فاجعه در حال تکرار است؛زنگ خطر روزهای تلخ وزنه‌برداری با ادامه بلاتکلیفی

با پایان دوران حکمرانی و برکناری تاماش آیان، رئیس پیشین فدراسیون جهانی وزنه برداری به دلیل اتهامات مالی و اداری، این رشته المپیکی دستخوش حوادث فراوان مدیریتی شد که این فراز و نشیب تا به امروز هم ادامه دارد. از تکرار موارد مثبت دوپینگ گرفته تا فساد اداری و مالی و بلاتکلیفی در برگزاری مجمع فدراسیون جهانی، شرایطی را برای این رشته رقم زد که حتی صبر کمیته بین المللی المپیک هم به پایان رسید و وزنه برداری را تهدید به حذف از بازی‌های المپیک کرد.

به گزارش مهر، این در حالی بود که فدراسیون وزنه برداری کشورمان با ریاست علی مرادی خوشبین به تغییر وضعیت و بهبود شرایط این رشته در ایران و جهان بود و به نوعی حذف تاماش آیان به معنای آغاز روزهای روشن خوانده شد. اما نه تنها اینگونه نشد، بلکه بلاتکلیفی و سقوط مدیریتی فدراسیون جهانی به فدراسیون وزنه برداری ایران هم سرایت کرد! به طوری که روز ۱۳ دی ماه، حکم بازنشستگی علی مرادی از سوی وزیر ورزش به او ابلاغ و این مدیر قدیمی از ادامه ریاست در فدراسیون وزنه برداری منع شد. هر چند علی مرادی بارها مدعی شد بازنشسته نیست و باید با بازگشت به فدراسیون به کارش ادامه دهد، اما فعلاً هیچ مقام مسئولی ادعای جدید مرادی را تأیید یا تکذیب نکرده است.

این در حالی بود که برخی اهالی وزنه برداری و کارشناسان این رشته گزینه‌های جانشینی علی مرادی را هم معرفی کردند و منتظر اعلام سرپرست جدید از سوی وزارت ورزش بودند.

اما آنچه بیش از بحث کنار گذاشتن علی مرادی از ریاست و حضور یک رئیس جدید در وزنه برداری اهمیت دارد، بلاتکلیفی این رشته است که به واقع طی هفته‌های گذشته از سوی متولیان ورزش مغفول واقع شده است.

با نگاهی به تاریخ وزنه برداری ایران به خوبی می‌توان دریافت که بدترین اتفاقات این رشته در روزهای بلاتکلیفی و عدم مدیریت رخ داده و هم اکنون باز هم در آستانه تکرار آن روزهای سیاه هستیم. روزهایی که بحث دوپینگ لجام گسیخته در وزنه برداری در همین شرایط به وقوع پیوست و در نهایت تبعات سنگینی را برای ما داشت.

مطمئناً در وضعیتی که همه چیز از برگزاری اردوها گرفته تا اجرای برنامه‌های جامع تیم‌های پایه تعطیل است، نمی‌توان انتظار نتایج امیدوارکننده‌ای داشت. به خصوص آنکه دغدغه دوپینگ خواسته یا ناخواسته ورزشکاران هم یکی دیگر از پیامدهای بلاتکلیفی مدیریتی فدراسیون محسوب می‌شود.

به اعتقاد اهالی وزنه برداری شاید این دغدغه و نگرانی در نفرات تیم ملی بزرگسالان وجود نداشته باشد و بلوغ فکری و سنی وزنه‌برداران این رده، مانع از دوپینگ مدعیان و ملی پوشان شود، اما وسوسه و ناآگاهی مدعیان جوان و نوجوان در روزهای که بلاتکلیفی گریبان وزنه برداری را گرفته، زمینه استفاده از داروهای ممنوعه را هم بیش از پیش فراهم خواهد کرد.

به هر حال نباید فراموش کرد طبق مصوبات اخیر فدراسیون جهانی هر تیمی که در ۱۸ ماه منتهی به المپیک با سه نمونه مثبت دوپینگ مواجه شود، به حالت تعلیق درآمده و از حضور در المپیک محروم خواهد شد. اینجاست که باید نگران بود؛ چون هیچ بعید نیست وقوع هر اتفاقی در طول روند تست دوپینگ و اثبات آن در آزمایشگاه‌های بین‌المللی، گریبان وزنه‌برداری ایران را می‌گیرد و اتفاقات تلخ سالهای گذشته را تکرار خواهد کرد.