قطارخوشبختی

اعتمادآنلاین| برای دور برگشت ما به بحرین بازگشتیم تا در شرایطی ناعادلانه، بخت‌مان را برای جبران مافات و صعود بیازماییم. از هنگ‌کنگ و کامبوج که بگذریم، تیم کشورمان باید بحرین و عراق را می‌برد تا صعود کند. بازی اول دوشنبه‌شب برگزار شد و ملی‌پوشان شایسته ایرانی ضمن ارائه یک بازی قابل قبول با سه گل تیم حریف را شکست دادند.

به گزارش دنیای اقتصاد، حالا خاکریز دوم و اصلی باقی مانده است جایی که تیم‌ملی ایران سه‌شنبه هفته آینده باید به مصاف عراق برود و سرنوشت گروه تعیین شود. فعلا باید حس توامانی از خوشحالی و هوشیاری داشته باشیم. عراق حریف ساده‌ای نیست و شاید جشن امروزمان را خراب کند.

طلسمی که شکست

پیروزی اخیر بر بحرین غیر از همه ارزش‌های فنی و جدولی‌اش از یک جهت دیگر هم برای فوتبال ایران اهمیت داشت. در حقیقت این برای اولین بار بود که تیم‌ملی ایران در منامه طعم پیروزی بر بحرین را می‌چشید. پیش از این هرگز موفق به شکست این حریف بدقلق در زمین خودش نشده بودیم. البته این طلسم دوطرفه بوده و بحرین هم تا به حال نتوانسته تیم ما را در ایران شکست بدهد. با این حال بچه‌ها بالاخره از این سد روانی عبور کردند و یک برد بزرگ به دست آوردند. آن همه جشن و شور و حال که تا رختکن ورزشگاه منامه هم ادامه داشت، بی‌ارتباط با این طلسم‌شکنی نبود. به امید پیروزی بر عراق و تکمیل سناریوی صعود. آخ که در این روزهای برزخی چقدر تشنه این حس و حال بودیم.

چه کردند مهدی و سردار

مدت‌ها بود که هواداران ایرانی در انتظار درخشش زوج اروپایی تیم‌ملی بودند. مهدی طارمی در پرتغال گل کاشته و سردار آزمون هم در روسیه همه عناوین را درو می‌کند. با این حال آنها در تیم‌ملی قاب خاطره‌انگیز و باشکوهی خلق نکرده بودند. این طلسم اما دوشنبه‌شب شکست. سردار آزمون دو گل اول تیم‌ملی را روی دو پاس استثنایی از مهدی طارمی به‌ثمر رساند و گل سوم را هم خود مهدی زد تا مزد بازی خوبش را بگیرد. این همان زوج مخوف فوتبال ایران است که دوست داریم همیشه در نوک پیکان تیم‌ملی ببینیم. دو مهاجمی که در اروپا آتش به جان رقبا انداخته‌اند و عناوین ریز و درشت را درو می‌کنند، باید هم بلای جان هر خط دفاعی باشند. امیدواریم این دو نفر را در جام‌جهانی ببینیم.حیف است طارمی و آزمون در قطر غایب باشندو یک سکوی پرتاب جهانی پیدا نکنند.

دلاور، مثل وحید امیری

یکی از بهترین بازیکنان تیم‌ملی کشورمان در دیدار با بحرین، وحید امیری بود. غیورمرد لرستانی فوتبال ایران مثل همیشه پرتلاش، جنگنده و موثر بازی کرد. به حال او هیچ تفاوتی ندارد که در چه تیم و پستی برای کدام مربی بازی می‌کند. وحید با همه وجودش برای تیم زحمت می‌کشد. دوشنبه‌شب هم او آن‌قدر دوید و جنگید که فقط برانکارد توانست متوقفش کند. امیری اواخر بازی به‌دلیل مصدومیت تعویض شد و گفته می‌شود ادامه مسابقات را از دست داده است. بسیار حیف که او را برابر عراق در اختیار نداریم. به‌علاوه این یک خبر بد دیگر برای یحیی گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس است. پیش از امیری، کمال کامیابی‌نیا هم به‌دلیل مصدومیت ناچار به ترک اردوی تیم‌ملی شده بود. پرسپولیس 30 خرداد در چارچوب سوپرجام با تراکتور بازی دارد.

جادوگری سامان

تیم‌ملی البته در نیمه اول هم بد بازی نکرد، اما بچه‌ها نیمه دوم توفان به پا کردند. یکی از دلایل تفاوت عملکرد تیم، حضور سامان قدوس از ابتدای وقت دوم بود. هافبک خلاق و باهوش تیم‌ملی کشورمان با حضورش در زمین به میانه میدان ایران نظم داد و گره‌ها را باز کرد. قدوس با تکنیک سرشارش بارها دریبل‌زنی کرد و مخاطبان را به وجد آورد. او یک پاس استثنایی هم به طارمی داد که می‌توانست «پاس گل» باشد، اما ضربه مهدی بیرون رفت. قدوس در پستی بازی می‌کند که فوتبال ایران در آن با کمبود استعداد مواجه است. ما شاید وینگر و مهاجم خوب زیاد داشته باشیم، اما هافبک طراح به‌ندرت پیدا می‌شود و حالا سامان نشان می‌دهد که در چنین پستی می‌تواند کمک‌حال تیم‌ملی باشد.

در انتظار کاپیتان

در شبی که عمده بازیکنان ایران نمایش خوبی ارائه دادند و مورد تمجید قرار گرفتند، احسان حاج‌صفی چندان عملکرد موفقیت‌آمیزی نداشت. او نیمه اول در خط میانی به بازی گرفته شد، اما نیمه دوم به سمت چپ خط دفاعی کوچ کرد. احسان توپ‌های زیادی لو داد، یکی از دو موقعیت خطرناک بحرین روی اشتباه او ایجاد شد و اغلب سانترهای این بازیکن هم به مقصد نرسید. بعد از پایان بازی انتقادات زیادی از عملکرد حاج‌صفی شد، اما به طور قطع او توانایی‌های زیادی دارد که می‌تواند در مسابقات آینده به تیم‌ملی کمک کند. احسان هم نیم‌فصل اول در تراکتور خوب بازی کرد و هم نیم‌فصل دوم در سپاهان مفید و موثر بوده است. نباید صرفا با یک بازی بد او را قضاوت کنیم. بهتر است منتظر بازگشت کاپیتان به اوج باقی بمانیم.

برد بزرگ اسکوچیچ

از لحظه انتخاب دراگان اسکوچیچ به‌عنوان سرمربی تیم‌ملی کمتر کسی حاضر شد از او حمایت کند. در این مدت انبوهی از طعنه و کنایه‌ها نثار مربی کروات شد. بعدتر هم مشکلات دیگری برای او پیش آمد. همه‌گیری ویروس کرونا منجر به تعطیلی مسابقات ملی شد و این مساله اسکوچیچ را خانه‌نشین کرد. ترتیب دادن بازی تدارکاتی سخت بود و شرایط زمانی بدتر شد که میزبانی مسابقات دور برگشت را به بحرین دادند. دراگان اما با پیروزی بر میزبان رکورد صددرصد بردش در تیم‌ملی را حفظ کرد. سه پیروزی اول او مربوط به مسابقات دوستانه می‌شد، برد بعدی برابر هنگ‌گنگ رقم خورد و این پنجمی از همه مهم‌تر بود. حالا اگر اسکوچیچ عراق را هم ببرد، خودش را به همه ثابت کرده است. هرچند ما پیش از عراق یک دیدار هم با کامبوج خواهیم داشت.