فرهاد مجیدی مسئول شکست استقلال است

اعتمادآنلاین| بعد از شکست استقلال برابر فولاد، با یک استقلالی قدیمی و باسابقه گفت و گو کرده ایم. بازیکنی که با شماره 9 استقلال در نوک پیکان خط حمله این تیم سال ها درخشید و این تیم را به فینال جام باشگاه های آسیا هم رساند و حتی توانست در سطح اول فوتبال آلمان، پیراهن بایرلورکوزن را هم بر تن کند.

از بازی فولاد و استقلال شروع کنیم. دیداری که پس از حدود 100 روز تعطیلی لیگ برگزار شد و استقلال در نهایت بازی را واگذار کرد. شروع دوباره لیگ نوزدهم را چطور ارزیابی کردید؟

مشخص بود که شروع مجدد لیگ با نوسانات زیادی همراه است بخاطر دور افتادن از تمرینات و بدنسازی نامناسب. انتظار می رفت که بدن بازیکنان نکشد چرا که بدنسازی کاملی وجود نداشته است. دیدیم که در بازی فولاد و استقلال این مسئله به خوبی مشهود بود و به ویژه در بازیکنان استقلال این عدم آمادگی منجر به عصبانیت و پرخاشگری شد و به مغز آن ها فشار آورد. یک بخشی از آن هم بخاطر گرمای شدید اهواز بود و در نهایت باعث شد تا آن بازی ای که انتظار داریم را نه از استقلال ببینیم و نه از فولاد.

تیم فولاد را در این بازی چطور دیدید؟ قبول دارید که شاگردان جواد نکونام پیشرفت کرده اند و تیم برتر میدان بودند؟

فولاد در شهر خودش بازی می کرد و با توجه به عادت به هوای گرم، آمادگی این بازی سخت را داشتند. کلا وقتی تیم ها در تابستان به خوزستان می روند از لحاظ بدنی دچار مشکل می شوند. فولاد هم از این امکان استفاده کرد و توانست برنده بازی باشد. بنظرم برای بررسی عملکرد فولاد باید ببینیم این تیم در بازی های خارج از خانه هم می تواند خوب کار کند یا خیر.

شما در صحبت هایتان به عدم آمادگی بدنی تیم ها در شروع دوباره لیگ اشاره کردید. با این حال در لیگ های معتبر اروپایی مثل لیگ برتر انگلیس یا لالیگا پس از این وقفه، خبری از مصدومیت و عدم آمادگی بازیکنان نیست. شما تفاوت را در چه چیزی می بینید؟

سیستم حاکم بر فوتبال اروپا کاملا با فوتبال ایران متفاوت است. در تمامی دنیا بازیکنان از 7 سالگی شروع می‌کنند به بدنسازی و تغذیه شان تحت کنترل است و بدن آن ها کاملا عضلانی و آماده فوتبال بازی کردن است. اما متاسفانه در ایران این مسئله وجود ندارد و خیلی کمبود ها در بدن بازیکنان وجود دارد. بازیکنان خارجی تا یک سال پس از پایان فوتبال حرفه ای خود هنوز هم بدن آماده ای دارند. بازیکنان خارجی چون بدن آماده ای دارند با حداکثر یک ماه تمرین می توانند به شرایط مسابقه برسند اما در ایران چون ما استراحت و تغذیه حرفه ای نداریم سخت است که به این میزان از آمادگی برسیم.

برگردیم به استقلال و در مورد فرهاد مجیدی به عنوان سرمربی این تیم صحبت کنیم. شما عملکرد فرهاد را در قامت سرمربی استقلال از آغاز نیم فصل دوم تا همین بازی پریشب چگونه دیده اید؟ فکر می کنید این استقلال هنوز ویژگی های تیم استراماچونی را دارا است؟

بعد از رفتن استراماچونی و آمدن فرهاد مجیدی کلا هر نتیجه ای به پای استراماچونی نوشته می شد اما با تعطیلی بازی ها، تاکتیک و بدنسازی استراماچونی از بین رفته و طی ماه های اخیر برنامه های فرهاد مجیدی در تیم پیاده می شود. از این بابت باید هر برد و باختی را به حساب کادرفنی فعلی بگذاریم. همه بردها باید به پای فرهاد و مجید نامجومطلق نوشته شود و باخت ها همینطور. بنظرم از این به بعد باید کارنامه فرهاد را ببینیم و بررسی کنیم که آیا استقلال تحت هدایت او پیشرفتی داشته است یا نه. امیدوارم که بتواند با استقلال نتیجه بگیرد.

عده ای معتقدند رفتارهای تند فرهاد مجیدی در قبال داور که منجر به اخراج او شد، روی روحیه بازیکنان استقلال تاثیر گذاشت و از لحاظ ذهنی آن ها را بهم ریخت.

بنظرم بازی با فولاد یک بدشانسی برای فرهاد مجیدی بود چرا که بعد از حدود سه،چهار ماه تعطیلی، بازی در آن هوای گرم واقعا سخت است. حرکاتی که فرهاد انجام داد را می شود گفت که او هنوز در جو بازی است و این جنب و جوش ها بخاطر جوان بودن اوست. او در بازی های بعدی می تواند پخته تر عمل کند و به تیم خودش کمک کند.

یکی از انتقادات به رفتار مجیدی این است که وقتی آنطور به داور اعتراض می کند، دیگر از بازیکن جوانی مثل عارف غلامی انتظار نمی رود که به داور اعتراض نکند. یا انگار که نقش بزرگتر تیم را بازیکنی مثل وریا غفوری برعهده دارد چرا که او بود که فرهاد را از صحنه درگیری با داور دور کرد. فکر می کنید فارغ از مسائل فنی، این قبیل کم تجربگی ها به استقلال ضربه می زند؟

این هم یک تجربه شد. فرهاد باید متوجه باشد که در چنین مواقعی باید تیم را آرام کند. به هرحال یک اتفاقی افتاده و تیم 10 نفره شده.نباید بیش از این مشکلی ایجاد شود. بنظرم او به جای درگیر شدن باید روی روح و روان بچه ها کار می کرد و می گفت استقلال تیم بزرگی است و ما با 10 نفر هم می توانیم مقابل فولاد بازی کنیم. این هم به هرحال تجربه ای شد برای آینده که این جور حواشی بیشتر به خود تیم ضربه می زند.

کمی هم درباره فهرست بلندبالای مصدومان استقلال صحبت کنیم. از فرشید اسماعیلی و شیخ دیاباته گرفته تا تبریزی و زکی پور و حالا هم ارسلان مطهری. به نظر شما این حجم مصدومیت به مشکل بدنسازی تیم برمی گردد یا گاهی واقعا بدشانسی به سراغ بازیکنان می آید؟

قطع شدن ناگهانی بازی ها و آغاز دوباره آن به یک برنامه ریزی دقیق و ریکاوری درست و حسابی احتیاج داشت. ما نباید از بازیکنان بیش از حد توان شان توقع داشته باشیم چون بازی ها حدود چهار ماه تعطیل بوده و طول می کشد تا بازیکنان به شرایط عادی بازگردند. باید در تمرینات هوای بازیکنان را بیشتر داشت و از وارد کردن فشار اضافی به آن ها اجتناب کرد تا بتوانند در بازی ها هم سرحال باشند و میزان آسیب دیدگی آن ها هم کمتر باشد.

یک سوال غیرفوتبالی به عنوان سوال پایانی. این شب ها در شبکه آی فیلم سریال "پژمان" مجددا در حال پخش است. سریالی که شما هم در آن نقش پررنگی داشتید. از تجربه تان در آن سریال برای ما بگویید و اینکه بعد از آن سریال، مثل خود پژمان جمشیدی برای بازی در فیلم ها و سریال های دیگر به سراغ شما نیامدند؟

والا پژمان از همان ابتدا هم یک هنرپیشه خیلی خوبی بود و الان هم که به خوبی توانسته در این عرصه جا بیفتد.

بنظرتان فوتبال پژمان جمشیدی بهتر بود یا بازیگری اش؟

صد در صد بازیگری(با خنده) البته فوتبالش هم در حد خودش خوب بود اما آن سریال هم باعث شد تجربه خوبی کسب کنیم و سختی کار هنرپیشه ها را درک کنیم و ببینیم که چقدر برای کار خود زحمت می کشند. ما در آن حدود 10،12 قسمتی که بازی کردیم، از 3 بعدازظهر می رفتیم تا 3 بعد از نیمه شب و هزار بار کارگردان کات می داد و از اول فیلمبرداری می کردیم. باید به هنرمندان مان افتخار کنیم که این همه وقت می گذارند و فیلم و سریال می سازند. پشت صحنه این سریال هم برای من خیلی جذاب بود چون در پشت صحنه به اندازه تمام عمرمان خندیدیم و آقای سروش صحت(کارگردان سریال) به ما التماس می کرد که نخندیم! در کل پشت صحنه سریال بیشتر از خود سریال به ما خوش گذشت.

منبع: خبرآنلاین