بالوتلی با امید به ایتالیا بازگشت اما نژادپرستی باز هم این امید را در هم شکست

اعتمادآنلاین| منیژه موذن- «نمی‌توان نژادپرستی را پاک کرد. شبیه به سیگار کشیدن است. اگر نخواهی نمی‌توانی سیگار کشیدن را ترک کنی. اگر مردم نخواهند نمی‌توان به نژادپرستی خاتمه داد.»

به گزارش اعتمادآنلاین و به نقل از گاردین، 6 سال از زمانی که ماریو بالوتلی این سخنان را در مصاحبه‌ای با اسپورت ایلاستریتد مطرح کرد، می‌گذرد. آن زمان بالوتلی در قله فوتبال دنیا بود. اولین گزینه پیراهن شماره 9 تیم ملی ایتالیا و سرمست از موفقیت در میلان. ژانویه آن سال او از منچسترسیتی به میلان رفت و در 13 بازی 12 گل برای روسونری به ثمر رساند و آنها را به رده سوم جدول رساند.

در عکس روی جلد مجله بالوتلی در آب ایستاده بود. اما حتی آن زمان، وقتی خیلی چیزها برای او در دسترس بود و گل‌هایش آلمان را در یورو 2012 در هم شکسته بود، بالوتلی ناتوانی‌اش را در مقابل هوادارانی که در کشورش به دلیل رنگ پوستش او را آزار می‌دادند اعلام کرده بود.

در بازگشت به ایتالیا در تابستان 2019 پس از گذراندن دوره‌ای دور از خانه و بازی در تیم‌هایی همچون لیورپول، نیس و مارسی، بالوتلی گمان می‌کرد شرایط تغییر کرده است: «با تمام قلبم امیدوارم اتفاقات گذشته تکرار نشوند. امیدوارم ایتالیا چند قدم رو به جلو برداشته باشد.»

تقدیر او اما این بود که ناامید شود. هفته‌های آغازین فصل 2019-2020 سری آ شاهد چندین مورد آزار نژادپرستانه علیه بازیکنان مطرح بود. از روملو لوکاکو در کالیاری تا دلبرت در آتالانتا و رونالدو ویرا در یک بازی خانگی برای سمپدوریا.

روز یکشنبه نوبت ماریو بالوتلی بود که هدف Monkey Chants (تقلید صدای میمون برای توهین نژادپرستانه) قرار بگیرد.

در دقیقه 55 بالوتلی بالاخره واکنش نشان داد. او در حالی که برای حفظ توپ در نزدیکی خط کرنر تلاش می‌کرد ناگهان برگشت و توپ را به سمت تماشاگران شوت کرد. هرج‌ومرج زمین فوتبال را در فرا گرفت. داور ابتدا قصد داشت بالوتلی را به دلیل رفتار غیرورزشی جریمه کند. بالوتلی تهدید کرد که زمین را ترک خواهد کرد. بازیکنان هر دو تیم تلاش کردند او را آرام کنند و در عین حال توهین‌های نژادپرستانه را برای ماریانی داور بازی توضیح دهند. داور بازی را متوقف کرد و از مسئولان ورزشگاه خواست اعلام کنند اگر توهین‌های نژادپرستانه ادامه داشته باشد، بازی را لغو خواهد کرد.

بعد از توقفی 5 دقیقه‌ای بازی ادامه پیدا کرد و ورونا که قبل از این اتفاقات با نتیجه یک بر صفر پیش بود اختلاف را به دو رساند. اما بالوتلی با ضربه‌ای خارق‌العاده یکی از گل‌ها را جبران کرد، هرچند تلاش او برای پیروزی تیمش کافی نبود.

این بعدازظهر زشت با اظهارات مربی ورونا پس از بازی زشت‌تر شد. ایوان یوریک پس از بازی با تکذیب توهین نژادپرستانه هواداران تیمش در ورزشگاه گفت: «هیچ اتفاقی نیفتاد. تمسخر و سوت بلند شاید اما هیچ توهین نژادپرستانه‌ای در کار نبود. در ایتالیا گاهی توهین نژادپرستانه وجود دارد اما امروز این اتفاق نیفتاد.»

دلیل چنین اظهارنظر قاطعانه‌ای را تنها خود او می‌داند، اما در تصویری که از ورزشگاه منتشر شده به وضوح صدای میمون شنیده می‌شود. بازیکنان خود یوریک هم صدای توهین‌های نژادپرستانه را شنیدند.

این اتفاق برای باشگاه‌هایی که هواداران‌شان متهم به توهین نژادپرستانه می‌شوند، زیاد رخ می‌دهد. ابتدا موضع پرخاشگرانه می‌گیرند؛ قابل اعتماد بودن و شأن قربانی نژادپرستی را زیر سوال می‌برند و بعد واقعیت را جور دیگری جلوه می‌دهند.

رئیس باشگاه ورونا با حمایت از سرمربی تیم رفتار هواداران را تمسخرآمیز خواند، نه نژادپرستانه.

ورونا به احتمال زیاد جریمه خواهد شد. ناظر بی‌طرفی که در زمان توهین به لوکاکو و دالبرت حضور نداشت در این بازی در ورزشگاه بود و توهین‌های نژادپرستانه را شنید و ثبت کرد. ثبت این حادثه باید به مسئولان فوتبال ایتالیا این امکان را بدهد که جریمه سنگین‌تری برای ورونا در نظر بگیرند.

با این حال همچنان ابهام زیادی در مورد رأی احتمالی وجود دارد. طبق گزارش گازتا دلااسپرت ناظر بازی صدای میمون را تنها از جانب 15 هوادار ثبت کرده است. در حالی که بالوتلی توسط تعداد بسیار زیادی از هواداران مورد آزار قرار گرفت.

فارغ از نتیجه تحقیقات این ترس ناامیدکننده وجود دارد که باز هم هیچ چیز تغییر نکند. بازی رم و ناپولی هم این هفته به دلیل شعارهای نژادپرستانه اولتراها متوقف شد. این بار حتی اعلام بلندگوهای ورزشگاه برای توقف شعارها کافی نبود و تنها زمانی که ادین ژکو از هواداران خواست تا شعارها را متوقف کنند، آنها ساکت شدند.

حالا این حرف بالوتلی بیش از هر زمان دیگری به واقعیت نزدیک است. کسی نمی‌تواند مردم را مجبور کند تا نژادپرست نباشند. از طرفی فوتبال ایتالیا نمی‌تواند از زیر بار مسئولیت حوادث اخیر شانه خالی کند. در دیگر لیگ‌ها، باشگاه‌ها موضع بسیار فعالانه‌تری برای شناسایی کسانی که در توهین‌های نژادپرستانه مشارکت دارند اتخاذ می‌کند.

برای از بین بردن نژادپرستی راه طولانی در پیش است و حتی با تعهد کامل باشگاه‌ها نمی‌توان یک شبه این مشکل را حل کرد. موضوع وقتی سخت‌تر می‌شود که اولویت اول باشگاه‌ها متهم کردن قربانی به دروغ است.