«اعتمادآنلاین» بررسی میکند:
5 اپیزود از افول یک قهرمانِ مقتدر
باید منتظر ماند و دید پرسپولیسیها میتوانند دوباره قد علم کنند یا خیر. نکته معلوم اما چیزی جز این نیست که پرسپولیس کالدرون با پرسپولیس برانکو تومنی هفت صنار فرق دارد.
اعتمادآنلاین| سعید شمس - اپیزود اول: پرسپولیس در طول کمتر از یک ماه، هم از عنوان قهرمانی دفاع کرد و هم موفق به هتتریک در قهرمانی شد و هم قهرمانی جام حذفی را از آن خود کرد تا فوتبال باشگاهی ایران این مساله را قبول کند که قرمزها بدون هیچ حرف و حدیثی بهترین تیم هستند و کمتر تیمی میتواند مانعی برای پیشروی آنها باشد. تیمی که بر پیروز و البته قهرمان شدن هم اصرارداشت و هم به آن عادت کرده بود. تا اینکه پچپچهایی مبنی بر جدایی برانکو ایوانکوویچ شنیده شد و در روز 26 خرداد «برانکو ایوانکوویچ، سرمربی کروات پرسپولیس با الاهلی عربستان به توافق رسید تا به نوعی شانس بازگشت مجدد به این تیم را هم حفظ کرده باشد» به عنوان تیتری داغ در کسری از ثانیه اخبار را تحتالشعاع خود قرار داد.
اپیزود دوم: مدیران باشگاه پرسپولیس که به خوبی میدانستند جدایی برانکو چه خسارت جبرانناپذیری به وجهه مدیریتیشان وارد کرده است در اقدامی نامتعارف چمدان بسته و راهی استانبول شدند تا بلکه با استخدام گزینهای مناسب راهی برای خروج از بنبست خودخواسته پیدا کنند. کاررا، چاچیچ، لمونیس و الکساندر نوری هر کدام به دلایلی نتوانستند به عنوان سکاندار پرسپولیسیها انتخاب شوند تا اینکه قرعه شانس به نام گابریل کالدرون آرژانتینی افتاد تا مسئولیت دشوار اداره تیمی را بر عهده بگیرد که همه جامها را درو و همه رکوردها را طی چهار سال جابهجا کرده بود.
کالدرون بدون اینکه بداند چه روزهای سختی را پیش رو دارد، با گفتن اینکه «میدانم پرسپولیس بهترین هواداران را در آسیا دارد و جزو سه تیم برتر جهان (از نظر تعداد تماشاگر) است. از اعتماد شما متشکرم. شما با کالدرون خوشحال خواهید بود و موفقیتهایتان ادامه خواهد یافت» وارد تهران شد تا دوره کاریاش با پرسپولیس را شروع کند.
اپیزود سوم: ایرج عرب که حالا چهرهای منفور در بین پرسپولیسیهاست، سعی دارد در فصل نقل و انتقلات خودی نشان بدهد. جذب وحید امیری و ماندن علیرضا بیرانوند و مهدی ترابی کافی بود تا ترکش قرارداد با فرشاد احمدزادهای که بحق به بیتعصبی متهم بود به مدیریت نخورد. آن روزها همه در تکاپو بودند به نوعی رفتن برانکو را فراموش کنند و بگویند: «پرسپولیس بدون ایوانکوویچ هم مدعی اول قهرمان شدن است.»
اپیزود چهارم: لیگ با بردی خفیف در ورزشگاه خالی از تماشاگر شروع شد. باخت به تراکتور هم با شکست دادن استقلال در دربی به باد فراموشی سپرده شد. اما دقیقاً چهار روز بعد از پیروزی حیثیتی برابر استقلال تیرهروزیهای پرسپولیس و کالدرون شروع شد. 2 شکست متوالی برابر سپاهان و شهر خودرو که آمار رویارویی مدافع قهرمانی با مدعیان جدی را به سه شکست و یک پیروزی رساند، نشان داد این تیم با پرسپولیسی که در لیگ قبل به هیچ کدام از تیمهای بالانشین نباخت فرق زیادی دارد. حالا پرسپولیس است و آمار چهار شکست و 19 امتیاز و فقط 11 گلِ زده در پایان هفته یازدهم که قرمزها را به طور جدی از کورس اول شدن جدا کرده است.
اپیزود پنجم: با نگاهی به نیروی انسانی پرسپولیس و شرایطی که این تیم دارد، معلوم است قرمزها نباید امیدشان را ناامید ببینند. اهالی فن اعتقاد دارند مشکل پرسپولیس با اضافه شدن یک مهاجم چارچوبشناس و گلزن حلشدنی است.
باید منتظر ماند و دید پرسپولیسیها میتوانند دوباره قد علم کنند یا خیر. نکته معلوم اما چیزی جز این نیست که پرسپولیس کالدرون با پرسپولیس برانکو تومنی هفت صنار فرق دارد.
دیدگاه تان را بنویسید