استمرار کار پرسپولیسی‌ها
آنچه در دو، سه ماه گذشته در فوتبال ایران و نماینده‌های باشگاه‌های کشور در جام باشگاه‌های آسیا اتفاق افتاد و واقعا مهم‌تر از هر چیز دیگری به چشم می‌خورد، استمرار در کار پرسپولیسی‌ها بود.
اعتمادآنلاین| بهمن فروتن کارشناس فوتبال، در روزنامه آرمان ملی نوشت: آنچه در دو، سه ماه گذشته در فوتبال ایران و نماینده‌های باشگاه‌های کشور در جام باشگاه‌های آسیا اتفاق افتاد و واقعا مهم‌تر از هر چیز دیگری به چشم می‌خورد، استمرار در کار پرسپولیسی‌ها بود. برای اولین‌بار در طول چند دهه گذشته مدیریت قابل تحسینی در جریان هدایت یک باشگاه اتفاق افتاد. پرسپولیس در طول این دو، سه ماه گذشته، باشگاه و تیم دیگری بود و به شکل دیگری ظاهر شد.
اگر سه تیم دیگر را در نظر بگیریم، می‌بینیم که برای بازی‌های آسیایی هر کدام سریع‌السیر مربی‌های جدیدی انتخاب کردند که سابقه زیادی در هدایت تیم‌های لیگ برتری نداشتند. بالا و پایین‌های زیادی اتفاق افتاد و تغییر و تحولات زیادی در سه باشگاه دیگر رخ داد. اولین کاری که پرسپولیسی‌ها کردند، چون صحبت از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات برای این باشگاه بود، خیلی سریع‌السیر بازیکنان فصل آینده را انتخاب کردند و به این شکل به یحیی گل‌محمدی، سرمربی این تیم و کادر فنی اجازه دادند که تیم‌شان را قبل از این بازی‌ها بسازند و به آنچه در فوتبال واقعا مشکل است- به مساله مهم تیم‌سازی‌شان- برسند. درواقع تیم ساختن مشکل‌تر از هر مساله دیگری در کار باشگاه‌های فوتبال است. گل‌محمدی توانست با خیال آسوده به ساختن و پرداختن تیمش از نظر فنی بپردازد.
آنهایی که فوتبال را خوب می‌شناسند از ابتدا متوجه شدند که تیم پرسپولیس روی ریل جداگانه‌ای حرکت می‌کند. فعل «خواستن» در این تیم کاملا مشهود بود؛ مشکلات کمتری داشتند و بازیکنان از رضایت خاطر بیشتری برخوردار بودند. مسائل مهم در تیم‌داری در وهله اول رضایت بازیکنان است. مساله بعدی هماهنگ بودن کادر فنی، بازیکنان، هیات‌مدیره و فهمیدن و درک یکدیگر است و پرسپولیس به این مهم به خاطر استمراری که در پایان فصل گذشته به کار تیمی بخشیده بود، دست پیدا کرده بود.
در پایان هر فصل در فوتبال ایران مرسوم است که برای خوشایند و کیسه دلال‌ها، 10، 12 بازیکن هر تیمی را ترک می‌کنند و 10، 12 بازیکن جدید می‌آیند و کلا کار تیم‌سازی را به‌هم می‌زنند. اکثرا مربی‌ها می‌روند و مربیان دیگری می‌آیند ولی ما دیدیم بعد از رفتن کالدرون و آمدن یحیی گل‌محمدی وضعیت پرسپولیس کلا تغییر کرد. حتی می‌توانم بگویم در زمان کالدرون، پرسپولیس پرحاشیه‌تر از زمان یحیی گل‌محمدی بود. یحیی گل‌محمدی دیگر کارش را خوب یاد گرفته و یکی از شخصیت‌های مهم این تیم و یکی از شخصیت‌هایی که به استمرار کار تیمی اهمیت زیاد می‌دهد، همین یحیی گل‌محمدی است.
طبیعتا پرسپولیس مجموعه قدرتمندی شد و نشان داد اگر در فوتبال ما آدم‌های درست سر کار باشند، می‌توانند پول و سرمایه هنگفت تیم‌ها و باشگاه‌های دیگر را تحقیر و کوچک کنند. همانطور که می‌بینیم کشورهای دیگر با چه سرمایه‌هایی-مثل یکی از بازیکنان النصر که یازده میلیون دلار ارزشگذاری شده- که اگر همه بازیکنان پرسپولیس را جمع کنیم، قیمت‌شان به اندازه این یک بازیکن نشود. البته قیمت‌شان چون ارزش‌شان به مراتب خیلی بیشتر از همه تیم‌هایی هست که در جام باشگاه‌های آسیا در غرب آسیا شرکت کرده بودند. واقعا جای تبریک دارد و ما به این نتیجه می‌رسیم که توانایی‌ها و استعدادها در کشور ما چقدر زیاد هستند ولی عدم رسیدگی و مدیریت صحیح اکثرا جلوی موفقیت فوتبال ما را تا اینجای کار گرفته و اگر بیش از 40 سال است به المپیک نرفتیم در نتیجه همین عدم استمرار در کارمان بوده.
همه به دلیل ندانم‌کاری‌های مسئولانی بوده که به این کار وارد نبوده‌اند. من فکر می‌کنم که ما همه چیز را بگذاریم کنار؛ از نظر فنی، غیرت، غرور و جنگیدن یک طرف بگذاریم و آن مساله مهم استمرار در شیوه مدیریت را بزرگ کنیم. چون تیم‌های دیگر ما از پرسپولیس کم ندارند ولی این استمراری را که طی سه، چهار ماه گذشته و بیشتر به خاطر سرمربی‌ای که داشتیم باید واقعا بزرگ کنیم، فوتبال ایران به‌وسیله پرسپولیس درس بزرگی گرفته.
صمیمانه به پرسپولیسی‌ها تبریک می‌گویم و صادقانه به همکارم یحیی گل‌محمدی خسته نباشید می‌گویم، چون این مربی جوان توانست مربی ایرانی را از زیر سایه سنگین مربی‌های خوب بین‌المللی بیرون بیاورد، به او ارزش دهد و نشان دهد که همپای آنها می‌تواند در فوتبال کشور مثمرثمر باشد. یحیی گل‌محمدی به توانایی‌هایی دست پیدا کرده که مربی‌های بین‌المللی در کشور ما این توانایی‌ها را به نمایش گذاشتند. ما در عین حال که به مجموعه پرسپولیس افتخار می‌کنیم، به تیم پرسپولیس افتخار می‌کنیم، به باشگاه پرسپولیس افتخار می‌کنیم ولی افتخار ما مربی‌ها باید یحیی گل‌محمدی باشد که با بردن تیم پرسپولیس به فینال جام باشگاه‌های آسیا نشان داد که ما هم این توانایی‌ها را داریم که همگام با همکارهای خارجی‌مان دست به کارهای بزرگ بزنیم.
البته کار پرسپولیس در مقابل سرمایه عظیمی که در غرب آسیا به باشگاه‌داری مشغول است، کار بسیار ستودنی و بزرگی است و فکر می‌کنم این فینال جام باشگاه‌های آسیا اگر که با پشتیبانی اکثریت در کشور ما انجام شود و به قهرمانی مبدل شود، پیروزی بسیار بزرگی برای فوتبال کشور ما رقم خورده. شاید رسیدن پرسپولیس به فینال جام باشگاه‌های آسیا درسی شود برای وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در زمینه مدیریت باشگاه‌های کشور، درسی شود برای مربی‌ها، درسی شود برای بازیکنان که تورنمنت‌ها را چگونه باید برنده شد؟ مثالی هست که می‌گویند به این دلیل آلمان‌ها در تورنمنت‌ها بیشتر موفق هستند تا هلندی‌ها برای اینکه هلندی‌ها، دوست به تورنمنت‌ها می‌روند و دشمن بیرون می‌آیند و آلمان‌ها رقیب به تورنمنت‌ها می‌روند، تورنمنت‌ها را می‌برند و دوست بیرون می‌آیند. من فکر می‌کنم پرسپولیسی‌ها این‌بار، دوست وارد تورنمنت شدند و دوست بیرون آمدند و مطمئن هستم که پیروزی بزرگی در انتظار پرسپولیس و فوتبال ایران است که به‌زودی در فینال باشگاه‌های آسیا به آن دست پیدا خواهیم کرد.
منبع: روزنامه آرمان ملی
دیدگاه تان را بنویسید