کد خبر: 443965
|
۱۳۹۹/۰۸/۱۹ ۰۹:۴۱:۳۹
| |

لیگ برتر ایران زشت است

لیگ بیستم فوتبال ایران هیچ تفاوتی با لیگ نوزدهم ندارد. بهتر شدن چمن ورزشگاه‌ها تبدیل به یک حسرت ابدی شده. تیم‌ها هم طراحی خاصی برای کیت‌های اول تا سوم خود ندارند. اگر هم طرحی استفاده شده کپی از نمونه‌های خارجی است.

لیگ برتر ایران زشت است
کد خبر: 443965
|
۱۳۹۹/۰۸/۱۹ ۰۹:۴۱:۳۹

اعتمادآنلاین| لیگ بیستم در شرایطی آغاز شد که از لحاظ شکلی چندان تفاوتی با لیگ نوزدهم ندارد. معمولا در فوتبال باشگاهی دنیا رسم است که هنگام شروع لیگ جدید برخی چیزها به روز می‌شوند و به سمت بهتر شدن حرکت می‌کنند. زیرساخت‌های استادیوم‌ها، تصاویر تلویزیونی، لباس تیم‌ها، توپ مسابقات و خلاصه هر آنچه به صورت دیداری مسابقات را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و جذاب‌تر می‌کند. مراسم رونمایی از کیت‌های باشگاه یا توپ جدید هر ساله بخش جالبی از شروع لیگ را به خودش اختصاص می‌دهد. تکنیک‌های جدید تصویر و صدا و گزارشگرانی که سعی می‌کنند، نگرش جدیدی در این مسیر ایجاد کنند از جمله جذابیت‌های آغاز دوباره فوتبال است.


از منظرهای ذکرشده بالا لیگ بیستم فوتبال ایران هیچ تفاوتی با لیگ نوزدهم ندارد. بهتر شدن چمن ورزشگاه‌ها تبدیل به یک حسرت ابدی شده. تیم‌ها هم طراحی خاصی برای کیت‌های اول تا سوم خود ندارند. اگر هم طرحی استفاده شده کپی از نمونه‌های خارجی است. از این بدتر آنکه برخی تیم‌ها نه تنها لباس خاصی ندارند بلکه اصلا لباس ندارند!

رسول خطیبی سرمربی تیم آلومینیوم اراک بعد از بازی تاکید کرد لباس‌های تیمش که در واقع لباس تیم ملی ایتالیاست و فقط لوگوی باشگاه را جای لوگوی آرتزوری چسبانده‌اند، نیم ساعت قبل از بازی رسید. توپ مسابقات لیگ بیستم هم با توپ فصل قبل تفاوتی ندارد. اصلا امسال برای لیگ جدید توپ جدیدی در کار نیست. بازی‌ها با همان توپ‌های فصل قبل که کهنه‌ شده‌اند، برگزار می‌شود. توپ‌های سفید و کثیفی که هر باشگاه برای گم نشدنش با ماژیک رویش علامت زده. استقلال نوشته ss، پرسپولیس نوشته p و سایپا نام تیمش را نوشته. همان‌توپ‌هایی که فصل قبل کلی مورد انتقاد بازیکنان قرار گرفت؛ هم از نظر کیفیت هم از نظر شکل. سازمان لیگ فوتبال اگر کمی به فکر برگزاری مسابقات با شکل درست بود لااقل می‌توانست یک قرارداد اسپانسری با یکی از کمپانی‌های تولید توپ ببندد تا آن شرکت توپ‌های مسابقات را تامین نکند.کاری که همه جای دنیا انجام می‌شود.

از اینها گذشته با توجه به اینکه امسال تماشاچیان نمی‌توانند وارد استادیوم شوند، انتظار می‌رفت پخش تلویزیونی مسابقات با کیفیت بیشتری انجام شود. با این حال آنچه در هفته اول مسابقات شاهد بودیم یک درجا زدن محض بود. دوربین‌ بازی‌های شهرستان به قول هواداران فوتبال دست کمی از دوربین گوشی‌های قدیمی ندارد و گزارشگران هنوز با متدهای 20 سال پیش گزارش می‌کنند و برخی از آنها اصلا گزارشگر تخصصی فوتبال نیستند. در چنین شرایطی تماشاچیان که نمی‌توانند به استادیوم بروند حتی در خانه هم شرایط مناسبی برای دیدن بازی ندارند. صداوسیما هم که سال‌هاست پول فوتبال را می‌گیرد و چیزی به باشگاه‌ها نمی‌دهد وتلاشی برای بهبود نمی‌کند. این سازمان حتی به خودش زحمت خرید چند دوربین باکیفیت هم نمی‌دهد. ضمن اینکه پروتکل مشخصی برای کارگردانی بازی‌ها و سوییچ تصاویر هم وجود ندارد و در هر شهر بازی‌ها با یک فرمت پخش می‌شود. بارها دیده شده وسط موقعیت حمله یکی از دو تیم کارگردان تصمیم گرفته صحنه آهسته قبل را نشان بدهد. ساعت بد بازی‌ها در کنار دوربین بی‌کیفیت و کارگردانی شلخته و گزارش بد تماشای بازی‌های لیگ را تبدیل به تجربه‌ای دردناک کرده است.


برای بروز چنین وضعیتی می‌توان چند دلیل مشخص پیدا کرد. اول از همه اینکه شاید دست‌اندرکاران برگزاری لیگ و پخش مستقیم بازی‌ها علاقه چندانی به فوتبال ندارند. همه آنها همانند یک کارمند سر ساعت به محل کار خود می‌روند و برنامه‌های روتین را انجام می‌دهند و با تعطیل شدن اداره به خانه خود می‌روند. انگار خود این افراد ذوق و شوقی برای شروع مسابقات ندارند وگرنه حتما تلاش می‌کردند که شرایط به نسبت سال گذشته بهتر شود. مساله بعدی باز هم برمی‌گردد به تسلط صداوسیما و نداشتن رقیب در پخش مسابقات و ندادن حق باشگاه‌ها.

صداوسیما اگر همانند همه شبکه‌های تلویزیونی بزرگ دنیا چند رقیب گردن‌کلفت داشت، مجبور می‌شد برای گرفتن حق پخش بازی‌ها دست به جیب شود و برای پیدا کردن مخاطب و مجاب کردن آنها به تماشای بازی از شبکه خودش بهترین کیفیت ممکن را ارایه دهد. اما فعلا چون رقیبی ندارد و مخاطب از راه دیگری نمی‌تواند بازی‌ها را ببیند علاقه‌ای به بهتر کردن اوضاع ندارد و همچنان کارگردان‌هایش همان اشتباهات چند سال قبل را هنگام پخش بازی انجام می‌دهند. سال‌ها طول کشید تا هواداران و رسانه‌ها، فدراسیون و سازمان لیگ را مجبور کردند برای مراسم اهدای جام قهرمان یک برنامه شکیل در نظر بگیرند. این اتفاق در نهایت با همه ضعف‌هایش رخ داد و دیگر مثل سابق نیست که تماشاچیان بیایند و جام را بردارند و با آن عکس یادگاری بگیرند. حال امیدواریم مسوولان برگزاری مسابقات و پخش زنده بازی‌ها هم دست از کرختی بردارند و برای جذاب‌تر شدن مسابقات از لحاظ بصری همه تلاش‌شان را انجام دهند.

منبع: روزنامه اعتماد

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها