفتم!
رقیبان خوبی هم داشتی. نظری نداری؟
پیام نیازمند پسر خوش‌اخلاق و آینده‌داری است. سیدحسین حسینی هم گلر خوبی است که افت و خیز کمی دارد. این دو هم شایسته بودند ولی قسمت این بود که توپ طلا به من برسد.
حضور رقیبانی مثل این‌ها یا رادوشوویچ چقدر به تو کمک کرده است؟
رقابت سالمی بین همه ما وجود دارد که باعث پیشرفت می‌شود. در کنار رقابت همه ما رابطه صمیمانه‌ای هم با یکدیگر داریم.
کمتر پیش می‌آید یک دروازه‌بان به عنوان مرد سال انتخاب شود، اما این اتفاق افتاد. فکرش را می‌کردی؟
سیدجلال کاپیتان ماست و سال‌ها تداومش در فوتبال می‌تواند یک الگو باشد. وریا غفوری هم فوتبالیست سطح بالایی است. این دو مدافعان بزرگی هستند ولی قسمت بود توپ طلا به من برسد. لطفاً باز هم بنویسید این توپ طلا را مدیون مربیانم در تیم ملی و پرسپولیس و همبازیانم هستم.
و البته کریستیانو رونالدو و ژاوی؟!
(با خنده و شوخی) بله! مدیون این دو ستاره هم هستم.
اگر پنالتی رونالدو یا ضربه سر ژاوی در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا گل می‌شد شاید حداقل توپ طلا به تو نمی‌رسید.
(دوباره می‌خندد) بله! شاید هم این‌طوری می‌شد، اما خواست خدا بود که من توپ این دو بازیکن بزرگ را بگیرم.
علیرضا بیرانوند پسر بی‌ریا، خاکی و افتاده‌ای است. همیشه با افتخار از گذشته‌ات صحبت می‌کنی و عوض نشدی. علت چیست؟
دلیل ندارد گذشته‌ام را عوض کنم. من روستازاده‌ام و به زبان مادری‌ام و لرستانی بودنم افتخار می‌کنم. صد بار گفتم و باز هم می‌گویم در تهران کارگری کردم تا به اینجا برسم.
بعد از چهارمین دستکش طلا و توپ طلا اخلاقت عوض نمی‌شود؟
نه! دستکش طلای جهان را هم بگیرم اخلاقم عوض نخواهد شد. من همین هستم، علیرضا بیرانوند خاک پای همه مردم ایران!
دمت گرم! واقعاً توی این دوره و زمانه کمتر چهره سرشناسی در حد تو چنین حرف‌هایی می‌زند.
اتفاقاً همه چهره‌های سرشناس فوتبال و دیگر عرصه‌های کشورمان انسان‌های کاردرستی هستند. بعضی‌ها کار‌های خیری می‌کنند که دوست ندارند رسانه‌ای شود و اغلب مردمی هستند.
وقتی توپ طلا گرفتی سیدجلال ناراحت نشد؟
نه داداش! آقاسید این‌قدر جایزه، کاپ و توپ طلا گرفته که حسابش از دستش خارج شده است!
حق با توست. ماشاالله این سیدجلال حسینی تمام‌شدنی نیست. او هنوز هم مثل یک جوان 30 ساله بازی می‌کند.
بله، این چند سالی که در نفت تهران، پرسپولیس و تیم ملی کنار هم بازی کردیم خیلی هماهنگ شدیم و او یک کاپیتان واقعی است. ضمن آنکه نباید شجاع خلیل زاده و بقیه همبازیانم را فراموش کنید که این جوایز را مدیون آن‌ها هستم.
چی شد که تصمیم گرفتی خانوادگی به جشن بهترین‌ها بروید؟
واقعاً همسر و فرزندانم نقش ویژه‌ای در آرامش زندگی من دارند. به عنوان یک فوتبالیست حرفهای همیشه در اردو و مسابقه هستیم و بار زحمات به دوش همسرم است. فرزندانم هم انگیزه علیرضا بیرانوند برای پیشرفت هستند و باید در این مراسم کنارم می‌بودند.
طا‌ها مثل پدرش می‌شود؟
همه پدران و مادران دوست دارند فرزندشان بهتر از خودشان شود. من هم همین‌طور ولی سخت است. امیدوارم طا‌ها در زندگی شخصی اش انسان مفیدی برای جامعه و خانواده اش شود.
فوتبالیست چی؟ می‌شود؟
خودش دوست دارد ولی باور کنید فوتبالیست شدن آسان نیست!
ولی بالاخره تو می‌توانی پارتی اش شوی!
نه! من هرگز برای پسرم پارتی‌بازی نمی‌کنم. خودم با پارتی و سفارش علیرضا بیرانوند نشدم که فرزندانم بشوند. باید روی پای خودش بایستد.
حمایت که می‌کنی؟
قطعاً! من همیشه و همواره حامی خانواده و فرزندانم هستم، اما آن‌ها باید خودشان تلاش کنند و با زحمت به آرزوهایشان برسند. چیزی که آسان و بی‌زحمت به دست بیاید پایدار نیست.
خیلی هم خوب! شرایط خودت برای بازی بعدی چطور است؟ می‌دانی که در تبریز بازی دارید؟
بازی در تبریز برای هیچ تیمی آسان نیست. آن‌ها تیمی پرمهره هستند که مصطفی دنیزلی را هم بالای سر خود می‌بینند. هواداران پرشوری هم دارند و بازی در ورزشگاه خانگی تراکتوربسیار سخت و دشوار است. با این حال ما هم پرسپولیس هستیم. تیمی که به عنوان مدعی قهرمانی و مدافع جام باید دست پر به تهران برگردیم.
با گابریل کالدرون کارکردن چطور است؟
من با همه مربیانم راحت بوده و هستم. گابریل کالدرون هم یک مربی حرفهای و بسیار پرانرژی است که همیشه به من و سایر بچه‌ها روحیه می‌دهد. امیدوارم بتوانیم فصل خوب و خاطره‌انگیزی را با هم در پرسپولیس سپری کنیم.
و باز هم دستکش طلا بگیری؟
تا خدا چه بخواهد.
منبع: خبرورزشی
دیدگاه تان را بنویسید