کد خبر: 491564
|
۱۴۰۰/۰۳/۱۰ ۱۳:۲۴:۴۶
| |

متن کامل دل‌نوشته جنجالی زیدان علیه سران رئال: باشگاه به من اعتماد کافی نداشت

سرمربی فرانسوی اظهاراتی علیه پرز و سران رئال به ثبت رساند و از بی‌اعتمادی به او در مادرید صحبت کرد.

متن کامل دل‌نوشته جنجالی زیدان علیه سران رئال: باشگاه به من اعتماد کافی نداشت
کد خبر: 491564
|
۱۴۰۰/۰۳/۱۰ ۱۳:۲۴:۴۶

اعتمادآنلاین| داستان زیدان با رئال مادرید بار دیگر در بُهت طرفداران مادریدی به پایان رسید و این سرمربی فرانسوی درخواست خروج داد و از مربیگری در این تیم کناره گیری کرد.

به گزارش فارس، او در فصل اخیر با اینکه هیچ جامی با رئال مادرید بدست نیاورد ولی مورد تمجید و حمایت رسانه‌ها و طرفداران قرار گرفت. تیم او با اینکه مصدومیت‌های زیادی را تجربه کرد ولی با این حال توانست به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کند و بالاتر از بارسلونا در رده دوم لالیگا قرار گیرد. اگر اتلتیکو در بازی انتهایی خود مقابل وایادولید موفق به پیروزی نمی‌شد، زیدان می‌توانست حتی دوباره قهرمان اسپانیا نام گیرد. اما این اتفاقات رخ نداد و با اینکه به نظر می‌رسید سران رئال از زیدان حمایت دارند، او درخواست خروج داد و از این تیم بیرون رفت.

رسانه‌ها پس از این اتفاق مدعی شدند که زیدان از انتقادات رسانه‌ها خسته شده و می‌خواهد تجربه متفاوتی را در تیمی دیگر به ثبت رساند. برخی نوشتند که او به خاطر یوونتوس از رئال رفته یا می‌خواهد هدایت تیم ملی فرانسه را برعهده گیرد اما این شایعات درست نبود و خودِ زیدان در خصوص علت جدایی از رئال مادرید پرده برداشت.

زیدان در یادداشتی ارسالی به نشریه آ.اس اسپانیا مدعی شد که سران مادرید اعتماد کافی به او نداشتند و همین علت سبب شد تا او تصمیم به جدایی بگیرد.

متن زیدان را در زیر بخوانید:

مادریدی‌های عزیز. در این 20 سال از زمانی که برای اولین بار پا به شهر مادرید گذاشتم و پیراهن سفید رئال را پوشیدم، عشق و علاقه شما را تجربه کردم. من همیشه حس کردم که حس و علاقه‌ای ویژه بین ما شکل گرفته است. برایم افتخاری بزرگ بود که توانستم هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی در این باشگاه مهم با تاریخی بزرگ کار کنم. من می‌خواهم برای شما نامه خداحافظی بنویسم و شرح دهم که چرا نیمکت رئال را ترک کردم.

زمانی که در مارس 2019 (اسفند 97) قبول کردم که پس از 8 ماه دوری، دوباره سرمربی رئال شوم به خاطر این بود که فلورنتینو پرز از من خواسته بود. به خاطر شما مردم هم بود زیرا هر لحظه که در خیابان‌های مادرید قدم می‌زدم حمایت شما را می‌دیدم و می فهمیدم چقدر به این تیم علاقه دارم. شما ارزش مادریدی بودن را با من به اشتراک گذاشتید و من ارزش آن را متوجه شدم. این باشگاه به اعضا، طرفداران و کل دنیا تعلق دارد و من سعی کردم که با تمام تلاش، این ارزش و جایگاه را به تمام جهان مخابره کنم. من سعی کردم که به یک الگو بدل شوم. دراین 20 سال حضورم در رئال مادرید زیباترین اتفاقات ممکن برایم رخ داد و من می‌دانم که به همین دلیل به این باشگاه مدیون هستم. مخصوصا به فلورنتینو پرز که در سال 2001 روی من، حساب ویژه‌ای باز کرد و برای من جنگید. او باعث شد تا با وجود مخالفت های بسیار من به رئال مادرید بیایم. من این را از ته قلبم می‌گویم که همیشه قدردان شما هستم. تا همیشه.

اکنون می‌خواهم علت جدایی‌ام از باشگاه رئال مادرید را شرح دهم. من از رئال مادرید می‌روم، نه برای اینکه می‌خواهم از این کشتی جدا شوم یا خسته شدم از حضور در این باشگاه یا تمرین دادن به بازیکنان.نه. در ماه می 2018 (خرداد 97) من رئال مادرید را پس از 2 سال و نیم با جوایز و افتخارات بسیار ترک کردم زیرا حس کردم که این باشگاه برای ماندن در اوج به یک اندیشه دیگر نیاز دارد. اما اتفاقات کنونی متفاوت است. من می‌خواهم رئال مادرید را ترک کنم زیرا حس می‌کنم که باشگاه دیگر به من اعتماد کافی ندارد. آنها به من پیشنهادی برای ساخت یک تیم برای مدتی معمولی یا حتی طولانی مدت ارائه نکردند. من فوتبال را می‌شناسم و می‌دانم انتظارات باشگاهی مثل مادرید تا چه اندازه است.می‌دانم که وقتی شما نمی برید باید بروید ولی اینجا یک چیز مهم فراموش شده است. فراموش شده که من چطور روزانه برای ساخت اساس یک تیم بزرگ تلاش کردم. فراموش شده که من توانستم چه رابطه‌ای با بازیکنان و 150 نفری که در این باشگاه کار می‌کنند ایجاد کنم. من به عنوان یک برنده متولد شدم و در اینجا حضور داشتم که جوایز را فتح کنم ولی بالاتر از همه اینها این احساسات انسانی، منش انسانی ،‌زندگی و این مسائل است که اهمیت دارد و من احساس می‌کنم که این مسائل در اینجا فراموش شده و به این اتفاقات ارزش نمی دهند. این مسئله درک نشده که برای حفظ کردن پویایی این باشگاه چنین اندیشه‌ای مهم است. حتی برخی اوقات شد که مرا به خاطر چنین رفتاری سرزنش کردند.

من می خواهم به کاری که در این باشگاه کردم احترام گذاشته شود. دوست داشتم در ماه‌های اخیر ارتباط من با باشگاه و مدیریت کمی تغییر کند و با دیگر مربیان متفاوت باشد. امروزه، زندگی یک مربی روی نیمکت باشگاهی بزرگ، تنها 2 فصل است نه بیشتر. به نظرم برای دوام بیشتر روابط انسانی اهمیت بیشتری دارد و آن ضروری است. به نظرم روابط انسانی مهمتر از پول و شهرت است. به نظرم روابط انسانی در یک باشگاه مهمتر از همه چیز است. به خاطر این وقتی می‌دیدم در رسانه‌ها پس از یک باخت، آنها می‌خواهند مرا بیرون بیاندازند واقعا اذیت می‌شدم. واقعا ناراحت می‌شدم وقتی می‌دیدم که کل تیم به خاطر چنین پیامی که به رسانه‌ها درز کرده ناراحت است و روی حس آنها اثر منفی می‌گذارد. این پیام‌ها می‌تواند روی بازیکنان ِتیم تاثیر منفی و شک برانگیز بگذارد و آنها را دچار سوءتفاهم کند. البته خیلی خوشحالم که بچه هایی داشتم که تا پای جان همراهم بودند. وقتی همه چیز زشت می‌شد، آنها بودند که مرا با پیروزی‌های بزرگ نجات دادند. آنها به من اعتقاد داشتند و می‌دانستند من هم به آنها اعتقاد دارم. مشخصاً من بهترین مربی دنیا نیستم ولی می‌توانم قدرت و اعتماد به نفسی که یک بازیکن در فوتبال به آن نیاز دارد را به او بدهم. من می‌دانم که باشگاه رئال مادرید دقیقاً‌ به چه چیزی نیاز دارد. من 20 سال در این باشگاه بودم و می‌دانم چه چیزی مهم است. می‌دانم تماشاگران بُرد می‌خواهند و معتقدم تماشاگران هم می‌دانند که ما همیشه تلاشمان را کردیم. من می توانم به شما یقین دهم که هر کس در این باشگاه از 100 درصد توان خود مایه گذاشت.

من این پیام را به خبرنگاران می‌دهم. من هزاران نشست خبری داشته‌ام ولی هیچ وقت نتوانستم در خصوص فوتبال صحبت کنم. می‌دانم شما عاشق فوتبال هستید و این ورزش می‌تواند ما را متحد کند. با این حال ، بدون تظاهر به انتقاد از شما یا درس دادن به شما همیشه دوست داشتم که صحبت‌ها به سمت بحث و مجادله نرود. ما بیشتر در مورد فوتبال و بالاتر از همه در مورد بازیکنان صحبت کردیم. این بازیکنان که همیشه مهمترین چیز در این فوتبال خواهند بود. فوتبال را فراموش نکنیم ، مراقب فوتبال باشیم.

مادریدی‌های عزیز، من همیشه یکی از شما خواهم بود. زنده باد مادرید.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها