ملیپوش فوتسال زنان:
سال 99 را دوست نداشتم/ خاطرات شیرین کم بودند
نسترن مقیمی میگوید تداوم شیوع کرونا در سال 1399 باعث شده بود که خاطرات تلخ بیشتر از شیرین باشد.
اعتمادآنلاین| نسترن مقیمی در مورد وضعیت فوتسال زنان در سال 99 گفت: در سالی که گذشت از نامینو اصفهان به سایپا آمدم. خوشبختانه انتخابی خوبی داشتم و از شرایط تیم و کادر راضی هستم. از طرفی مسابقات خوبی هم داشتیم اما برخی تیمهایی که به لیگ آمدهاند، دیر بسته شدهاند و به همین دلیل کیفیت را پایین آوردهاند. خیلی دوست داشتم که مسابقات در دو گروه 6 تیمی برگزار شود و یک هفته استراحت نداشته باشیم تا لیگ طولانیتر نشود اما نمیدانم چرا سازمان لیگ اصرار دارد که 14 تیم داشته باشیم.
به گزارش ایسنا، او در مورد تعداد بالای انصرافها در لیگ جاری اظهار کرد: در این فصل چند تیم مقابل ما حاضر نشدند که خیلی به ضرر ما بود، به گونهای که با گذشت 6 هفته فقط سه مسابقه انجام دادیم. در یکی از آن مسابقات هزینه زیادی انجام دادیم، تست گرفتیم و هتل داوران را رزرو کردیم اما گفتند حریف نمیآید. در این وضعیت بد اقتصادی که باشگاهها حاضر به اسپانسری زنان شدهاند این ضررهای مالی آنها را دلسرد میکند.
این بازیکن که با 12 گل زده در صدر گلزنان تیم سایپا قرار دارد، در این مورد گفت: خوشبتانه وضعیت خودم و تیم خوب است. بازیکنان جوان و آیندهداری داریم و این موضوع باعث میشود یک نفر بهترین گلزن یا بازیکن شود. اگر من صدر گلزنان تیممان هستم، قطعا 90 درصد آن به خاطر زحمات هم تیمیهایم است. البته با اینکه در جایگاه دوم جدول گلزنان لیگ قرار دارم اما دنبال خانم گلی نیستم چون در پست بک بازی میکنم.
مقیمی در مورد سالی که گذشت گفت: فقط زمستان را داشتیم و 9 ماه اول لیگ و مسابقهای نبود. با توجه به شیوع کرونا نمیشد کار خاصی انجام داد و انفرادی تمرین میکردم. بیشتر سال را دوست نداشتم اما خوشبختانه لیگ شروع شد، دوباره کنار هم جمع شدیم و از آن حال و هوا بیرون آمدیم.
او در مورد لغو اردوهای تیم ملی در سال 99 بیان کرد: کرونا بهانه خوبی بود که اردوها پشت هم لغو شدند. نمیدانم چرا این کار را کردند در حالی که تیم مردان اردو داشتند. برای زنان هم میتوانستند 2-3 ماه یک بار اردو برگزار کنند اما این کار را نکردند.
ملیپوش فوتسال زنان در مورد خاطرات تلخ و شیرین خود گفت: شیوع کرونا تلخ بود و لغو مسابقات خیلی من را ناراحت کرد اما هر چه فکر میکنم خاطره شیرین خاصی که در خاطرم بماند، ندارم.
مقیمی در پایان گفت: اگر بخواهم دعا یا آرزویی برای سال 1400 داشته باشم، تمام شدن زودتر کرونا است. امیدوارم هر چه زودتر این بیماری از بین برود و به زندگی عادی و روتین خود برگردیم.
دیدگاه تان را بنویسید