ورود فرزند قذافی به کارزار انتخابات، چه تاثیری بر فوتبال لیبی خواهد داشت؟
دیکتاتوریِ قذافی، هنوز از جامعه لیبی رخت بر نبسته و بعید نیست با ورود سیف الاسلام به کارزار انتخابات، فوتبال این کشور رشد دوبارهای را تجربه کند!
اعتمادآنلاین| انتخابات لیبی روز 24 دسامبر برگزار خواهد شد که این رقابت علاوه بر خلیفه حفتر، عقیله صالح عیسی و علی زیدان، یک نام دیگر را نیز به خود میبیند: سیف الاسلام قذافی، فرزند دیکتاتور سابق این کشور.
به گزارش میدان، اعلام کاندیداتوری سیف الاسلام قذافی، واکنشهای مثبت و منفیِ بسیاری را در پی داشته است اما آنچه که برای طرفداران فوتبال جذاب به نظر میرسد، سابقه فوتبال لیبی در دوران دیکتاتوری معمر قذافی است. خاندان قذافی نیز همچون سایر دیکتاتورهای تاریخ، اهمیت ورزش و به خصوص فوتبال را در شناساندن حکومتشان به جهانیان درک کردهاند. کاری که بنیتو موسولینی با به ارمغان آوردن جامهای جهانی، فرانکو با تکیه زدن بر تخت پادشاهی اروپا و آدولف هیتلر با برگزاری المپیک برلین، به خوبی از عهدهاش بر آمدند.
سیف الاسلام پس از محمد، دومین فرزند از میان 12 فرزند خاندان قذافی است و برادر کوچکترش ساعدی، یکی از جالب توجه ترین داستانها در دنیای فوتبال را دارد. او که پس از انجام 88 بازی و به ثمر رساندن 27 گل در فوتبال لیبی، با تکیه بر ثروت بیپایان پدر راهی فوتبال ایتالیا شد، به توفیقی در مستطیل سبز از منظر فوتبالی نرسید اما دوران حضورش در کشور چکمه، پر است از اقدامات پوپولیستی.
او هرگز به تیم بزرگی در فوتبال ایتالیا نرفت و در کمال تعجب، رابطه خوب او و خاندانش با باشگاههای بزرگ حفظ شد. پروجا، اودینزه و سمپدوریا، سه باشگاهی بودند که الساعدی در تمریناتشان حاضر میشد؛ اما مجموع بازیهای فرزند قذافی در لیگ ایتالیا از 2 تجاوز نمیکند. یک بازی با پیراهن پروجا و یک بازی با پیراهن اودینزه. اما آنچه که مهم است، تنها بازی او مقابل "یوونتوس" به نظر میرسد. درحالی که فرزند دیکتاتور هرگز در ترکیب تیم جدیدش به میدان نرفته، در دیدار برابر قهرمان لیگ، باید به میدان برود. سال 2005، با پیراهن پروجا و درست همان سالی که ماجرای کالچوپولی پیش آمد. بنابراین، ارتباط دو ماجرا با یکدیگر را خودتان حدس بزنید؛ حدس زدنش کار سختی نیست!
سال 2002، پیش از آنکه ساعدی وارد فوتبال ایتالیا شود، فینال سوپر کاپ فوتبال این کشور در طرابلس، پایتخت لیبی برگزار شد و عکس یادگاریِ الساعدی با تیم قهرمان، پرده از بسیاری رازها کنار میکشید. او پیش از این در سال 2002 که در پیراهن الاهلی طرابلس به میدان میرفت، مدیریت فدراسیون فوتبال کشور را نیز بر عهده داشت. هم نام الاهلی از بنغازی، با توجه به سابقه مدیریتی خاندان قذافی، همواره به داوریها معترض بود و در نهایت پس از دیدار مهمی که سرنوشت تیم سقوط کننده را مشخص میکرد، تظاهرات اعتراضی در بنغازی شروع شد. یکی از حاضرین، خری به همراه داشت که پیراهن ساعدی را بر تن کرده بود و این اتفاق با واکنش شدید قذافیها همراه بود که تخریبی وحشیانه را آغاز کردند. ساختمان مرکزی و مجموعه تمرینی الاهلی ویران شد، بچهها را وادار کردند که در حین این تخریب دست به تشویق و خوشحالی بزنند و این یک جنایت به تمام معنا بود.
به زمان حال بازگردیم. جایی که پس از گذشت 10 سال از بهار عربی و قیام مردم لیبی، سال 2021 میتواند نقطه عطفی برای لیبی باشد. دولت موقت - تحت حمایت روسیه و ترکیه - بعضی قوانین را تغییر داده، تیم ملی مردان میتواند در خانه بازی کند، مسابقات انتخابی جام جهانی به خوبی آغاز شده و شرایط در لیگ داخلی نیز رو به بهبود رفته است.
این لیگ در 10 سال گذشته و به دلیل شرایط سیاسی تنها چهار بار برگزار شده بود؛ هرچند امسال و با دولتی متفاوت، شرایط در کشور بسیار بهتر شده است. انتخابات لیبی قرار است در تاریخ 24 دسامبر برگزار شود و نامی جالب نیز در میان نامزدهای انتخاباتی به چشم میخورد: سیف الاسلام قذافی که برادر ساعدی است. او زمانی در لندن درس خوانده و نقاشی کاملاً آماتور اما مشتاق به نظر میرسد.
بنابراین، اگر سال آینده در گالری هنر اروپایی بودید و در 15 دقیقه پایانی، نقاشی آبرنگ بسیار غیر قابل تحسینی به نمایش گذاشته شد، متوجه میشوید که چه اتفاقی در انتخابات لیبی افتاده است!
دیدگاه تان را بنویسید