پشت «سابر» پنهان نشوید/ واکاوی اتفاقات رخ‌داده در فدراسیون شمشیربازی

اعتمادآنلاین| مروری بر عملکرد تیم‌های ملی اپه و فلوره مردان در رویداد‌های بین‌المللی چند سال اخیر به‌وضوح نشان می‌دهد که این دو تیم با ناکامی روبه‌رو بوده‌اند. فاصله شمشیربازان این دو اسلحه با سابریست‌ها به‌گونه‌ای است که نمی‌توان آنها را با یکدیگر در سطح جهانی مقایسه کرد. در بخش آسیایی نیز پنجمی و ششمی، بهترین عناوینی است که تیم‌های اپه و فلوره به‌ترتیب در رقابت‌های قهرمانی قاره‌ای به دست آورده‌اند. نکته د‌رخور‌توجه اینکه این دو عنوان هم در رقابت‌های آسیایی 2016، یعنی پنج سال پیش به دست آمده است.

به گزارش شرق، البته نباید فراموش کرد همین اپه و فلوره‌ای که در این سال‌ها روی نوار ناکامی افتاده‌اند و درجا می‌زنند، دو خاطره خوب را از حضورشان در بازی‌های آسیایی، بزرگ‌ترین میدان ورزشی قاره به یادگار گذاشته‌اند که هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود. فلوره مردان در بازی‌های آسیایی 1974 تهران، یک مدال نقره انفرادی و یک برنز تیمی گرفت و اپه هم به یک نقره انفرادی رسید. این اتفاق 32 سال بعد در بازی‌های آسیایی 2006 تکرار شد. جایی که اپه در رقابت‌های تیمی و انفرادی روی سکوی سومی رفت؛ اما اکنون چه بر سر شمشیربازان این دو اسلحه آمده که موجب افول روزافزون آنها شده، کسی جواب قانع‌کننده‌ای برای آن ندارد.

تازه‌ترین خبر از عملکرد بحث‌برانگیز شمشیربازان اپه و فلوره ایران مربوط به مسابقات تاشکند است. مسابقاتی که در سطح آسیا برگزار شد و حکم انتخابی بازی‌های المپیک توکیو را داشت. این پیکارها د‌ر حالی با حضور شمشیربازان ایرانی برگزار شد که نه‌تنها سهمیه المپیکی از آن به دست نیامد بلکه نمایندگان کشورمان در ‌مجموع هم صاحب جایگاه قابل‌اعتنایی نشدند. علیرضا ادهمی در اسلحه فلوره در همان مرحله گروهی حذف و پانزدهم شد. محمد رضایی نیز در اسلحه اپه تا مرحله یک‌چهارم نهایی پیش رفت و پنجم شد.

سابر تنها نقطه قوت شمشیربازی ایران

ناکامی تیم‌های ملی اپه و فلوره در رقابت‌های آسیایی تاشکند ثابت کرده همچنان نقطه قوت شمشیربازی ایران اسلحه سابر است و فدراسیون شمشیربازی خودش را پشت موفقیت‌های تیم سابر پنهان کرده است. حال سؤال اینجاست که اگر تیم سابر را از فدراسیون شمشیربازی بگیرند، شمشیربازی ایران با چه سلاحی می‌خواهد از خودش دفاع کند؟ فضل‌الله باقرزاده در شرایطی سومین دوره پیاپی ریاست خود (11 سال) را در این فدراسیون سپری می‌کند که هیچ دستاورد دیگری به‌جز جهانی‌کردن تیم سابر نداشته است. تیمی که بدون تردید باید موفقیت‌های امروزه آن را مدیون پیمان فخری بود. مربی جوانی که 11 سال پیش هدایت سابریست‌ها را بر عهده گرفت و آنها را از جایگاه 26 جهان به ششم رسانده و مهم‌‌تر از همه آنکه بعد از کره جنوبی که قدرت بلامنازع این اسلحه در دنیاست، دومین تیم آسیاست. روزی که فخری سرمربی تیم ملی اسلحه سابر شد، درست همان زمانی بود که عذر همه مربیان خارجی شاغل در ایران به خاطر نوسان بیش از اندازه دلار خواسته شد.

فخری در آن مقطع علاوه بر سرمربیگری سابر، دبیری فدراسیون را هم که پستی اجرائی بود بر عهده داشت. او آن زمان در اظهارنظری گفت که می‌خواهیم با مربیان ایرانی کارهای بزرگ انجام دهیم. این صحبت او اما فقط درمورد تیم خودش صدق کرد و هیچ‌کدام از مربیان داخلی نتوانستند در این بازه 11ساله روند ر‌وبه‌رشدی را که سابر طی کرده، برای اپه و فلوره ترسیم کنند.

توجیه آقای مربی

در‌حال‌حاضر مسئولیت تیم ملی اپه به علی یعقوبیان واگذار شده است. او که برنز بازی‌های آسیایی دوحه را دارد، دو سالی می‌شود، سرمربی این تیم شده است؛ اما یعقوبیان در تمام این مدت با بازیکنانش در تنش بوده و از قرار نتوانسته هنوز عیارش را به‌عنوان یک مربی نشان دهد. چندی‌پیش شش عضو اصلی این تیم در اعتراض به رفتار و عملکرد سرمربی از تیم کناره‌گیری کردند و با امضای نامه‌ای به فدراسیون اعلام کردند تا زمانی که یعقوبیان سرمربی باشد، به تیم برنمی‌گردند. اپه‌ایست‌های ناراضی در‌حالی دست به اعتصاب زدند که این اقدامشان با واکنشی از سوی فدراسیون مواجه نشد.

یعقوبیان روز گذشته تماس «شرق» را برای شنیدن دغدغه‌های احتمالی بی‌پاسخ گذاشت ولی چندی ‌قبل، ناکامی ملی‌پوشش در تاشکند را این‌گونه توجیه کرد: «اگر می‌خواهیم به سهمیه برسیم باید شرایط خوبی داشته باشیم. باید شرایط‌مان با اسلحه سابر مساوی باشد. اسلحه سابر پزشک، ماساژور و روان‌شناس دارد اما تا حالا یک‌بار هم رنگ تمرین در آکادمی را ندیده‌ایم و اردوهایمان بیشتر در شهرستان‌ها برگزار می‌شود. اعزام‌هایمان هم اصلا برابر نیست».

این صحبت‌های یعقوبیان اما اکنون با واکنش تند اعضای تیم ملی سابر مواجه شده است. فرزاد باهر ارسباران در‌این‌باره می‌گوید: «نمی‌دانم آقای یعقوبیان چرا دارد عملکرد ضعیف تیمش را به ما ربط می‌دهد. شمشیربازی که نفر 170 رنکینگ بوده، در مسابقات تاشکند، سهمیه المپیک اپه را گرفته است. خودتان قضاوت کنید که سطح مسابقات چطور بوده است. ما زمانی که در مسابقات قهرمانی جهان چهارم شدیم، نه ماساژور داشتیم و نه بدن‌ساز. با کمترین امکانات این افتخار را به دست آوردیم. اگر فدراسیون شمشیربازی الان بودجه‌ای می‌گیرد، از صدقه سر همین سابر است. بچه‌های اپه همین اعزام‌هایی را هم که می‌روند، باید ممنو‌ن‌ ما باشند. بهتر است رسانه‌ها ما را با تیم‌هایی مثل آمریکا و روسیه که هم‌سطح خودمان هستند، مقایسه کنند. مجتبی عابدینی چه امکاناتی داشت که المپیک 2012 سهمیه گرفت؟ آن سال یک نفر از انتخابی آسیا سهمیه سابر را می‌گرفت؛ اما در اپه سه نفر اول سهمیه می‌گرفتند. همین آقای یعقوبیان اگر یک بازی برده بود، سهمیه می‌گرفت اما در هشت بازی باخت. ما داریم الان با بهترین‌های دنیا رقابت می‌کنیم اما اپه و فلوره دارند با هند و کامبوج رقابت می‌کنند. زمانی که فخری دبیر فدراسیون بود بهترین اعزام‌ها را برای این دو تیم در نظر می‌گرفت اما خود یعقوبیان که بعد از فخری دبیر شد، دوست نداشت بچه‌های اپه اعزام داشته باشند، چون نتایج بر‌ملا می‌شد و معلوم بود که هیچ ‌کاری نکرده‌اند. بچه‌ها اپه همه به‌خاطر اینکه وضع تیم خراب است، اعتصاب کرده‌اند. به‌خاطر اینکه کار این مربی را قبول ندارند».

محمد رهبری، دیگر ستاره تیم ملی سابر هم به حرف‌های یعقوبیان معترض است: «متأسفانه دوستان با این صحبت‌ها می‌خواهند ارزش کار ما را پایین بیاورند و پشت نتایج ما پنهان شوند. فرانسه الان رقیب ماست. در هر کوچه‌اش که می‌روی دوتا کلوپ شمشیربازی دارد. همین آمریکا رنکینگش از ما پایین‌تر است. اما آیا امکانات آنها با ما برابر است؟ ما در تهران یک سالن داریم که آن‌هم یعقوبیان می‌گوید اپه رنگش را نمی‌بیند. آقای یعقوبیان خودش مشهد زندگی می‌کند و نمی‌خواهد به تهران بیاید. مگر سالن مال ماست که رنگش را نمی‌بیند. همین بچه‌های فلوره تا چند‌وقت پیش کنار ما تمرین می‌کردند. این ماساژوری که می‌گوید تازه یک سال است به تیم ما اضافه شده. قبل از المپیک 2016 همه اعزام‌های هر سه اسلحه یکسان بود اما هیچ‌کدام نتوانستند سهمیه المپیک بگیرند. ما الان سه المپیک پشت‌سر هم است که داریم سهمیه می‌گیریم. فدراسیون هیچ تبعیضی قائل نبوده و ما تا به الان با کمترین امکانات توانستیم خودمان را به اینجا برسانیم».

اعتقادی به مربی خارجی نیست

به هر شکل آن‌طور‌که به نظر می‌رسد، فدراسیون شمشیربازی بیشتر از گذشته با هجمه انتقادات مواجه شده و دیگر نتایج رضایت‌بخش سابریست‌ها نمی‌تواند بر عملکرد ضعیف تیم‌های اپه و فلوره سرپوش بگذارد. باقرزاده از یک‌سو می‌گوید که اعتقادی به مربی خارجی ندارد و اگر هم بخواهد مربی خارجی بیاورد، دلار 25 هزار تومانی به او اجازه نمی‌دهد. از سوی دیگر می‌گوید شمشیربازی زو‌دبازده نیست و بدنه این دو تیم جوان شده‌ است، پس باید به آنها فرصت داد؛ هرچند جایی دیگر هم عنوان کرده هر کشور فقط در یک رشته شمشیر قوی است و نباید از بقیه انتظار چندانی داشت. اما این در حالی است که همین نسل طلایی تیم سابر در یک بازه پنج‌ساله با جهش قابل‌ملاحظه‌ای مواجه شد و توانست جایگاه خودش را در شمشیربازی آسیا و جهان تثبیت کند. پس با این اوصاف «شاید» باید به این نتیجه رسید که بیش از امکانات برابر با سابر، اسلحه‌های اپه و فلوره از نبود مربی کاربلد و حرفه‌ای رنج می‌برند.

میرمحمدی، سرمربی تیم فلوره، پیش‌تر در رابطه با اوضاع این تیم گفته بود: «ضعیف‌بودن فلوره را در اعضای تیم ملی نمی‌بینم. معتقدم نبود دوره‌های مربیگری مناسب‌، مهاجرت مربیان و بازیکنان توانمند از ایران، مهم‌ترین فاکتورهای قرار‌نداشتن فلوره ایران در شرایط مناسب است».