سال‌ها رویای لژیونر شدن را در ذهن داشتم/ خانواده و برادرم مشوق اصلی‌ام بودند/ نبود امکانات باعث افت فوتبال ایران شده است/ عابدزاده یک انسان متفاوت و یک اسطوره بزرگ است

اعتمادآنلاین| ‌‌‌ سمیرا محمدی، بازیکن تیم ملی فوتبال زنان ایران، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در پاسخ به این سوال که چه شد فوتبال را انتخاب کرد و دروازه‌بان شد توضیح داد: من در یک خانواده ورزشکار به دنیا آمدم. برادرم «علیرضا محمدی» نیز سال‌ها دروازه‌بان تراکتور بود و در تیم‌های مختلفی گلری کرد. در واقع مشوق اصلی من خانواده و برادرم بودند که جا دارد از آنها به خاطر تمامی حمایت‌ها و زحمات‌شان تشکر و قدردانی کنم.

او در مورد حضور موفقیت‌آمیزش در تیم‌های شهرداری ارومیه، آینده‌سازان میهن نجف‌آباد، ملوان بندرانزلی، همیاری ارومیه و صبامهر تبریز و پیوستنش به تیم «آتاشهیر بلدیه اسپور» ترکیه گفت: اولین قرارداد رسمی من با تیم شهرداری ارومیه بود، بعد از آن 2 سال در آینده‌سازان میهن نجف‌آباد بازی‌ کردم و توانستم به همراه تیمم به مقام دومی و سومی مسابقات دست پیدا کنم. سپس به ملوان بندرانزلی، سپاهان، تیم‌ملی جوانان، بزرگسالان و در آخر هم به صبامهر تبریز ملحق شدم. پس از آن توانستم به لطف خدا به تیم خیلی خوبی در لیگ ترکیه اضافه شوم. واقعاً خیلی از این اتفاق خوشحال هستم چون سال‌ها رویای لژیونر شدن را در ذهن داشتم که خوشبختانه محقق شد و توانستم به عضویت تیمی که در چمپیونزلیگ حضور دارد دربیایم. بسیار بسیار از این انتقال خوشحال هستم و امیدوارم بتوانم عملکرد درخشان و قابل قبولی از خودم به نمایش بگذارم.

لژیونر فوتبال زنان ایران ️در مورد شرایط تمرینی تیم آتاشهیر توضیح داد: راستش را بخواهید قرار است تمرینات جدید آتاشهیر یکی 2 ماه دیگر استارت بخورد. استارت لیگ فوتبال بانوان ترکیه هم درست مثل ایران در شهریور-مهرماه است به همین خاطر آنها هم 2 ماه قبل‌تر تمرینات تیمی‌شان را شروع می‌کنند تا بازیکنان به آمادگی کامل برسند. ان‌شاءالله به زودی به آنها اضافه می‌شوم و می‌توانم در تمرینات حضور پیدا کنم.

محمدی درباره تفاوت‌های سطح ️لیگ فوتبال بانوان ترکیه با ایران گفت: به هر حال به لحاظ امکانات و شرایط تیمی تفاوت‌های زیادی بین این 2 لیگ وجود دارد. تیم آتاشهیر بلدیه متعلق به شهرداری آتاشهیر استانبول است و تمامی امکانات لازم را در سطح اول فوتبال در اختیار دارد. آنجا همه امکاناتی که به تیم آقایان داده می‌شود به زنان هم داده می‌شود و هیچ فرقی بین تیم‌ها گذاشته نمی‌شود. جدا از آن همه مربیانی که در این تیم به خدمت گرفته می‌شوند مربیان کارکشته و باتجربه‌‌ای هستند که حضورشان خیلی به رشد بازیکنان کمک می‌کند. راستش وقتی برای مذاکره به ترکیه رفتم مدیران تیم و باشگاه مستقیم به من گفتند: لیگ فوتبال آقایان‌تان هم از ما عقب‌تر است حالا چه برسد به زنان! من هم به آنها گفتم: تنها چیزی که ما را از شما جدا می‌کند امکاناتی است که شما در اختیار دارید و ما نداریم وگرنه ایرانی‌ها هیچ چیز به لحاظ استعداد از بازیکنان خارجی کم ندارند. زمانی که برای گرفتن تست در تمرینات شرکت کردم آنها به وضوح مشاهده کردند که همه جای دنیا می‌تواند استعداد وجود داشته باشد. متاسفانه تنها موضوعی که باعث فرق ما با دیگر کشورها شده امکانات و بهایی است که آنها به بازیکنان‌ مخصوصاً به زنان می‌دهند. همین موجب افت سطح فوتبال ایران شده است وگرنه ما به لحاظ استعداد، تکنیک و حتی مسائل فنی هیچ چیز از دیگر کشورها کم نداریم. امیدوارم یک روز در کشور ما هم فوتبال زنان از تلویزیون پخش شود تا شاهد دیدگاه‌های بهتری نسبت به فوتبال و ورزش زنان در ایران باشیم.

او در واکنش به اینکه پس از پیوستن به تیم آتاشهیر بلدیه‌ اسپور ترکیه توانسته اولین زن فوتبالیست ایرانی‌ای لقب بگیرد که در لیگ قهرمانان زنان اروپا بازی می‌کند گفت: چهار تیم نخست لیگ فوتبال ترکیه به لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده‌اند. آن‌طور که خودم هم شنیدم، گویا من اولین دختر فوتبالیستی هستم که قرار است در لیگ قهرمانان اروپا بازی کند. البته بسیاری می‌گویند قبل از من نازنین زمانیان بازیکن ایرانی-ایتالیایی تیم یوونتوس در این تورنمنت حضور داشته و من دومین نفر محسوب می‌شوم. راستش اطلاعی در این باره ندارم ولی خیلی خوشحال هستم که می‌توانم تجربه جدیدی کسب کنم. اصلاً قادر به توصیف میزان خوشحالی‌ام نیستم حتی وقتی به آن فکر می‌کنم جرقه‌ای در مغزم می‌خورد (می‌خندد) که قرار است من به عنوان یک دختر فوتبالیست ایرانی در لیگ قهرمانان اروپا بازی کنم. خدا را شکر می‌کنم، امیدوارم آن‌قدر عملکرد خوبی داشته باشم که در تمام بازی‌ها به صورت فیکس درون دروازه بایستم‌ و به همه چیزهایی که در ذهنم هست دست پیدا کنم.

لژیونر فوتبال زنان در خصوص سختی‌هایی که در مسیر رسیدن به اهدافش طی کرده است توضیح داد: به هر حال هر فوتبالیستی از رونالدو و مسی بگیرید تا دیگران همگی از زمان استارت کارشان سختی‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌اند که من هم از این قاعده مستثنی نیستم. به هر حال برای یک دختر ورزشکار سختی در مسیر کم نیست. طبیعتاً من به عنوان یک گلر حرفه‌ای نیاز دارم حداقل در هفته سه بار تمرین داشته باشم ولی به این خاطر که شرایط تمرینی مناسبی برای من مهیا نیست به اجبار این کار را در مدرسه فوتبال پیش برادرم و شاگردانش انجام می‌دهم. چون من هم مثل دیگر ورزشکاران زن با محدودیت روبه‌رو هستم نمی‌توانم با آقایان در شهر تمرین کنم. به همین خاطر مجبور می‌شوم به خارج از شهر بروم و با برادرم تمرین کنم. خدا را شاکرم که علیرضا این امکانات را دارد و می‌توانم از آن استفاده کنم. واقعاً برای داشتن چنین برادر و خانواده‌ای به خودم می‌بالم چون آنها حامیان همیشگی‌ام بوده‌اند و هیچ وقت مرا تنها نگذاشته‌اند. با وجود آنها نه تنها تحمل سختی‌های مسیر برایم آسان‌تر شد بلکه به نوعی پلی به موفقیت نیز برایم شکل گرفت. مثلاً پیش آمده که من به تیمی ملحق شوم و قرارداد ناچیزی با آن باشگاه امضا کنم. در آخر همان باشگاه نصف همان مبلغ ناچیز را پراخت کرده و مابقی را به من نداده است. متاسفانه دختران ورزشکار همیشه از لحاظ مالی اذیت می‌شوند و به نوعی مدام باید دنبال پول و حق‌شان بدوند. امیدوارم روزی همگی به این درک برسیم که یک دختر فوتبالیست همان‌قدر از خودش مایه می‌گذارد و زحمت می‌کشد که یک پسر این کار را می‌کند. پس بهتر است بین آنها فرقی قائل نشویم و دست از تبعیض برداریم.

محمدی در پاسخ به این سوال که آیا در بین ورزشکاران ایرانی الگوی خاصی داشته یا خیر گفت: بله. فکر می‌کنم از زمان قدیم تا به حالا آقای احمدرضا عابدزاده الگوی بسیار خوبی برای تمامی ورزشکاران زن و مرد مخصوصاً دروازه‌بانان بوده‌اند. من خیلی ایشان را دوست داشتم و همیشه پیگیر بازی‌هایشان بودم. واقعاً ایشان برای من یک انسان متفاوت و یک اسطوره بزرگ هستند. خیلی خوشحالم که در دوره‌ای به دنیا آمدم که توانستم بازی‌هایشان را ببینم و ایشان را الگوی خودم قرار دهم. امیدوارم هر کجا هستند شاد و سلامت در پناه خدا باشند.

محمدی در مورد ️استقلالی یا پرسپولیسی بودنش توضیح داد: راستش هیچ کدام. من به این خاطر که در سپاهان بازی کرده‌ام همیشه پیگیر نتایج بازی‌های این تیم و مخصوصاً باشگاه تراکتور هستم. تمامی اخبار مربوط به این باشگا‌ه‌ها را دنبال می‌کنم.

او بزرگ‌ترین هدف ورزشی‌اش را این‌طور شرح داد: به هر حال من هم مثل بیشتر فوتبالیست‌های زن ایرانی بازی و حضور در سطح اول فوتبال اروپا را هدف خودم قرار داده‌ام. امیدوارم یک روز بتوانم به این مهم دست پیدا کنم و در یک تیم درجه‌یک اروپایی بازی کنم و بیشتر از همیشه بدرخشم.

بازیکن تیم آتاشهیر بلدیه‌ اسپور در پایان گفت: به هر حال راهی که من انتخاب کرد‌ه‌ام راه بسیار سختی است چراکه داشتن یک زندگی حرفه‌ای فوتبالی کار آسانی نیست‌. امیدوارم بتوانم به لطف خدا از پس این سختی‌ها بربیایم‌. دوست دارم در پایان به تمامی دخترهای ایرانی که دنبال ورزش یا هر هدف دیگری هستند بگویم: همیشه به دنبال رویاهایتان بروید. اگر احساس کردید که آن هدف خیلی دست‌نیافتنی است، آن را با تلاش بیشتری دنبال کنید چون روزی که حتی فکرش را نمی‌کنید از یک راهی به آن هدف نزدیک خواهید شد و در مسیر دستیابی به آن رویا می‌درخشید.