قهرمانان واقعی شهرم را در بیمارستان و در مبارزه با کرونا دیدم/ تقدیم مدال طلا به پرستاران کوچکترین کاری بود که از دستم برآمد

اعتمادآنلاین| روز گذشته (یکشنبه) خبری از سوی فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین منتشر شد؛ مبنی بر اینکه حسن محمدی یکی از ملی‌پوشان پیشین تیم ملی والیبال نشسته مدالش را به پرستاران و کادر پزشکی بیمارستان امام خمینی (ره) در شهر محلات تقدیم کرده است.

همین مسئله سوژه مصاحبه با این ملی‌پوش و مربی سابق تیم ملی والیبال نشسته شد.

محمدی ابتدا درباره سوابقش گفت: من طی سال‌های 1990 تا 2000 میلادی عضو تیم ملی بودم و با این تیم به مدال طلای بازی‌های پارالمپیک 1992 بارسلون و همچنین طلای مسابقات جهانی 1994 در آلمان دست یافتم. همچنین در این دوره 10 ساله 9 مدال طلا و عنوان قهرمانی با والیبال نشسته ایران در رقابت‌های بین‌المللی به دست آوردم. پس از سال 2000 و خداحافظی از تیم ملی، به عنوان مربی تیم‌های جوانان، امید و بزرگسالان مشغول به فعالیت شدم و به مربیگری ملی تا دو سال قبل ادامه می‌دادم. در این 18 سال سه بار در رقابت‌های جهانی جوانان در سال‌های 2005 در اسلوونی، 2007 در برزیل و 2009 در ایران صاحب عنوان قهرمانی شدیم.

او با اشاره به اینکه مدال طلای سال 2007 برزیل را به همراه یک تندیس از آستان رضوی تقدیم پرستاران و کادر پزشکی بیمارستان امام خمینی (ره) شهر محلات، یعنی محل زندگی‌اش کرده است، درباره انگیزه‌اش از این اقدام گفت: محلات در استان مرکزی است و 80 هزار نفر جمعیت دارد، اما فقط یک بیمارستان دراین شهر فعال است. در گذشته یک پرستار در این بیمارستان فعالیت می‌کرد که پسرش شاگرد من بود و ارتباط نزدیکی با هم داشتیم. وی تا سال قبل در محلات بود تا اینکه به رشت رفت و شنیدم که در آنجا مبتلا به ویروس کرونا شده و متاسفانه فوت کرده است.

ملی‌پوش و مربی سابق والیبال نشسته ایران ادامه داد: محلات شهر کوچکی است و خبر درگذشت این فرد که جزو پرستاران همین بیمارستان نیز بود، به گوش همه رسید و بر روی روحیه کادر پزشکی و پرستاران تاثیر منفی گذاشت. من هم به فکر افتادم تا با تقدیم مدال طلای مسابقات جهانی 2007 و یک تندیس از آستان رضوی به لحاظ روحی به آنها کمک کنم.

محمدی با بیان اینکه این مدال سه‌شنبه هفته قبل به پرستاران بیمارستان شهر محلات اهدا شده است، عنوان کرد: وقتی موضوع را با رئیس بیمارستان در میان گذاشتم، وی استقبال کرد و گفت که در دفتر ریاست این کار صورت بگیرد، اما من اصرار کردم که شخصاً به بخش قرنطینه بیماران کرونایی بروم و در آنجا این کار را انجام بدهم. واقعاً ترسی از رفتن به آنجا نداشتم، چون خواسته‌ام حضور در این بخش و تقدیم از نزدیک به پرستاران بود تا بگویم تنها نیستند و همه مردم حامی آنها هستند. من به عنوان یک ورزشکار و مربی و یک فرهنگی که کار معلمی را نیز انجام داده، مدالم را تقدیم کردم.

او افزود: فکر می‌کردم من قهرمان شهرم هستم، اما قهرمانان واقعی را در بیمارستان دیدم که جان‌شان را در دست گرفته بودند و به بیماران کرونایی خدمت می‌کردند. احساس کردم که این مدال لیاقت آنهاست. سوپروایزر بیمارستان می‌گفت که کمک‌های نقدی صورت گرفته، اما تقدیم این مدال به آنها باعث شده تا خستگی از تن‌شان بیرون برود.

محمدی در پایان درباره شرایط بیمارستان امام خمینی (ره) شهر محلات گفت: با وجود همه تلاش‌های مسئولان شهر و نمایندگان، هنوز هم کمبودهایی وجود دارد. یکی از کمبودهای اصلی مربوط به ماسک‌های مخصوص پرستاران است که با وجود فراهم بودن شرایط خرید آنها اما متاسفانه در بیمارستان به پایان رسیده و مسئولان به دنبال فراهم کردنش هستن که امیدوارم خیلی زود این اتفا رخ بدهد تا در نهایت کرونا از محلات و همچنین همه شهرهای ایران پاک شود.