تایلند ایرانی‌ها را 10 روز و بقیه کشورها را 5‌ روز قرنطینه کرد!

اعتمادآنلاین| رقابت‌های قایقرانی انتخابی المپیک آسیا در حالی در چند روز اخیر در تایلند و ژاپن برگزار شد که با عملکرد قابل قبول قایقرانان ایرانی همراه بود.

به گزارش شرق، نمایندگان کشورمان از بین سهمیه‌هایی که در این دو رویداد توزیع شد، توانستند دو جواز ورودی توکیو 2020 را به دست آورند؛ ورودی‌هایی که با سخت‌گیری خاصی تنها به قایق‌های اول مسابقات اختصاص داده شد. یکی از این سهمیه‌های ارزشمند به نام علی آقا‌میرزایی زده شده است.

گفت‌وگوی او را بعد از این پیکارها می‌خوانید.

‌* فکرش را می‌کردید با قوانین سختی که فدراسیون جهانی قایقرانی برای توزیع سهمیه‌های المپیک در نظر گرفته، بتوانید ورودی المپیک توکیو را به دست آورید؟

من فکر می‌کنم آدم به هر چیزی که باور داشته باشد، می‌رسد. 14 سال است که عضو تیم ملی هستم و باید چنین روزی را می‌دیدم. از زمانی که تمریناتم را برای کسب سهمیه المپیک شروع کردم، اصلا پیش‌بینی این را نمی‌کردم که می‌توانم سهمیه المپیک را بگیرم یا نه. فقط تمرکزم را روی تمرین‌کردن گذاشتم و بس. متأسفانه از شانس بد هم با آمدن کرونا آن‌قدر شرایط بد شد که اصلا نتوانستیم اردویی داشته باشیم. در این یک سال و چند ماهی که کرونا وارد ایران شد، می‌توانم بگویم سرجمع چهار ماه را به‌طور ‌کامل اردو داشتیم. مابقی ایام را در خانه، بدون مربی و انفرادی تمرین می‌کردم. واقعا روزهای سختی را پشت سر گذاشتم.
‌

*این‌طور که می‌گویند تایلندی‌ها میزبانی خوبی از این رقابت‌ها نداشتند؟

بله، همین‌طور است. ما وقتی به تایلند رسیدیم، گفتند باید 10 روز در قرنطینه باشید و اجازه ندارید از هتل بیرون بیایید. در تمام این 10 روزی که در هتل بودیم فقط یک روز اجازه داشتیم تمرین کنیم. این در حالی بود که برای کشورهایی مثل قزاقستان و ازبکستان پنج روز قرنطینه در نظر گرفته بودند یا حتی چینی‌ها را چهار روز قرنطینه کردند. واقعا نمی‌دانم دلیل این کارشان چه بود.
‌

*شاید به‌خاطر اینکه ایران وضعیتش به‌ لحاظ کرونا خیلی بحرانی است چنین برخوردی کردند.

بله، می‌تواند این احتمال وجود داشته باشد. ما وقتی به فرودگاه تایلند رسیدیم، فرم‌هایی صورتی‌رنگ را مهر می‌زدند و دستمان می‌دادند. همان‌جا مشخص شده بود که ایرانی‌ها باید 10 روز در قرنطینه باشند. این حرکت تایندی‌ها باعث شد ما به‌ لحاظ روحی اعصابمان به‌هم بریزد. انگار در قفس زندانی شده بودیم. وقتی هم که دوره قرنطینه تمام شد، چهار روز به مسابقات مانده بود که فقط در همین چند روز تمرین مفید داشتیم. در واقع می‌خواهم بگویم شرایط برابری با رقبا نداشتیم.
‌

*مشکل دیگر هم قایقی بود که با آن مسابقه دادید!

بله، متأسفانه ما به ‌دلیل اینکه نتوانستیم قایق‌های خودمان را به تایلند ببریم، مجبور شدیم همان‌جا قایق تهیه کنیم. شرکتی که ما از آن قایق خریداری می‌کنیم در تایلند بود و برای من یک قایق آورد، اما این قایق اصلا سایز من نبود. در نهایت مجبور شدم با قایقی که کوچک بود و به فیزیک من نمی‌خورد مسابقه بدهم. همه‌جوره سختی‌ها را به جان خریدم تا بتوانم سهمیه المپیک را به دست بیاورم.
‌

*دلیل اینکه قایق‌های خودتان را نبردید چه بود؟

به‌خاطر اینکه هزینه جابه‌جایی قایق‌ها بالا بود، نتوانستیم قایق‌های شخصی‌مان را همراهمان ببریم. حدودا چیزی نزدیک به 400 میلیون هزینه جابه‌جایی قایق‌های ما چند نفر می‌شد. فدراسیون هم چون توانایی تأمین این هزینه را نداشت، قایقی با خودمان نبردیم.

‌*چه پیش‌بینی‌ای از عملکردتان در المپیک توکیو دارید؟

صحبت‌کردن از مدال و سکو که کاری غیرممکن و سخت برای ماست. به‌هرحال با فاصله‌ای که قایقرانی ایران با سایر کشورها دارد فعلا نمی‌توان به فکر مقام در این بازی‌ها بود. من تمام تلاشم را می‌کنم که در اولین تجربه حضورم در المپیک بتوانم به فینال A مسابقات راه پیدا کنم. در المپیک 18 نفر از بهترین‌های دنیا می‌آیند. من اگر بتوانم نفر پنجم، ششم این بازی‌ها هم شوم کار بزرگی کرده‌ام.
‌

*قطعا برای رسیدن به اتفاق مهم نیازمند حمایت‌های بیشتر از سوی مسئولان هستید.

بله صد درصد. مسئولان در این سال‌ها فقط حرف زده‌اند و ما در عمل هیچ حرکتی از آنها ندیده‌ایم. امیدواریم با این سهمیه‌ای که من و بچه‌های رویینگ گرفتیم، نگاه آنها به قایقرانی تغییر کند. قایقرانی یکی از رشته‌های پرمدالی است که اگر حمایت شود، می‌تواند در المپیک بدرخشد. ما همان‌طور که در رقابت‌های قهرمانی جهان این رشته خودمان را ثابت کردیم و برای اولین‌بار مدال برنز آب‌های آرام را گرفتیم (عادل مجللی) می‌توانیم در المپیک هم افتخارآفرین باشیم. قایقرانی در چند دوره اخیر بازی‌های آسیایی مدال‌های خیلی خوبی برای کاروان ورزش ایران گرفته است. این اتفاق باید در میادین جهانی هم رخ بدهد. ما می‌خواهیم مسئولان به ‌گونه‌ای رفتار کنند که با ذهن باز و خیالی آسوده تمرین کنیم. امیدوارم مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در این فاصله دو ماه باقی‌مانده تا المپیک شرایط حضور در اردوهای خارجی را برای ما فراهم کنند تا حداقل با تمرین مشترک با قایقرانان اروپایی بتوانیم قدری از کمبودها را جبران کنیم.